Τα πουλιά στα επιστρόφια… «ψηφίζουν» Ιόνιο – Το σκηνικό στη νότια Ελλάδα
Βροχή, κρύο, χιονάκια στα ορεινά, ζέστη και πάλι κρύο με κάθε λογής άνεμο
Έτσι βγήκε περίπου όλο το πρώτο εικοσαήμερο του Μάρτη σ’ ένα σκηνικό που θύμισε για κάποιες στιγμές χειμώνα και το οποίο θα το θέλαμε νωρίτερα. Η Πανσέληνος ήταν στις 7 του μήνα και μέσα σε όλη αυτή την ανακατωσούρα και τις καιρικές εναλλαγές τα επιστρόφια ξεκίνησαν δυναμικά αλλά ακανόνιστα.
Οι τσίχλες
Το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη πολλοί παραλιακοί λόγγοι γέμισαν τσίχλες με τα κελαηδίσματα να αντηχούν σε όλες τις ρεματιές.
Είχα περιέργεια φέτος, χρονιά στην οποία τα πουλιά είχαν τραβήξει άλλες χειμωνιάτικες διαδρομές, να δω τι θα συμβεί στα επιστρόφια και αν θα είναι αντίστοιχα με άλλες παλιότερες χρονιές. Στις 9, 10 και 11 του μήνα ομαδούλες με ψηλωμένες τσίχλες περνούσαν ακόμα και πάνω από τα χωριά τραβώντας βόρεια, φέρνοντας στο μυαλό εικόνες μπασιμάτων του Οκτώβρη.
Τελικά μπήκαν τσίχλες και μάλιστα αρκετές. Δεν θα έλεγα, έστω και μπακαλίστικα, ότι τα φετινά επιστρόφια έδειξαν την ίδια απογοητευτική εικόνα με τις τσίχλες του χειμώνα. Αντίθετα, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, ήταν μία φυσιολογική χρονιά -σε ότι έχει να κάνει τις εμφανίσεις τους- όπως άλλες προηγούμενες.
Χάθηκαν και οι φάσσες
Από τις 4 μέχρι και τις 15 του Μάρτη χάθηκαν από τα βουνά και οι λιγοστές φάσσες του νότου αφήνοντας μου ένα ερωτηματικό για την φετινή εξέλιξη των ντοπιάρικων. Δεν δείχνουν να έμειναν αρκετά πουλιά παρόλο που τώρα είναι η εποχή που χώνονται στα έλατα και χάνονται από τα μάτια μας.
Μακάρι να βγω ψεύτης και να έχουν μείνει περισσότερα από όσα δείχνει η κατάσταση. Δεν βοηθάει ο καιρός, μέχρι στιγμής, να χορτάσουν τα μάτια μας επιστρόφια, με εξαίρεση τις τσίχλες και τις μπεκάτσες στις αρχές του μήνα. Μένει, ωστόσο, ένα πολύ κρίσιμο και καλό δεκαήμερο μέχρι το τέλος του μήνα που μπορεί να ανατρέψει όλη την κατάσταση.
Πέρυσι 25 του Μάρτη η θάλασσα ήταν πνιγμένη στα παπιά την ίδια ώρα που οι λόγγοι είχαν γεμίσει κυριολεκτικά από τσίχλες. Για την ώρα και με τον φετινό άστατο καιρό τα επιστρόφια ψηφίζουν ξεκάθαρα Ιόνιο…
Τα παπιά
Σχετικά υποτονικά κινούνται για την ώρα και τα παπιά. Μετά από λίγες εμφανίσεις με κουταλάδες και ψαλίδια στις αρχές του μήνα η κατάσταση στη θάλασσα είναι σχετικά ήσυχη. Στις 7 του Μάρτη φάνηκε το πρώτο μικρό κοπάδι μαρτίνια ή κρινέλια στο Μεσσηνιακό κόλπο και από εκεί και πέρα ηρεμία για μέρες.
Ενώ παπιά εμφανίζονταν στο Ιόνιο σε καθημερινή βάση μετά τις δέκα του μήνα, το νοτιανατολικό Αιγαίο έβαλε πολύ λίγα πουλιά.
Το πρώτο καλό πέρασμα έγινε στις 17 του μήνα με αρκετά κοπαδάκια κρινέλια και μερικές “θαλασσομπεκάτσες” που τα τελευταία χρόνια δεν έκαναν έντονες εμφανίσεις. Έχοντας ακόμα στο μυαλό μου την περσινή μεγαλειώδη τους εμφάνιση, τολμώ να πω πως για την ώρα τα παπιά είναι ακόμα λίγα.
Το ότι δεν τα βλέπουμε βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν περνάνε. Ίσως ο άστατος καιρός μεταβάλει τις κλασσικές διαδρομές του. Είναι δεδομένο ότι οι ροές των υδροβίων είτε περνούν από διαφορετικούς διαδρόμους είτε ετοιμάζουν μία μαζική άνοδο όταν φτιάξει επιτέλους ο καιρός και πέσουν οι βοριάδες.
Τα χειμωνιάτικα παπιά πάντως έφυγαν αδειάζοντας τις λίμνες του νότου σταδιακά, από τις 4 μέχρι τις 15 του Μάρτη. Ελάχιστα έχουν απομείνει και μάλλον θα παρασυρθούν από το επόμενο κύμα των ανοιξιάτικών.
Οι µπεκάτσες
Μπεκάτσες μπήκαν αρκετές στο τέλος του Φλεβάρη, κάτι που ξέρουν καλά όσοι δεν τα παράτησαν στο τέλος, όπως και οι αγρότες που βρίσκονταν τα σούρουπα στην ύπαιθρο και είχαν ιδία άποψη για την παρουσία τους.
Οι μακρομύτες έκαναν έντονη την παρουσία μέχρι και την πανσέληνο του Μάρτη, οπότε μειώθηκαν. Εικόνες με ζευγάρια να κατεβαίνουν τους λόγγους ακόμα και στα νότια παραθαλάσσια μέρη, ήταν πολύ συχνές το πρώτη 10ήμερο. Μετά τις είδαμε ξανά στις 17. Δεν ήταν πολλές, αλλά φάνηκε πως ήταν “φρέσκα” πουλιά.
