Θα μπορούσε να είναι… πρωταπριλιάτικο αστείο. Όμως, είναι πέρα για πέρα αληθινό! Πρώτον, γιατί η συζήτηση έγινε στα μέσα Μαρτίου και δεύτερον επειδή η “πηγή” είναι… λίρα εκατό. Κρατηθείτε!
Σηκώνει εξήντα – ογδόντα λαγούς σε κάθε ημερήσια εκπαιδευτική έξοδό του. Κι όχι με ιχνηλάτες, αλλά με σκύλο φέρμας!
Είτε το πιστεύετε, είτε όχι, ο παραπάνω πρόλογος αντικατοπτρίζει την ανταπόκριση του γνωστού Εβρίτη εκπαιδευτή, Γιάννη Καλφόπουλου, από το Μπουργκάς της Βουλγαρίας, όπου βρίσκεται εδώ και ένα 20ήμερο, ενόψει των πανευρωπαϊκών αγώνων που θα διεξαχθούν εκεί.
Αν έχετε τις επιφυλάξεις σας, δεν σας παρεξηγώ! Έτσι κι αλλιώς και εμένα μου έφυγε το κινητό από τα χέρια όταν άκουσα τα νούμερα!
Νόμιζα πως δεν άκουσα καλά και του ζήτησα να επαναλάβει αυτό που μόλις μου είχε πει:
“Σηκώνω 60 – 80 λαγούς κάθε μέρα!”, ακούστηκε και πάλι πεντακάθαρα.
Με αφορμή τα τσακάλια
Είχε προηγηθεί δικό μου τηλεφώνημα, στο πλαίσιο της αναζήτησης του ρεπορτάζ. Ήθελα να μάθω νεότερα, σχετικά με τα τσακάλια που έχουν κατακλύσει το βόρειο τμήμα του νομού Έβρου, ύστερα και από το τελευταίο περιστατικό, όπου ένα αγρίμι έχασε τη ζωή του παρασυρμένο από διερχόμενο αυτοκίνητο, στον επαρχιακό δρόμο της Λυκόφης του δήμου Σουφλίου, μόλις 300 μέτρα από την είσοδο του ακριτικού χωριού.
“Είμαι στην Βουλγαρία. Έχω έρθει να προετοιμάσω τα σκυλιά μου, για τους αγώνες. Είμαι στην περιοχή του Μπουργκάς. Για τα τσακάλια, θα τα πούμε όταν επιστρέψω. Γίνεται χαμός στον Έβρο! Είναι πάρα πολλά και ξεκληρίζουν τους λαγούς και τις πέρδικες!”.
Ήμουν έτοιμος να κλείσω, όταν μου έβαλε ένα τηλεφωνικό… κουίζ:
“Πόσους λαγούς, λες, ότι σηκώνω την ημέρα, εδώ στην Βουλγαρία; Πες ένα νούμερο!”.
Για να μου θέτει τέτοιο ερώτημα, θα πρέπει να είναι αρκετοί, πέρασε από το μυαλό μου.
Εξάλλου, έχω ακούσει κι από άλλους κυνηγούς, ότι είναι σε εξαιρετική κατάσταση οι πληθυσμοί των λαγών στη γειτονική χώρα, κάτι που συγκριτικά με τα δικά μας δεδομένα ανήκει στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
“Ας πω τέσσερις με πέντε!”, είπα φωναχτά τη σκέψη μου.
Ο Γιάννης γέλασε:
“Είσαι πολύ μακριά!”, είπε και με παρότρυνε να ανεβάσω κι άλλο το νούμερο. Αφού με βασάνισε για λίγο και μου συνέστησε να… καθίσω για να μην πέσω, τελικά μου έδωσε τη… χαριστική βολή:
“Βγαίνω για εκπαιδευτικά κάθε μέρα. Πρωί και απόγευμα, με ένα διάλειμμα το μεσημέρι για να φάω και να ξεκουραστώ. Έχω 60 – 80 σηκώματα σε ημερήσια βάση!”.
Κυνηγετικός παράδεισος
Έμεινα άναυδος και μόλις συνήλθα, ζήτησα επιβεβαίωση των όσων είχα ακούσει νωρίτερα.
“Είναι κυνηγετικός… παράδεισος! Οι λαγοί έως και το μεσημέρι είναι στο πόδι! Ζευγαρώνουν αυτή την περίοδο και είναι κατά ομάδες!
Θα τραβήξω φωτογραφίες και βίντεο και θα σου στείλω.
Μόλις τελειώσει το πρόβλημα με τον κοροναϊό, θα σε πάρω μαζί μου, για να δεις με τα ίδια σου τα μάτια!”, ήταν τα λόγια του, που με έκαναν να… σηκώσω ψηλά τα χέρια!
Ο Εβρίτης εκπαιδευτής, μάλιστα, μου είπε, ότι αλλάζει μέρος, γιατί θέλει τα σκυλιά του να τα “δουλέψει” και σε πτερωτά θηράματα.
Πρόβλημα για τα σκυλιά
“Είναι τόσοι πολλοί οι λαγοί που φοβάμαι, ότι θα μο προκαλέσουν πρόβλημα στα σκυλιά μου, ενόψει των αγώνων, όπου πρέπει να αποδώσουν εξίσου καλά και στα άλλα θηράματα, την πέρδικα, τον φασιανό, αλλά και το ζαρκάδι, το αγριογούρουνο και την αλεπού”, πρόσθεσε.
Άλλοι κανόνες για το κυνήγι και τα θηράματα
Όπως εξήγησε ο Γιάννης, στη γειτονική χώρα υπάρχουν άλλοι κανόνες για το κυνήγι και τα θηράματα.
“Από το 2003 τη διαχείριση την έχουν πάρει στα χέρια τους αποκλειστικά οι κυνηγοί. Αυτοί έχουν την ευθύνη για τη δική τους περιοχή, την οποία φροντίζουν να καθαρίζουν συστηματικά από άρπαγες, είτε εδαφόβιους, όπως αλεπού και τσακάλι, είτε ιπτάμενους. Έχουν δώσει μεγάλη βαρύτητα στα ενδημικά θηράματα, το λαγό, την πέρδικα, τον φασιανό, το ζαρκάδι, το αγριογούρουνο. Και τη θηροφύλαξη της κάθε περιοχής την κάνουν οι ίδιοι οι κυνηγοί. Δεν μπορεί κάποιος να κυνηγήσει εκεί, αν είναι από άλλο μέρος. Σε ελάχιστες περιπτώσεις γίνονται κάποιοι ξένοι δεκτοί, αλλά κατόπιν πρόσκλησης από κυνηγό της ομάδας που ανήκει στη συγκεκριμένη περιοχή”, ήταν σε γενικές γραμμές η… φιλοσοφία των κυνηγών της γειτονικής χώρας, όπως μου την μετέφερε στην τηλεφωνική ανταπόκρισή του ο φίλος και αναγνώστης της σελίδας μας Γιάννης Καλφόπουλος.
