Η σαρδέλα ως δόλωμα και σαν… μαλάγρα
Ο καλός ψαράς αγοράζει από νωρίς το πρωί σαρδέλα ως δόλωμα και μαλάγρα, πριν τη μαλακώσει η ζέστη και την ξεπλύνει ο πάγος που λιώνει στην ψαροκασέλα…
Στο ψάρεμα το να ξέρεις να μαλαγρώνεις είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Γιατί στόχος δεν είναι να ταΐσετε τα ψάρια, αλλά να τα μαζέψετε και να… τα πιάσετε! Ο καλός ψαράς αγοράζει από νωρίς το πρωί τη σαρδέλα για το δόλωμα και τη μαλάγρα, πριν τη μαλακώσει η ζέστη και την ξεπλύνει ο πάγος που λιώνει στην ψαροκασέλα.
Πολλά έχουν ειπωθεί για την προετοιμασία της σαρδέλας, αλλά ένα πράγμα δεν αλλάζει: η φρέσκια σαρδέλα ως δόλωμα είναι πάντα ότι καλύτερο, διότι δεν έχει στεγνώσει το αίμα και οι οσμές εξαπλώνονται αρκετά στο περιβάλλον, με αποτέλεσμα να μπορούν τα ψάρια να την εντοπίσουν εύκολα.
“Φιλική” στο αγκίστρι
Επίσης, η φρέσκια σαρδέλα στέκεται καλά στο αγκίστρι, είτε δολώνεται ολόκληρη, είτε σε μικρότερα τεμάχια. Τις σαρδέλες που πρόκειται να χρησιμοποιήσετε για μαλάγρα, μπορείτε να τις αφήσετε σε ζεστό χώρο για λίγες ώρες, ώστε να μαλακώσουν. Οι πετονιές που χρησιμοποιούνται για αυτό το ψάρεμα είναι από νούμερο 25 μέχρι 30. Η μεγάλη αντοχή στον κόμπο είναι πλεονέκτημα, ειδικά όταν συνδυάζεται με ακαμψία. Το αγκίστρι πρέπει να είναι από νούμερο 0,2 (για μεγάλα ψάρια), μέχρι και το 5.
Βέβαια, την οριστική επιλογή πετονιάς, αγκιστριών και αρματωσιάς θα την κάνετε επί τόπου, μόλις διαπιστώσετε το είδος και το μέγεθος των ψαριών… που “βοσκούν” στη μαλάγρα. Αν τα ψάρια είναι μεγάλα (όπως λαβράκια και τσιπούρες), θα χρησιμοποιήσετε πεταχτάρι από νούμερο 30-35 πετονιά, με αγκίστρι 0,2 έως 0,1 και με βαρίδι μία μικρή φακή.
Αν υπάρχουν ρεύματα, τα νερά είναι βαθιά ή φυσά δυνατός άνεμος, εκ των πραγμάτων θα υποχρεωθείτε να χρησιμοποιήσετε μεγαλύτερο βαρίδι… Αν υπάρχουν μελανούρια ή κέφαλοι, που “βόσκουν” στον αφρό ή τα μισόνερα, τότε χρησιμοποιείτε πεταχτάρι με δύο αγκίστρια. Αυτή η αρματωσιά ονομάζεται “πάνω – κάτω”, τα δε αγκίστρια θα πρέπει να είναι από Νο 1 έως 3.
Αν επιλέξετε να ψαρέψετε τα διάφορα ψάρια που βόσκουν κοντά και λίγο πιο πάνω από το βυθό, θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την αρματωσιά που ονομάζεται “κουμπούρα” (αποτελείται από ένα μικρό βαρίδι καμπανάκι, και δύο παράμαλλα με αγκίστρι Νο 4 έως 5). Το ψάρεμα αυτό είναι καλό να ξεκινά το σούρουπο, ώστε η μεριά που θα ψαρέψετε να είναι μαλαγρωμένη, όταν τα μεγάλα ψάρια μετακινούνται για να “βοσκήσουν”.
Το συγκεκριμένο ψάρεμα απευθύνεται σ’ εκείνους που αντέχουν το ξενύχτι και είναι αποφασισμένοι να μην φύγουν πριν το ξημέρωμα, γιατί κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πότε θα περάσει το κοπάδι των ψαριών, κοντά στη μαλάγρα που έχετε ρίξει. Για να είστε σίγουροι πως έχετε “μαλαγρώσει” καλά, τις σαρδέλες πρέπει να τις λιώνετε πολύ καλά πριν τις ανακατέψετε με το χώμα, ώστε να μην μένουν κομμάτια ή κεφάλια τα οποία μπορούν να φάνε τα ψάρια.
Το “τσάμπα” τάισμα
Η σαρδέλα πρέπει να γίνει ένας πολτός τόσο σφιχτός, που να σας επιτρέπει να πλάθετε “μπάλες”, οι οποίες δεν θα διαλύονται στη διαδρομή τους για τον βυθό… Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να μαλαγρώσετε και τα σχετικά βαθιά νερά ενός λιμανιού, ακόμη και εάν επικρατούν ελαφριά θαλάσσια ρεύματα.
Πάντως, είναι σημαντικό να λαμβάνετε υπόψη σας τα θαλάσσια ρεύματα, γιατί είναι ικανά να παρασύρουν την μαλάγρα μακριά από το σημείο που ψαρεύετε, απομακρύνοντας ταυτόχρονα και τα ψάρια από τις πετονιές σας. Ωστόσο, αν τα ψάρια αρχίσουν να τσιμπάνε τα δολώματά σας (και για όσο χρόνο συνεχίζουν να τρώνε), ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να μαλαγρώσετε ξανά! Αν για κάποιο λόγο τα ψάρια σταματήσουν να τρώνε τα δολώματα, τότε μπορείτε να μαλαγρώσετε ξανά, με την ελπίδα ότι θα τα συγκεντρώσετε και πάλι εκεί που ψαρεύετε…
Και τα τρίμματα…
Άλλος ένας τρόπος μαλαγρώματος είναι τα τρίμματα, τα οποία αποτελούνται από κομματάκια σαρδέλας που έχουν λιώσει στα δάχτυλά σας (και τα οποία πετάτε σε τακτά διαστήματα, στο σημείο που ψαρεύετε). Αυτός ο τρόπος μοιάζει πολύ με το καθάρισμα των διχτυών που κάνουν οι ψαράδες, και ενδείκνυται σε θάλασσα με σχετικά κρύα νερά και χωρίς θαλάσσια ρεύματα. Επίσης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αν διαπιστώσετε ότι στο βυθό υπάρχουν ψάρια διστακτικά, και θέλετε να τα “σηκώσετε” στα μισόνερα ή στον αφρό, όπου και θα τα ψαρέψετε με πεταχτάρι, χωρίς βαρίδι.
Τα τρίμματα είναι μία καλή λύση για περιοχές όπως οι κυματοθραύστες και οι βραχώδεις ακτές, όπου οι άλλοι τρόποι μαλαγρώματος μειονεκτούν (καθώς το μαλάγρωμα χάνεται στους βράχους και στις τρύπες που σχηματίζουν ανάμεσα τους).
Δύσοσμα μυστικά για καλό αποτέλεσμα
Το κάθε ψάρι τρέφεται σε διαφορετικό βάθος και με διαφορετικό τρόπο. Έτσι, οι κέφαλοι και οι τσιπούρες αναζητούν την τροφή τους χαμηλά, σε αντίθεση με τους σαργούς οι οποίοι ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο και ανεβαίνουν για να προλάβουν το… μάννα εξ ουρανού, ή τα μελανούρια που αλωνίζουν από το βυθό ως την επιφάνεια.
Ανάλογα λοιπόν με τους “στόχους” του ψαρά, θα πρέπει και η μαλάγρα του να παραμένει και να διαλύεται στο αντίστοιχο επιθυμητό βάθος, ή να καλύπτει ένα συγκεκριμένο εύρος…
Όσο λιγότερο υγρή είναι η μαλάγρα, τόσο πιο σφιχτή γίνεται (και επομένως διαλύεται δυσκολότερα κατά την επαφή της με το νερό).
Σε αντίθετη περίπτωση η διάλυση και διασπορά της ξεκινά από την επιφάνεια του νερού, και μπορεί να ολοκληρωθεί στα μεσόνερα, προτού ακόμη φτάσει στο βυθό. Τους θερμότερους μήνες που τα ψάρια είναι πιο κινητικά, η μαλάγρα θα πρέπει να είναι περιορισμένη ποσοτικά και πιο στοχευμένη ποιοτικά.
Αντιθέτως, τους ψυχρότερους μήνες που τα ψάρια τρέφονται περισσότερες φορές μέσα στην ημέρα, αλλά μειώνουν την κινητικότητά τους ανάμεσα στα διάφορα βάθη (για να αποφύγουν τις μεγάλες και απότομες αυξομειώσεις της θερμοκρασίας), η χρήση… μεγαλύτερης ποσότητας μαλάγρας είναι επιβεβλημένη.
