Το συγκεκριμένο ψάρεμα αποδίδει πολύ καλά από το τέλος της άνοιξης μέχρι και τις αρχές του Ιούλη, περίοδο κατά την οποία αναζητούνται και οι κόκκινες γαρίδες που θα χρησιμοποιηθούν ως δόλωμα.
Το να ψαρεύεις λαβράκια με δόλωμα ζωντανή γαρίδα, είναι πραγματικά απόλαυση! Όμως, όπως όλα τα ωραία πράγματα, έχει και αυτό τις προϋποθέσεις του: χρόνο για να μαζέψεις τις γαρίδες, ελεύθερες βραδιές και κατάλληλο εξοπλισμό.
Με φακό στο μόλο
Το συγκεκριμένο ψάρεμα αποδίδει πολύ καλά από το τέλος της άνοιξης μέχρι και τις αρχές του Ιούλη, περίοδο κατά την οποία οι γνώστες αναζητούν τις κόκκινες γαρίδες. Ένα καλό μέρος να τις βρεις είναι τα λιμάνια, όπου οι γαρίδες πάνε και “κολλάνε” πάνω στους μόλους… Η δέσμη φωτός από ένα ισχυρό φακό θα τις “αιχμαλωτίσει”, ενώ μία απόχη θα τις μαζέψει. Από εκεί και έπειτα, η διαδικασία έχει ως εξής:
Τις γαρίδες που θα ξεδιαλέξετε για δόλωμα, τις ρίχνετε σε ένα δοχείο με θαλασσινό νερό. Καλό είναι το δοχείο αυτό να συνοδεύεται από έναν μικρό οξυγονωτή (μηχανισμό οξυγόνωσης του νερού), που λειτουργεί με μπαταρία (το κόστος του στο εμπόριο δεν ξεπερνά τα 15 με 20 ευρώ). Με την βοήθεια του οξυγονωτή οι γαρίδες μπορούν να διατηρηθούν ζωντανές για πολλές ώρες, ακόμη και ημέρες.
Το ψάρεμα του λαβρακιού με ζωντανή γαρίδα, μπορεί να γίνει τόσο από τον μόλο ή την ακτή, όσο και από βάρκα… Αν γίνεται από βάρκα, αυτή θα πρέπει να διαθέτει αρκετές θέσεις για να στερεώσετε τα καλάμια, αφού αυτό το ψάρεμα ενδείκνυται για τη χρήση πολλών καλαμιών (κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να έχετε κατά νου, και αν ψαρεύετε από το μόλο).
Τα καλάμια πρέπει να έχουν μήκος μέχρι 5 μέτρα, και μπορεί να είναι τα απλά από μπαμπού, ή τα σύγχρονα συνθετικά που έχουν κατακλύσει την αγορά. Στην άκρη κάθε καλαμιού στερεώνεται ένας κρίκος στον οποίο θα συνδεθεί η πετονιά με μία παραμάνα. Οι πετονιές έχουν συγκεκριμένο μήκος που επιτρέπει στην γαρίδα να ταξιδεύει λίγο πάνω απ’ τον βυθό (αυτό το μήκος υποτίθεται ότι είναι μυστικό του κάθε ψαρά).
Το… μυστικό στο δόλωμα
Πάντως, για να προσδιορίσετε το μήκος της πετονιάς, θα πρέπει να γνωρίζετε το βάθος της θάλασσας στο σημείο που ψαρεύετε. Και να έχετε κατά νου ότι, ανάλογα με τον καιρό, το φεγγάρι και την εποχή, τα ψάρια “βόσκουν” σε διαφορετικό επίπεδο. Για παράδειγμα, το λαβράκι “ανεβαίνει” όταν έχει φεγγάρι, ενώ όταν έχει σκοτάδι το ψάρεμά του γίνεται δύσκολο… Στην μεγάλη ζέστη, τα λαβράκια θα πατώσουν, ενώ τα κρύα νερά τους κόβουν την όρεξη για τροφή.
Η μάνα της πετονιάς ακολουθεί ένα περαστό μολύβι νούμερο 1 ή 2 και στριφτάρι. Το παράμαλλο που δένετε στο στριφτάρι πρέπει να έχει μήκος 1 μέτρο, περίπου, από πετονιά Νο35. Σε αυτό το ψάρεμα ενδείκνυνται αγκίστρια από Νο 1 μέχρι Νο 3 (αν θέλετε να πειραματιστείτε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και σαλαγκιές).
Οι καλύτερες ώρες είναι από το ηλιοβασίλεμα μέχρι και όλη τη νύχτα, αλλά όλο το “κόλπο” βρίσκεται στον τρόπο που θα δολώσετε τη γαρίδα! Πιάνοντάς την προσεχτικά, περνάτε το αγκίστρι κοντά στην ουρά της (ώστε να μην την σκοτώστε) και την πετάτε στο νερό. Οι έμπειροι χρησιμοποιούν περισσότερα από δύο – τρία καλάμια (κάποιοι φτάνουν να “στήνουν” και περισσότερα από δέκα).
Η απάντηση στο γιατί το κάνουν αυτό, είναι απλή: κάθε καλάμι έχει διαφορετικό μήκος πετονιάς, επομένως η δολωμένη γαρίδα φτάνει σε διαφορετικό βάθος (έτσι, όλο και κάποιο λαβράκι θα βρεθεί να φάει το δόλωμα). Αν ψαρεύτε με τον συγκεκριμένο τρόπο από βάρκα, τότε καλό είναι ν’ αφήσετε το σκάφος να κινείται ακολουθώντας την ελαφρά φορά του αέρα. Και αυτονόητο είναι ότι κάνετε ησυχία, όπως και το ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε φως! Όταν “καρφωθεί” ψάρι, ο ψαράς πρέπει να το κουράσει πριν το φέρει σιγά – σιγά στην απόχη του.
Η περίπτωση των κοπαδιών!
Σε περίπτωση που το ψάρι είναι πολύ μεγάλο και υπάρχει φόβος να σπάσει το παράμαλλο, εκείνος που ψαρεύει από βάρκα πετάει στη θάλασσα το καλάμι, το οποίο επιπλέει και από μόνο του ψαρεύει και κουράζει το ψάρι. Μετά από λίγα λεπτά, το πιάνει ξανά στα χέρια του και συνεχίζει το μάζεμα του ψαριού.
Υπάρχουν περιπτώσεις, όπου ολόκληρο κοπάδι από λαβράκια “κτυπούν” τις γαρίδες, προκαλώντας πανικό στον ψαρά και μπερδεύοντας τις πετονιές στη βάρκα… Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο έμπειρος ψαράς θα επιλέξει πρώτα το πιο μεγάλο ψάρι, και έπειτα θα ασχοληθεί και με τα υπόλοιπα!
Ο ρόλος που έχει το κουδουνάκι
Συχνά, στην άκρη των καλαμιδιών τοποθετούνται καμπανάκια, για να καταλαβαίνει ο ψαράς αν το δόλωμα “χαλιέται” από μικρά ψάρια… Τα μεγάλα λαβράκια, συνήθως, “καρφώνονται” και λυγίζουν όλο το καλάμι, χωρίς να χρειάζεται προειδοποίηση.
