Μία κατάθεση προσωπικών εμπειριών, για την επιλογή των καταλληλότερων κάθε φορά φυσιγγίων, στις εξορμήσεις που αφορούν πέντε δημοφιλή θηράματα της ετήσιας ρυθμιστικής…
κείμενο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΗΤΣΙΑΛΗΣ
Σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να αποτελέσει “οδηγό” για τις δικές σας επιλογές.
Παρουσιάζει απλώς τις δικές μου, γι΄ αυτό και δεν έχει σημασία αν θα διαφωνήσετε ή θα συμφωνήσετε μαζί μου…
Μία συμβολή στην κατάθεση εμπειριών είναι, που μπορεί να δώσει ιδέες σε κάποιους, για κάποια επιλογή που έως τώρα απέφευγαν ή δεν είχαν σκεφτεί. Κυνηγός του καρτεριού είμαι κατά κύριο λόγο, γιατί αυτό το κυνήγι με συναρπάζει περισσότερο. Η μεγάλη μου αγάπη είναι τα υδρόβια, αν και σαν κάτοικος Αθηνών ξοδεύω… περισσότερο χρόνο ευχόμενος να τα συναντήσω, παρά κυνηγώντας τα πραγματικά (δεν σνομπάρω τα κυνήγια φέρμας, απλά δεν είναι η κατ’ εξοχήν προτίμησή μου). Όπως και να έχει, στα 31 χρόνια της κυνηγετικής μου διαδρομής, έχω καταλήξει στις επιλογές των φυσιγγίων που χρησιμοποιώ σε κάθε θήραμα.
Για τις τσίχλες κοντά ή μακριά…
Στις τσίχλες προτιμάω τις ελαφριές και αργές γομώσεις! Ο συνδυασμός αυτών των δύο παραμέτρων εξασφαλίζει ελάχιστο λάκτισμα, παράγοντας πολύ σημαντικός σε ένα κυνήγι όπου – αν όλα πάνε κατ’ ευχή – οι τουφεκιές είναι πολλές. Η πρώτη μου επιλογή είναι το φυσίγγι των 28 γραμμαρίων του σπόρτινγκ, με πλαστικό συγκεντρωτήρα και σκάγια Νο 8 ή Νο 9 (και τσοκ σχετικά στενά, από 4/10 έως 9/10).
Στο μικρό θήραμα του καρτεριού είμαι της άποψης ότι, “αν δεν μπορεί να πέσει με 28 γραμμάρια, δεν μπορεί να πέσει με τίποτα”! Ειδικά στην τσίχλα, τα μαλακά σκάγια έχουν πιο καθαρή και ακαριαία “φονικότητα”. Βεβαίως, κυκλοφορούν και φυσίγγια σπόρτινγκ με σκληρά σκάγια ή επινικέλωση, όμως, αυτά είναι χαρακτηριστικά χρήσιμα στο σκοπευτήριο, αλλά… ανεπιθύμητα στο κυνήγι.
Στα μπασίματα του Οκτώβρη χρησιμοποιώ κάποιες φορές το Νο 7½, όχι επειδή το 8άρι δεν αποδίδει μακριά, αλλά για να καλύψω και τις πιθανότητες μιας τυχαίας συνάντησης με φάσσες… Στις κοντινές βολές, όπως στις “μαύρες” και σε κάποια περπατητά, μπορεί να επιλέξω το 9½ ή και το 10, συνδυάζοντάς τα με μισόταπα, πάντα στα 28 γραμμάρια (αν και τις περισσότερες φορές ρίχνω τα 9άρια ή τα 8άρια μου, “ανοίγοντας” απλά το τσοκ).
Και στο τρυγόνι με sporting
Ακόμα και στο τρυγόνι, δεν έχω συναντήσει συνθήκες όπου τα φυσίγγια του σπόρτινγκ δεν με κάλυψαν απόλυτα, ακόμα και σε πολύ μακρινές τουφεκιές. Συνδυάζω τα 28 γραμμάρια Νο 8 με σχετικά στενά τσοκ, από 5/10 έως 7/10, ανάλογα με τις αποστάσεις που “παίζουν” τα πουλιά. Κάποιες φορές καταφεύγω και στο νο 7½ με στενό τσοκ, αν λόγω συνθηκών τουφεκάω διαρκώς μακριά. Σαν μεγαλύτερο και σκληρότερο πουλί από την τσίχλα, το τρυγόνι “σηκώνει” και τη χρήση σκληρότερων σκαγιών, με περισσότερο αντιμόνιο (ωστόσο, οι διαφορές δεν είναι τόσο μεγάλες που να με απασχολούν ιδιαίτερα στις επιλογές μου).
Η χρυσή τομή στις φάσσες
Στις φάσσες, οι γομώσεις των 34 και 36 γραμμαρίων είναι οι συνηθέστερες επιλογές μου. Σε φυσιολογικές αποστάσεις το Νο 6 είναι υπεραρκετό, αν και πάντα υπάρχουν και 5άρια φυσίγγια στο γιλέκο, για τις περιπτώσεις που τα πουλιά περνάνε συνεχώς μακριά. Συνδυάζω τα φυσίγγια με μεσαία τσοκαρίσματα, από 4/10 έως 6/10, διότι όσο ανεβαίνουν τα γραμμάρια, τόσο πρέπει να ανοίγει και το τσοκ! Για τις φάσσες θεωρώ πλεονέκτημα τις γρήγορες γομώσεις και τα σκληρά σκάγια, αρκεί η αυξημένη ταχύτητα να μην σκορπάει τις κατανομές και να μην αυξάνει υπερβολικά το λάκτισμα…
Να θυμάστε ότι “φυσίγγι που κλωτσάει υπερβολικά, δεν σκοτώνει”!
Οι “ριξιές” για το ορτύκι
Για μένα η ιδανική γόμωση για το ορτύκι, είναι… αυτή του skeet: δηλαδή τα 24 γραμμάρια Νο 9½, η οποία είναι “ριξιά” εξαιρετικά ευχάριστη και αποδοτική, ειδικά από τα δίκαννα. Σε καραμπίνα χρησιμοποιώ φυσίγγια 28 γραμμαρίων Νο 9 ή 9½, πάντα με ανοικτά τσοκ, τόσο για να μην καταστρέφω το κρέας, όσο και για να τουφεκάω γρήγορα και σε μικρές αποστάσεις…
Οι “συνδυασμοί” για τα παπιά
Για τις περιοχές όπου επιτρέπεται η χρήση μολύβδινων σκαγιών, για τα μικρά παπιά επιλέγω από 30 γραμμάρια 7άρια το φθινόπωρο, έως 34 γραμμάρια 6άρια το χειμώνα. Για τα μεσαία και μεγάλα παπιά, σκάγια Νο5 σε γομώσεις 34 και 36 γραμμαρίων. Και για τα μεγάλα παπιά σκάγια Νο 4 και Νο 3, σε ισχυρές γομώσεις 38 έως 42 γραμμαρίων το χειμώνα. Να θυμάστε ότι οι γομώσεις των πολλών γραμμαρίων, συχνά έχουν πρόβλημα με τα στενά τσοκ, αφού “πνίγουν” και σκορπούν την τουφεκιά (ειδικά σε στενούς αυλούς).
Για αυτό, τέτοια φυσίγγια ρίχνω, συνήθως, με καραμπίνα αερίων διευρυμένου αυλού, με τσοκ 6,5/10 (και ποτέ σε ζεστό καιρό). Εάν ρίξω τέτοιες γομώσεις σε όπλο με στενό αυλό, συνήθως επιλέγω ανοικτό τσοκ 2,5/10. Στην έναρξη, τα 32 γραμμάρια σε Νο 5 είναι υπεραρκετά για τα μεγάλα παπιά. Για τις χήνες η επιλογή μου είναι το Νο 1 σε γόμωση 42 γραμμαρίων και μεσαίο τσοκάρισμα… Όσον αφορά τα μη μολύβδινα σκάγια, παρ’ ότι θα προτιμούσα τα κράματα βολφραμίου και βισμουθίου, η πανάκριβη τιμή τους τα κάνει ασύμφορα! Έτσι, η χρήση φυσιγγίων με ατσάλινα σκάγια γίνεται μονόδρομος. Έχοντας δοκιμάσει μεγάλη ποικιλία φυσιγγίων της αγοράς με ατσάλινα σκάγια, κατέληξα στη χρήση ελληνικού φυσιγγίου 36 γραμμαρίων με σκάγια Νο 3, το οποίο σε λογικές αποστάσεις βολής και σε συνδυασμό με ανοικτά και μεσαία τσοκ, δίνει επαρκή φονικότητα μέχρι τα 35 μέτρα, περίπου.
