Οι τσίχλες είναι εδώ!
- Κοντεύει να συμπληρωθεί μήνας που οι κυνηγοί γκρινιάζουν για τη μειωμένη παρουσία της τσίχλας.
Η ανησυχία στα στέκια είναι έκδηλη και ο φόβος για επανάληψη του περυσινού φαινομένου οδηγεί σε ποικίλες εκτιμήσεις.
Κάποιοι συμπεραίνουν ότι τελικά ήταν λίγα τα πουλιά στα μπασίματα, κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι οι τσίχλες ήρθαν, αλλά για άγνωστους λόγους εξαφανίστηκαν και άλλοι, οι πιο ευφάνταστοι, ότι γύρισαν πίσω στο βορρά από εκεί που ήρθαν.
Να ευσταθεί άραγε κάποιο από τα παραπάνω σενάρια; Ή μήπως πρέπει να τα αξιολογήσουμε με περισσή σοβαρότητα.
Τα «βροντερά» μπασίματα του Οκτώβρη με πανελλαδικό μάλιστα χαρακτήρα, δεν άφησαν καμιά αμφιβολία για την καλή εξέλιξη της χρονιάς. Οι μεγάλοι αριθμοί των πουλιών που μπήκαν στη χώρα εγκαταστάθηκαν προσωρινά στα χαμηλά και στους κάμπους που διατηρούσαν την απαραίτητη υγρασία για την ύπαρξη των σκουληκιών. Κοντολογίς σε τόπους προσιτούς για καρτέρι και περπατητό και οι καρπώσεις, μέχρι περίπου τα τέλη Νοεμβρίου, ξεπέρασαν τις προσδοκίες ακόμα και των πιο επιφυλακτικών.
Οι τσίχλες δεν έφυγαν… Είναι εδώ!
Με τις βροχές όμως και τους νοτιάδες το σκηνικό άλλαξε. Τα στεγνά ρέματα γέμισαν νερό και το χώμα μούσκεψε στα ρεβένια (πλαγιές). Οι καρποί του σκίνου και των άλλων θάμνων άρχισαν να ωριμάζουν και μαζί τους το κούμαρο, η θρεπτική και πολυβιταμινούχα τροφή που καρποφορεί αργά το φθινόπωρο και μόνο στον μεσογειακό νότο.
Η επόμενη κίνηση των πουλιών, που γίνεται για πολλές εκατοντάδες χρόνια, ήταν να ανέβουν προοδευτικά από τα χαμηλά στα ψηλώματα, αδειάζοντας τους πεδινούς κυνηγότοπους και αυξάνοντας την δυσαρέσκεια των κυνηγών.
Οι μέχρι τότε καλές αρπώσεις μας έκαναν να ξεχάσουμε ότι ακόμα και τις καλύτερες τσιχλοχρονιές το διάστημα από τις 20 Νοέμβρη μέχρι και τις 20-25 Δεκέμβρη, οι τσίχλες είναι διασπαρμένες στην ορεινή και την ημιορεινή ζώνη.
Ούτε όμως στη βόρεια Αφρική πέρασαν, ούτε στον αφιλόξενο βορρά ξαναγύρισαν. Βρίσκονται στα λογγομένα ψηλώματα και του λόγου το αληθές επιβεβαιώνεται από τα μαντάτα των λαγάδων και των μπεκατσάδων, που «οργώνουν» το επίμαχο διάστημα τα δυσπρόσιτα λημέρια της τσίχλας.
Ρυθμιστής ο παγετός
Για να κατέβουν όμως τα πουλιά στα χειμαδιά πρέπει να στερέψει η τροφή στα ψηλώματα και αυτό δεν οφείλεται μόνο στην κατανάλωση ή την υπερωρίμανση των καρπών και των φρούτων, αλλά στις χαμηλές θερμοκρασίες του επερχόμενου χειμώνα.
Με το προχώρημα του Δεκέμβρη ο ρυθμιστής καιρός είναι ο παγετός, που αχρηστεύει την φυτική τροφή και οδηγεί τα σκουλήκια βαθειά στο χώμα. Ο πάγος καταστρέφει μεθοδικά τα κούμαρα και τους πλούσιους σε φυτική πρωτεϊνη καρπούς και η απουσία τροφής υποχρεώνει τις τσίχλες να κατέβουν στα χαμηλά απάγκια λιοστάσια.
Καλοδεχούμενα λοιπόν τα χιόνια και οι παγετοί που θα φέρουν τα πουλιά και θα ζεστάνουν τις κάννες και τα παγωμένα χέρια των ανυπόμονων κυνηγών. Αλλά μη περιμένουμε με τα πρώτα κρύα και τα χιόνια να γεμίσουν τα μάτια και οι τσάντες με πουλιά. Αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι, λέει η λαϊκή παροιμία και το ίδιο αργά μελώνει και η πίκρα.
Κυκλοφορούν όταν λιώσει η πάχνη
Να έχουμε όμως κατά νου, ότι τις ξάστερες και κρύες νύχτες του χειμώνα, η ακτινοβολία κρυσταλλώνει την υγρασία που υπάρχει στο χώμα και στο χορτάρι. Όσο διαρκεί λοιπόν η πρωινή πάχνη, το λεγόμενο και «τσαφ», τα πουλιά δεν ξεμυτάνε από τα πυκνά. Θα κινηθούν μόνο όταν ανέβει ο ήλιος και ξεπαγώσει η γη και με το ανέμισμά τους θα ανταμείψουν τους έμπειρους κυνηγούς που ξυλιάζουν στο καρτέρι.
