Η καρδιά του είναι μεγάλη και μας χωράει όλους. Ο Λέανδρος μας δείχνει τον δρόμο…
Μόλις χθες έσβησε τα έντεκα κεράκια της ζωής του. Θέλει να γίνει δημοσιογράφος. Μα πάνω απ’ όλα να βοηθήσει παιδιά που δεν βλέπουν να δουν την ελπίδα με τα μάτια της ψυχής τους. Ακούστε τη συνέντευξη που έδωσε στην ραδιοφωνική εκπομπή “Ρεπορτάζ στον city 106,1 με τον Δημήτρη Μιλτιάδη“, με αφορμή την πρώτη συμμετοχή στη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Θα συγκλονιστειτε, τόσο από τον ίδιο, που είναι και πρεσβευτής της ΟΥΕΦΑ, όσο και από τον πατέρα του Φίλιππο Παπαχαραλαμπίδη , αλλά και τη διευθύντρια του 17ου δημοτικού σχολείου Καλαμαριάς Ζωή Αναγνώστου, που τιμά το ιερό λειτούργημα της δασκάλας…
Το σχόλιο που έστειλε ο δασολόγος Παύλος Κωνσταντινίδης, για τον Μικρό Λέανδρο…
Καθώς περίμενα να δώσω μια συνέντευξη σε τοπικό ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης, προηγήθηκε η παρουσίαση ενός πολύ σημαντικού νεαρού ατόμου, η οποία με συγκλόνισε και νιώθω ανάγκη να σας μεταφέρω όλα τα συναισθήματα που με κατέκλυσαν.
Ο Λέανδρος σήμερα κλίνει τα 11 του χρόνια. Είναι μαθητής της 6ης Δημοτικού σε σχολείο της Καλαμαριάς και ετοιμάζεται να παρελάσει ως παραστάτης στην 28η Οκτωβρίου.
«Αισθάνομαι τυχερός που κληρώθηκα και περήφανος που θα εκπροσωπήσω το σχολείο μου. Μακάρι όλα τα παιδιά να έχουν παρόμοια τύχη, είπε». Μίλησε για τα όνειρά του, για την επιθυμία του να γίνει δημοσιογράφος και την πρόθεσή του να δημιουργήσει μπλοκ ενθαρρύνοντας όλα τα παιδιά που έχουν προβλήματα υγείας να συμμετέχουν στα κοινά, να αγωνίζονται για τα όνειρά τους, να μην εγκαταλείπουν την προσπάθειά τους.
Το ξεχωριστό είναι ότι ο Λέανδρος είναι τυφλός από 2 ετών. Εάν δεν το δήλωνε ο δημοσιογράφος, σε κανένα σημείο της συνέντευξης δεν θα αντιλαμβανόσουν ότι το καταπληκτικό αυτό παιδί στερείται της σημαντικότερης αίσθησης. Ούτε μια στιγμή δεν επικαλέσθηκε την ιδιαιτερότητά του. Ούτε μια φράση που να φανερώνει αδυναμία, το αντίθετο μάλιστα.
Δύναμη, αποφασιστικότητα, γενναιότητα. Ένα σεμνό παιδί που η UEFA το έχρησε πρεσβευτή της και που συνόδεψε τον Χάαλαντ στο φετινό Super cup. Μια όαση στην σημερινή κατάπτωση των αξιών, που πρόσβαση στα ΜΜΕ έχουν αγράμματοι, ακοινώνητοι, ρηχοί τριτοκλασάτοι ηθοποιοί και τραγουδιστές, πανελίστες, πολιτικοί, influencer και άλλα σύγχρονα παράσιτα.
«Ο Λέανδρος μετέτρεψε το σκοτάδι της τύφλωσης σε εφαλτήριο αυτογνωσίας και συνειδητοποίησης του θείου δώρου της ζωής. Μάθαμε -οι γονείς και οι αδελφές του- απ’ αυτόν πως ό,τι αξίζει στις ζωές μας, ό,τι θεωρούμε πολύτιμο δεν φαίνεται. Δεν χρειάζεται κανείς όραση για να το δει, αλλά ψυχή για να το βιώσει! Η αγάπη, η φιλία, η συγκίνηση, η ελευθερία, το πάθος, η ηθική, η χαρά και τόσα άλλα βιώνονται το ίδιο μεταξύ βλεπόντων και μη βλεπόντων», τον σκιαγράφησε ο μπαμπάς του σε μια συνέντευξή του.
Και η αντιμετώπιση από όλους εμάς; «Δεν θέλω να μέμφομαι μόνο την κεντρική εξουσία, τους δήμους και τις περιφέρειες. Η ευθύνη αφορά όλους μας, τους συμπολίτες μας που βιώνουν τον κόσμο ατομικά», προσθέτει και σημειώνει πως επιτέλους θα πρέπει κάποιος ν’ αναλάβει την ευθύνη να διεκπεραιώσει όλα αυτά, που δυσκολεύουν την καθημερινότητα ενός ανθρώπου με αναπηρία.
Την φετινή 28η Οκτωβρίου προσωπικά την αφιερώνω στο Λέανδρο, στους γονείς του και στη δασκάλα του. Αυτοί είναι οι σύγχρονες ήρωες. Αυτοί πρέπει να τιμούνται για να έχει αξία η θυσία των στρατιωτών μας το 1940.
