Η εξειδίκευση από όπλα γενικής χρήσης
- Η παρουσία των αυτογεμών συντέλεσε στην αλλαγή πολλών μέχρι πρότινος δεδομένων, κυρίως στο τι ζητάμε από ένα όπλο αλλά και πως το αξιολογούμε.
Για τα δίκαννα οι αξιολογήσεις και τα ζητούμενα που έχουν προτεραιότητα είναι το ζύγισμα, τα εργονομικά χαρακτηριστικά, το βάρος, και τέλος η αξιοπιστία.
Για τα αυτογεμή ξεκινάμε από την αξιοπιστία και όλα τα υπόλοιπα έπονται. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε στα συγκεκριμένα όπλα να παρουσιάζονται μοντέλα «ειδικά» για το κυνήγι της μπεκάτσας, της τσίχλας και των υπόλοιπων θηραμάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα όπλο το οποίο ενδεχομένως με άλλη σε μήκος κάννη, ή άλλα σχέδια στην βάση του, να είναι κατάλληλο (ειδικό) και για κάποια άλλα θηράματα.
Η καταλληλότητα χρήσης στις διαφορετικές ανάγκες κυνηγίου ενός όπλου δεν καθορίζεται μόνο από το μήκος της κάννης. Έχει να κάνει με το αν οι βολές μας είναι σε θηράματα που σηκώνονται από το έδαφος ακολουθώντας ανοδική πορεία για να πετάξουν ή ακόμα και με το αν οι τουφεκιές είναι συνήθως επάνω από το ύψος του ώμου (καρτέρια σε φτερωτά). Επίσης, με το βάρος των γομώσεων που χρησιμοποιούμε, με το αν οι τουφεκιές είναι σε θηράματα που κινούνται στο έδαφος (τριχωτά) κ.λπ.
Βάσει αυτών καθορίζεται το πώς πρέπει να είναι κατανεμημένο το βάρος του όπλου αλλά και διάφορα άλλα στοιχεία που χρειάζεται να έχει ένα όπλο για να είναι ειδικό για το κυνήγι κάποιου θηράματος. Στα αυτογεμή, τα μοναδικά χαρακτηριστικά που ενδέχεται να διαφοροποιούνται για να χαρακτηριστούν ως «ειδικά» είναι το μήκος της κάννης και το βάρος.
Για να είμαι δίκαιος υπάρχει και η ευκολία συγκριτικά με τα δίκαννα, των αλλαγών στις κλίσεις του κοντακίου. Κατά τα υπόλοιπα «βαφτίζουμε» όπλα που έχουν κατασκευαστεί για γενική χρήση ως «ειδικά».
