Μια ισπανική εταιρεία με μεγάλη εμπειρία στο χώρο της κατασκευής μαχαιριών, παρουσιάζει μία μάρκα με υπερπλήρη κατάλογο προϊόντων.
του Κώστα Λακαφώση
Τα ισπανικά μαχαίρια RUI είναι για αστυνομική και στρατιωτική χρήση, όμως η εταιρία από την οποία προέρχονται δεν είναι καινούρια. Η “Martinez-albainox” ξεκίνησε να λειτουργεί το 1990 στην Albacete της νοτιοανατολικής Ισπανίας, με αρχικό αντικείμενο τα παραδοσιακά περίτεχνα μαχαίρια και σπαθιά, που προορίζονταν κυρίως για την τουριστική και τη συλλεκτική αγορά. Στα χρόνια που πέρασαν, ο Jose Martinez, ιδρυτής της εταιρείας, συνέχισε να επεκτείνει τις δραστηριότητες της εταιρείας του, εμπλουτίζοντας διαρκώς τη γκάμα των προϊόντων της. Η πιο πρόσφατη (και σημαντικότερη) προσθήκη ήταν η δημιουργία μιας εντελώς καινούριας μάρκας μαχαιριών με το όνομα RUI και με σαφή προσανατολισμό προς τα “μαύρα” επιχειρησιακά μαχαίρια που απευθύνονται σε επαγγελματίες χρήστες. Το όνομα της εταιρείας από μόνο του δεν μαρτυρά κάτι (“Rui” στα ισπανικά δεν σημαίνει τίποτα, όμως είναι ένα πολύ συνηθισμένο πορτογαλικό όνομα για αγόρι-στα ισπανικά, γράφεται “Ruy”), όμως οι συσκευασίες των μαχαιριών γράφουν όλες “RUI Tactical Knives”, μαρτυρώντας το σαφή προσανατολισμό ολόκληρης της γκάμας.
Επειδή η θεωρία από την πράξη απέχουν αρκετά, αποφύγαμε οποιοδήποτε σχόλιο πριν να έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά, όχι ένα αλλά σχεδόν ολόκληρη τη γκάμα της RUI. Ειδικά όταν πρόκειται για μαχαίρια που προορίζονται για πραγματική σκληρή χρήση και όχι για συλλογή, κανένα απολύτως σχόλιο δεν είναι δυνατόν να γίνει με βάση μόνο φωτογραφίες, τεχνικά χαρακτηριστικά και προδιαγραφές. Εάν δεν πιάσεις ένα μαχαίρι στα χέρια σου, ώστε να διαμορφώσεις πραγματική άποψη για την ποιότητα, την εργονομία και την αντοχή του στη σκληρή χρήση, τα θεωρητικά δεδομένα δεν σημαίνουν τίποτα. Πόσες φορές δεν την έχουμε “πατήσει” όλοι μας, βλέποντας μια φωτογραφία και υπολογίζοντας τις διαστάσεις και τα χαρακτηριστικά ενός μαχαιριού, πιστεύοντας ότι επιτέλους εντοπίσαμε το “τέλειο” μαχαίρι για τις ανάγκες και τις ιδιαίτερες απαιτήσεις μας, για να απογοητευτούμε πλήρως όταν κάποια στιγμή βρούμε την ευκαιρία να το πιάσουμε στα χέρια μας; Το ίδιο ακριβώς λειτουργεί και αντίστροφα: κάποια μαχαίρια που “δεν σου γεμίζουν το μάτι” από μακριά (όπως π.χ. κάποια πολύ φθηνά και απλά στην όψη σουηδικά ή φινλανδικά μαχαίρια), όταν βρεις την ευκαιρία να τα πιάσεις στα χέρια σου και να τα χρησιμοποιήσεις για κάποια δουλειά, ανακαλύπτεις ότι είναι πολύ καλύτερα από την αρχική, θεωρητική εκτίμηση.
Ειδικά για την περίπτωση των μαχαιριών για αστυνομική και στρατιωτική χρήση, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, αφού τα μαχαίρια αυτά κρίνονται με τουλάχιστον δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τις προτεραιότητες και το ζητούμενο δύο εντελώς διαφορετικών κατηγοριών υποψήφιων αγοραστών. Μπορεί να ακούγεται λίγο παράξενο, όμως η αλήθεια είναι ότι τα μαχαίρια αυτής της κατηγορίας απευθύνονται σε δύο εντελώς διαφορετικές κατηγορίες χρηστών: στους χρήστες και στους συλλέκτες. Στην πρώτη κατηγορία, ανήκουν οι ένστολοι κάθε είδους, που χρειάζονται ένα γερό και αξιόπιστο μαχαίρι που να ταιριάζει στις πρακτικές ιδιαιτερότητες της δικής τους αναμενόμενης χρήσης. Στη δεύτερη κατηγορία, ανήκουν οι συλλέκτες μαχαιριών που ξοδεύουν πολύ χρόνο και πολύ χρήμα για να εμπλουτίσουν τη συλλογή τους με όλο και υψηλότερης τεχνολογίας και καλύτερης ποιότητας μαχαίρια, των οποίων οι προδιαγραφές ξεπερνούν κατά πολύ και τις απαιτήσεις αλλά και το ανώτατο κόστος που θα ήταν διατεθειμένος να πληρώσει ο μέσος αγοραστής της πρώτης κατηγορίας.
Δεν προσπαθούμε να πούμε ότι η μια ή η άλλη κατηγορία έχει δίκιο ή άδικο, αφού δεν υπάρχει “σωστό” και “λάθος” αλλά απλώς υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια που καλύπτουν διαφορετικές απαιτήσεις. Εάν, για παράδειγμα, ο νεαρός πυροσβέστης πιεστεί οικονομικά για να αγοράσει το συλλεκτικό μαχαίρι των 200 ευρώ, είτε θα φοβάται να το χρησιμοποιήσει σκληρά για να μην το γδάρει, είτε θα καταστενοχωρηθεί όταν, αργά ή γρήγορα, θα το χάσει σε κάποιο δύσκολο περιστατικό. Αντίστοιχα, εάν ο φανατικός της ποιότητας συλλέκτης εντυπωσιαστεί από μια φωτογραφία και παραγγείλει ένα όμορφο αλλά φθηνό στρατιωτικό μαχαίρι που είδε στο Ίντερνετ, το πιθανότερο είναι ότι θα απογοητευτεί συγκρίνοντας το μαχαίρι αυτό με τα ακριβότερα κομμάτια της συλλογής του.
Όλη αυτή η μεγάλη εισαγωγή είναι απαραίτητη για να τοποθετήσουμε τα μαχαίρια της RUI ακριβώς στην κατηγορία που ανήκουν. Σύμφωνα με τον παραπάνω διαχωρισμό, λοιπόν, είναι σαφές, ότι τα μαχαίρια της δοκιμής μας δεν απευθύνονται στον συλλέκτη αλλά στον χρήστη. Είναι μαχαίρια που πωλούνται σε τιμή τέτοια που, χωρίς μεγάλη στενοχώρια, να μπορείς να αγοράσεις και δεύτερο όταν θα χάσεις το πρώτο, όμως στο μεταξύ να έχεις κάνει τη δουλειά σου καλά, με ασφάλεια και αξιοπιστία και χωρίς περιορισμούς. Οι συλλέκτες θα σνομπάρουν τη χρήση απλού ανοξείδωτου ατσαλιού 440C για τις λάμες, όμως η αλήθεια είναι ότι όλα τα μαχαίρια που δοκιμάσαμε ήταν τέλεια ακονισμένα από το εργοστάσιο σε επίπεδο “ξυρίσματος”, ενώ όλες οι λάμες ήταν γερές και ανθεκτικές σε κάθε λογική χρήση. Σίγουρα, η αντοχή της κόψης σε παρατεταμένη χρήση είναι μικρότερη από αυτή ενός ακριβού, τεχνολογικά εξελιγμένου ατσαλιού, αυτό όμως είναι ένα χαρακτηριστικό που ενδιαφέρει σε μικρότερο ποσοστό τον ένστολο χρήστη της συγκεκριμένης κατηγορίας: ο αστυνομικός, στρατιωτικός ή πυροσβέστης που έχει μαζί του ένα πτυσσόμενο μαχαίρι ή πολυεργαλείο, το έχει για μια ανάγκη που θα προκύψει στιγμιαία, και όχι για συνεχή και παρατεταμένη χρήση (δεν θα χρειαστεί π.χ. να γδάρει και να τεμαχίσει ένα ολόκληρο αγριογούρουνο χωρίς να χρειαστεί να ακονίσει το μαχαίρι του). Το σημαντικό είναι να έχει στα χέρια του, τη στιγμή που θα το χρειαστεί, ένα γερό και αξιόπιστο εργαλείο με σωστή εργονομία στη λαβή, στο κλείδωμα κλπ το οποίο να μπορέσει να φέρει εις πέρας το συγκεκριμένο ζητούμενο, όποιο κι αν είναι αυτό.
Κάτι άλλο που είναι σημαντικό να αναφέρουμε ως προς την συγκεκριμένη γκάμα της RUI, είναι το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές διαφορές στις λεπτομέρειες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αρκετών φαινομενικά παρόμοιων μαχαιριών της ισπανικής εταιρείας. Στον κατάλογο μπορεί να μοιάζουν ίδια, στην πράξη, όμως, έχουν μικρές αλλά σημαντικές διαφορές, στην αίσθηση της λαβής και στη λειτουργία του μηχανισμού κλειδώματος. Όσο κι αν είναι ωραία η ευκολία του Ίντερνετ και της εξ’ αποστάσεως παραγγελίας, η γνώμη μας είναι ότι τα συγκεκριμένα μαχαίρια θα πρέπει κανείς να τα πιάσει στα χέρια του για να διαλέξει αυτό που του ταιριάζει. Απόδειξη του παραπάνω είναι το γεγονός ότι η δοκιμή μας έβγαλε “καλύτερο” (με τα υποκειμενικά κριτήρια του συγκεκριμένου χρήστη) ένα μαχαίρι που στη φωτογραφία του καταλόγου μας είχε φανεί αδιάφορο, ενώ κάποια άλλα που έμοιαζαν πιο εντυπωσιακά, στην πράξη δεν μας ενθουσίασαν τόσο. Επειδή, λοιπόν, τα υποκειμενικά κριτήρια διαφέρουν, σημειώστε ότι εμείς επιλέξαμε τον κωδικό 11074 ως το πιο γερό, κοφτερό και πρακτικό στη χρήση πτυσσόμενο μαχαίρι γενικής χρήσης, ενώ μας άρεσε πάρα πολύ και το μικρό 19295 που το κρεμάς στον κρίκο με τα κλειδιά και το ξεχνάς μέχρι να το χρειαστείς.
Το συνολικό συμπέρασμα της δοκιμής μας ήταν σαφώς θετικό, υπό το πρίσμα των συγκεκριμένων κριτηρίων που έχει ένας πραγματικός χρήστης, εκείνος δηλαδή που αναζητεί ένα αξιόπιστο εργαλείο σε σχετικά χαμηλή τιμή, και όχι ένα ακριβό και εξεζητημένο συλλεκτικό κομμάτι που θα συμπληρώσει μια συλλογή.
