Μπεκάτσα μπορεί να μη συναντάμε, από τσίχλες όμως δεν έχουμε παράπονο, ενώ ιδιαίτερη είναι η παρουσία της κόκκινης. Στις τελευταίες μας εξορμήσεις ακούγονται κοκκινότσιχλες να κελαηδούν καθώς πετούν κοπαδιαστές, πράγμα που δείχνει μια κινητικότητα που έχει να κάνει με τον καιρό που έχουμε, ή με αυτόν που πρόκειται να έρθει.
Με τον πάγο των τελευταίων ημερών πολλές είναι οι τσίχλες που έχουν πιάσει στις βατσινιές σε χαμηλούς τόπους, σε χωράφια και κάμπους. Κι αν αυτό είναι κάτι αναμενόμενο για την κοινή τσίχλα, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο για την ταξιδιάρα με τις κόκκινες φτερούγες.
Η τσίχλα αυτή συνδέεται με το χιόνι και συνήθως κατεβαίνει στα μέρη μας όταν την ζορίζει ο καιρός. Μπορεί η μέχρι στιγμής καλοκαιρία να μην δικαιολογεί την παρουσία της, αλλά ποιος ξέρει τι την σπρώχνει στα χαμηλά;
Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουμε κάθε χρονιά κοκκινότσιχλες και μάλιστα για να εμφανιστούν έστω και λίγες από αυτές πρέπει ο χιονιάς να σφίξει για τα καλά. Πέρασαν όμως χρονιές με πολλές ταξιδιάρες, που τις πήγε καλά από τον Νοέμβρη μέχρι και τον Φλεβάρη. Να είναι και η φετινή μία από αυτές;
Στα μπασίματα δεν είδαμε και κάτι το συνταρακτικό, αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο. Άλλωστε και τα καλά μπασίματα δε σημαίνει ότι αφήνουν τον «τόκο» τους στα κυνηγοτόπια της πατρίδας μας. Τις περισσότερες φορές ο Οκτώβρης δεν επηρεάζει τον Χειμώνα.
Δύσκολο να μαντέψεις τι θα συμβεί, αλλά από την εμπειρία προηγούμενων ετών θα έλεγα ότι τέτοια σημάδια προοιωνίζουν Χειμώνα με κρύα, που η μπεκάτσα σου κάθεται με τον τρόπο και τις πιθανότητες του τζόκερ. Ο αέρας όμως αυτός φέρνει φάσσες, τσίχλες και παπιά και «καίει» φυσίγγι. Και μακάρι να γίνει, γιατί έχω κουτιά στοκαρισμένα από πέρυσι…
