Δορυφόρος του προγράμματος Copernicus κατέγραψε στις 8 Μαρτίου εικόνα που δείχνει τον Αρκτικό Ωκεανό βόρεια του αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ χωρίς θαλάσσιο πάγο.
Η μηνιαία ενημέρωση (8/3) της υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του προγράμματος Copernicus, για τον φετινό Φεβρουάριο, ανέφερε ότι η συνολική έκταση του θαλάσσιου πάγου ήταν χαμηλότερη από τον μέσο όρο του μήνα, όπως μετράται από το 1979.
Ο Αρκτικός Ωκεανός καλύπτεται από θαλάσσιο πάγο σε έναν μέσο Φεβρουάριο, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων περιοχών υπο-Αρκτικών θαλασσών. Η μέση έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής τον φετινό Φεβρουαρίου ήταν 14,2 εκατομμύρια km², κατά 0,6 εκατομμύρια km² ή 4% κάτω από τον ιστορικό μέσο όρο του 1991-2020.
Η χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου του Φεβρουαρίου σε αυτήν την περιοχή καταγράφηκε το 2018, 7% κάτω από το μέσο όρο των ετών 1991-2020.
Φέτος, οι συνολικές συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου εμφανίζουν ένα μείγμα τιμών πάνω και κάτω από το μέσο όρο των ιστορικών συγκεντρώσεων στον ευρασιατικό τομέα της Αρκτικής. Οι πιο αξιοσημείωτες θετικές αποκλίσεις των συγκεντρώσεων εντοπίζονται νότια της Θάλασσας Μπάρεντς και οι αρνητικές στα νότια της Βερίγγειου Θάλασσας, στα βόρεια της Θάλασσας Οχοτσκ και βόρεια της θάλασσας Σβάλμπαρντ.
Στον τομέα της Βόρειας Αμερικής του Αρκτικού Ωκεανού, οι αποκλίσεις στις συγκεντρώσεις θαλάσσιου πάγου, είναι ως επί το πλείστον αρνητικές, ιδίως κατά μήκος των ακτών του βορειοανατολικού Καναδά.
Η φωτογραφία που ελήφθη από έναν από τους δορυφόρους Copernicus Sentinel-3 στις 8 Μαρτίου δείχνει τον Αρκτικό Ωκεανό βόρεια του αρχιπελάγους Σβάλμπαρντ χωρίς θαλάσσιο πάγο. Στην ένθεση φωτογραφία είναι ο χάρτης της υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του Copernicus, που απεικονίζει την απουσία θαλάσσιου πάγου του Αρκτικού Ωκεανού τον φετινό Φεβρουάριο.
Πηγή: lifo
