Πέντε μήνες ξηρασίας κοντεύουμε να κλείσουμε στα Γιάννενα, αν αναλογιστεί κανείς ότι από τις αρχές του Μάη ως σήμερα έχουν πέσει μόνο κανά δυο μπόρες. Για να ξεδιψάσει όμως ο τόπος, χρειάζεται μια σιγανή βροχή, να καθίσει λίγες μέρες και να ποτίσει.
Αυτήν περιμένουμε τώρα που ξεκίνησε να φθινοπωριάζει και οι θερμοκρασίες να πέφτουν αισθητά, ιδιαίτερα τη νύχτα. Γιατί μόλις ο ήλιος πάρει να ανεβαίνει, η μέρα ζεσταίνει ακόμη και στα μεγάλα υψόμετρα, στα λημέρια της πέρδικας. Τι γίνεται όμως πάνω στα γιαννιώτικα περδικοτόπια λίγο πριν ξεκινήσει το κυνήγι της; Η εικόνα σε κάποιες περιπτώσεις είναι ενθαρρυντική και σε άλλες αρνητική, με λίγα λόγια αλλού ναι και αλλού όχι.
Ναι…
Πέρδικες υπάρχουν στα βουνά που έχουν ρυάκια και πηγές, στα μέρη που δεν επικρατεί η απόλυτη ξεραΐλα και το ξυρισμένο χορτάρι, από τα ζώα που ψάχνουν λίγη χλωρασιά. Να σημειωθεί ότι οι γέννες φέτος φαίνεται να πήγαν καλά, γιατί η αναβροχιά την περίοδο φωλεοποίησης των πουλιών ευνόησε την επώαση.
Πέρδικες υπάρχουν σε απόμερα μέρη και όσοι τυχεροί μπόρεσαν να αφιερώσουν κόπο, χρόνο (και χρήμα) σε εξερευνήσεις αυτή την περίοδο, θα έχουν σίγουρα αποκούμπι να ξεκινήσουν τις πρώτες μέρες. Όσοι πάντως έτρεξαν στα ψηλά, είναι γενικά ευχαριστημένοι φέτος. Τα κοπάδια στα εν λόγω βουνά είναι γεμάτα και σηκώνουν πουλιά.
Όχι…
Στις άνυδρες ηπειρώτικες κορφές τα πράγματα είναι εντελώς απογοητευτικά και υπάρχει περίπτωση το πρωί να μην ακούσεις ούτε λάλο. Να λάβουμε υπόψη ότι σύμφωνα με μαρτυρίες βοσκών και εδώ οι γέννες δεν πήγαν άσχημα, αλλά φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή τα πουλιά είναι αποτραβηγμένα χαμηλά, λόγω της ανηλεούς ξηρασίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι κτηνοτρόφοι σκέφτονται να παρατήσουν νωρίς φέτος τα κορφοβούνια και να μεταφέρουν τα ζώα τους. Όσον αφορά τις πέρδικες, κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει μόλις ο καιρός στρώσει και μόνο οι αυτοψίες τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη θα δώσουν απαντήσεις για τα βουνά στα οποία αυτή τη στιγμή επικρατεί ησυχία.
Έχουμε ακόμη μπροστά μας καιρό, μέχρι τα μέσα του Δεκέμβρη. Ήδη από τα τέλη του Οκτώβρη με τις πρώτες μπεκάτσες και το χειμώνιασμα του καιρού, το τοπίο αλλάζει στα ψηλά με λιγότερο κόσμο και ανακατατάξεις πληθυσμών. Πολύ περισσότερο τα πρώτα χιόνια και η κακοκαιρία, δίνουν καινούρια δεδομένα στα αλπικά.
Σε κάθε περίπτωση, μην ξεχνάμε ότι η λογική του περδικά δεν είναι αυτή της ποσότητας, αφού ούτως ή άλλως ανεβαίνει στα απάτητα για δυο πουλιά στην καλύτερη. Δυο πουλιά, πολλή προσπάθεια, κινδύνους και αγωνία, αλλά και πολλή συγκίνηση, αδρεναλίνη και ικανοποίηση. Κανείς περδικάς δεν ζητά να κατανοήσει κάποιος την «τρέλα» του, ούτε να μοιραστεί τη λογική του. Αυτό που επιδιώκει είναι να βρεθεί εκεί πάνω μόνος του να το ζήσει…
