Βρισκόμαστε πλέον στην εποχή του καλοκαιριού και συνήθως οι περισσότεροι πάνε για ολιγοήμερες διακοπές, είτε σε κάποιο μέρος το οποίο δεν το έχουν επισκεφτεί ξανά είτε στον τόπο καταγωγής τους, χαλαρώνοντας για λίγο και ξεφεύγοντας από την δύσκολη καθημερινότητά τους.
Του Στάθη Καβαθούλη
Αυτήν την περίοδο, κατά την οποία είμαστε πιο ήρεμοι, σκεφτόμαστε συνέχεια τα λαγόσκυλα και την νέα λαγοχρονιά που θα αρχίσει. Έτσι και εγώ, βρέθηκα πριν λίγες ημέρες με μία φιλική παρέα σε κάποιο βουνό και συνεχώς μιλάγαμε για σκυλιά και κυνήγια.
Τότε ένας νέος σχετικά κυνηγός με ρώτησε αν τα σκυλιά, και στην προκειμένη περίπτωση οι ιχνηλάτες, μπορούν να αποδώσουν το ίδιο καλά σε όλα τα λαγοτόπια. Η ερώτηση αυτή μου άρεσε πολύ και με απασχόλησε αρκετά…
Οι γνώριμοι λαγότοποι
Ακούμε συχνά τους λαγοκυνηγούς να εκθειάζουν τα λαγόσκυλά τους και ειδικά στην περιοχή τους, που αποδίδουν πάρα πολύ καλά. Για αυτό άλλωστε και όσοι θέλουν να πουλήσουν ένα λαγόσκυλο το δείχνουν στον τόπο τους. Αυτό σημαίνει, ότι τα σκυλιά που δουλεύουν συνεχώς σε έναν τόπο, έχουν καλύτερη απόδοση, όχι μόνο γιατί μαθαίνουν τον τόπο που κυνηγάνε εμπειρικά, αλλά και γιατί συνηθίζει το μυαλό και η μύτη τους στις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή. Για παράδειγμα, αν ένα σκυλί δουλεύει σε ξερές συνθήκες, όπως είναι στα νησιά μας, και με δυνατούς ανέμους, τότε το σκυλί αυτό θα μάθει να εργάζεται στις συγκεκριμένες συνθήκες. Με αυτόν τον τρόπο πιάνοντας μία αναθυμίαση, το σκυλί μπορεί να δουλέψει και να καταλάβει τα ίχνη, τα οποία μπορεί να τα διαχειριστεί με την όσφρηση και το μυαλό του.
Πως μπορεί να γίνει όμως αυτό, όταν ένας έμπειρος ιχνηλάτης βρει μόνο ένα ανεπαίσθητο ίχνος;
Εκεί βάζει σε λειτουργία το μυαλό του και ψάχνει και κάποιο άλλο ίχνος, ώστε να μπορέσει να οδηγηθεί στο γιατάκι του λαγού και στην συνέχεια να τον ξεφωλιάσει. Υπάρχουν σκυλιά τα οποία ψάχνουν τελείως εμπειρικά, δηλαδή ξέρουν τον τόπο τους απέξω και ανακατωτά και ψάχνουν όλα τα πιθανά σημεία. Αυτά τα σκυλιά μπορούν να κάνουν πολλά στον τόπο τους, αλλά ελάχιστα αν αλλάξουν λαγοτόπι.
Βέβαια αυτά τα σκυλιά, επειδή έχουν εξελίξει πολύ το μυαλό τους, μετά από ένα διάστημα θα καταφέρουν και εκεί να κάνουν τα «δικά τους», δηλαδή να ξεφωλιάζουν λαγούς, σίγουρα όμως τα περισσότερα θα χρειαστούν κάποιες εξόδους.
Τα πράγματα αλλάζουν από τόπο σε τόπο
Αν όμως πάρεις έναν ιχνηλάτη, ο οποίος έχει όλες τις προδιαγραφές του πραγματικού ιχνηλάτη και τον κυνηγήσεις σε διαφορετικούς τόπους, τότε θα διαπιστώσεις, ότι ένας πραγματικά καλός ιχνηλάτης μπορεί να αποδώσει σχεδόν παντού. Βέβαια εδώ αναφέρομαι σε εξαιρετικά σκυλιά, που δεν τα συναντάς κάθε μέρα, και όχι στα μέτρια, γιατί ένας μέτριος ιχνηλάτης όλο και κάποιο μειονέκτημα θα έχει. Για αυτό άλλωστε δεν χαρακτηρίζεται και ως εξαιρετικός. Το μειονέκτημα όμως που έχει, μπορεί σε κάποιον άλλο τόπο να είναι απόλυτα απαραίτητο και έτσι να μην μπορεί να αποδώσει ανάλογα. Και εξηγώ τι εννοώ…
Ένα σκυλί από τα βόρει, το οποίο έχει μάθει να κυνηγάει με πολύ δίωξη και σε μεγάλα δάση, όταν το πάμε π.χ. σε ένα νησί των Κυκλάδων, δεν θα αποδώσει το ίδιο. Αν είναι από τα καλά στον τόπο που κυνηγούσε, τότε θα έχει αποδοτικότητα και στα νέα λαγοτόπια, αλλά ποτέ δεν θα είναι το σκυλί που ήταν εκεί που κυνηγούσε πριν, γιατί απλούστατα τα κυνηγετικά χαρακτηριστικά του δεν ταιριάζουν με τα καινούρια λαγοτόπια. Ένα σκυλί που έχει μάθει να κυνηγάει με πολύ υγρασία σε χωμάτινα καταπράσινα τερέν, αν το πας σε κάποιο βραχότοπο τότε θα δυσκολευτεί να προσαρμοστεί πάρα πολύ. Βέβαια μπορεί να συμβεί και το αντίθετο, γιατί πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δεν πρέπει να έχουμε την παγιωμένη εντύπωση, ότι ένα σκυλί που κυνηγάει ντοριάρικα σε έναν ξερότοπο, μπορεί να αποδώσει το ίδιο καλά με πάρα πολύ υγρασία ή με μια παγωνιά που τα πάντα έχουν κοκαλώσει και δεν ξεκολλάει ούτε η πέτρα από την γη. Είχα πάρει κάποτε έναν ιχνηλάτη από έναν μερακλή βοσκό, που στο μαντρί κυνηγούσε κάθε μέρα. Όμως το βουνό ήταν χωματοβούνι και όταν μετά από ένα διάστημα, τον πήγα σε πετρωτά βουνά και ειδικά μετά από απόβροχο, τότε έκοψε άσχημα τα πέλματά του. Στη συνέχεια τον άφησα για μεγάλο διάστημα μέσα, ξεκινώντας μετά από καιρό σιγά-σιγά στην πέτρα, για να εξοικειωθούν τα πέλματά του, γιατί δεν είχε κυνηγήσει σχεδόν ποτέ σε αντίστοιχο έδαφος.
Το συμπέρασμα είναι, ότι ο λαγότοπος και οι συνήθειες που έχει αποκτήσει ένα λαγόσκυλο, παίζουν σημαντικό ρόλο στην απόδοσή του. Στο επόμενο τεύχος, θα αναφερθούμε στο πως επιλέγουμε λαγόσκυλο για κάθε κυνηγότοπο.
