Για να ονομαστεί κάποιος κυνοτρόφος, δεν αρκεί να έχει στην κατοχή του 2-3 θηλυκές σε αναπαραγωγική ηλικία, να έχει κάνει μερικές γέννες και να έχει εξουσιοδοτηθεί για να συνοδεύεται το όνομα της σκύλας του και κατά συνέπεια το όνομα των κουταβιών του από μια πομπώδη επωνυμία.
Κυνοτρόφος είναι αυτός ο οποίος μετά από λίγο ή πολύ χρονοβόρα και πάντα κοπιαστική εργασία, καταφέρνει να παράγει με διάρκεια σκυλιά με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, τα οποία έχει σταθεροποιήσει σε υψηλό βαθμό.
Του Διονύση Ντούλου
Οι πραγματικοί κυνοτρόφοι σπανίζουν, ιδίως όσον αφορά τις κυνηγετικές φυλές, οι οποίες σε αντίθεση με άλλες, έχουν την ανάγκη να ενώνουν την εργασιακή ικανότητα με την εργονομική και καλαίσθητη μορφολογία (εργασία και τύπο).
Επιπρόσθετα, μοιραία ο κυνοτρόφος δεν μπορεί να ξεφύγει από τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με ζωντανούς οργανισμούς. Καθόλου λοιπόν εύκολο το έργο του πραγματικού εκτροφέα, όταν ο ίδιος αισθάνεται επιφορτισμένος με την διατήρηση και ακόμα την πρόοδο της φυλής με την οποία ασχολείται. Διότι η φύση και ο άνθρωπος ζωοτεχνικά και κυνοτεχνικά, δημιούργησαν τις φυλές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να είναι οι ιδεώδεις σκύλοι για τις ανάγκες του κυνόφιλου κυνηγού. Όλα τα εργασιακά και μορφολογικά στοιχεία που υπάρχουν, είναι δημιουργημένα με τέτοιο τρόπο ώστε όταν κυνηγούν, καταβάλλοντας μικρή προσπάθεια να έχουν μεγάλη απόδοση.
Τα πρότυπα των φυλών δεν πρέπει να διαφοροποιούνται ούτε να ερμηνεύονται όπως θέλει ο καθένας, αλλά όπως τα προσδιορίζει το εργασιακό και μορφολογικό τους πρότυπο και μόνο. Όλα τα σκυλιά δεν κάνουν για γεννήτορες. Γι’ αυτό όταν μια ομάδα σκύλων φτάνει στην αναπαραγωγική ηλικία, ο κυνοτρόφος καλείται να επιλέξει τα πιο κατάλληλα άτομα. Η επιτυχία της αναπαραγωγής θα εξαρτηθεί από τους παρακάτω παράγοντες: ομοιομορφία πληθυσμού (ομοιογένεια), δυνατότητα εκτίμησης χαρακτηριστικών (εμπειρία και γνώση).
Αυστηρότητα κατά την επιλογή, οικονομικό και ψυχολογικό κόστος, επιθυμητό αποτέλεσμα μέσω των αγώνων εργασίας – μορφολογίας πολύ περισσότερο στο πραγματικό κυνήγι. Καταξίωση, ηθική και υλική ανταμοιβή.
Αυστηρότητα και αντικειμενικότητα. Άρα πρέπει να επιλέξουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που αφορούν τον ποιοτικό κυνηγετικό σκύλο όσο λιγότερα τόσο πιο εύκολα, όμως ο σκοπός και ο στόχος το κάνουν δύσκολο. Δύσκολο γι’ αυτόν που στοχεύει να διακριθούν τα σκυλιά του όσον αφορά τον τύπο (μορφολογία). Δυσκολότερο γι’ αυτόν που θέλει να διακριθούν στην εργασία και ακόμα πιο δύσκολο για εκείνον που αποβλέπει και στα δύο ΕΡΓΑΣΙΑ-ΤΥΠΟΣ.
Σημαντικό χαρακτηριστικό που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας είναι η κληρονομικότητα. Ο βαθμός με τον οποίο τα γονίδια παίζουν ρόλο στην μετάβαση ενός χαρακτηριστικού στον απόγονο. Συμβολίζεται διεθνώς με το σύμβολο h2 που αποτελεί τον συντελεστή κληρονομικότητας και ο οποίος εκφράζεται σε μονάδες από 0-1 ή επί τοις εκατό %. Όσο μεγαλύτερος είναι ο δείκτης τόσο περισσότερο ευθύνονται τα γονίδια.
Όσο μικρότερος είναι, τόσο οι επιδράσεις του περιβάλλοντος μεγαλύτερες π.χ. περιοχή διαμονής, τόπος διαμονής, επαφή με τον άνθρωπο. Κλιματολογικές συνθήκες, διατροφή: εδώ να μην ξεχνάμε ποτέ ότι ο σκύλος είναι σαρκοφάγο ζώο, κάτι που επηρεάζει την υγεία του και την ανάπτυξή του, όπως ακόμα και τα κυνηγετικά του ένστικτα. Πολύ καλή λύση η ξηρά τροφή ιδιαίτερα των επώνυμων εταιριών και ευκολία. Δεν είναι όμως το καλύτερο για τον σκύλο που χρειάζεται πραγματικό κρέας και όχι μόνο.
Καλό το μάρκετινγκ και η ευκολία, μα ακόμα καλύτερο το αληθινό και φρέσκο φαγητό. Είναι κάτι σημαντικό που το γνωρίζουμε όλοι άσχετα αν εθελοτυφλούμε για την ευκολία μας, εις βάρος όμως του σκύλου. Όταν μια γεννημένη λύκαινα σκοτώσει μια κατσίκα για να τραφεί η ίδια και τα κουτάβια της όλοι τρώνε το ίδιο κρέας, δεν σκοτώνει άλλο ζώο κατσικάκι ας πούμε για τα κουτάβια της. Υπάρχουν κάποιες ξηρές τροφές σήμερα που πλησιάζουν τη φυσική διατροφή, χωρίς όμως ποτέ να αντικαθιστούνε το φρέσκο φαγητό, αυτές φυσικά είναι προτιμότερες και (ακριβότερες) από άλλες κατώτερης ποιότητας, τεχνολογίας και κόστους.
Ακόμα και οι κυνηγότοποι που εργάζονται οι σκύλοι επηρεάζουν στην κληρονομικότητα. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά π.χ. χρώμα μανδύα, τρίχωμα, χρώμα ματιών, μήκος αυτιών κ.τ.λ. έχουν υψηλό h2 της τάξεως πολλές φορές του 0,95%. Το αντίθετο συμβαίνει με τα ποσοτικά χαρακτηριστικά, στα οποία ο h2 είναι σχετικά χαμηλός όχι όμως στον ίδιο βαθμό. Όσο περισσότερα λοιπόν είναι τα ποιοτικά χαρακτηριστικά τόσο καλύτερα τα αποτελέσματα. Ατυχώς όμως για την επιλογή τα περισσότερα χαρακτηριστικά που ενδιαφέρουν τον εκτροφέα είναι ποσοτικά.
Δυστυχώς η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να μας δώσει επαρκή και ακριβή στοιχεία ειδικά για τον σκύλο όσον αφορά το h2 του καθενός απ’ αυτά, πράγμα που θα βοηθούσε σε πρακτικό επίπεδο. Εκείνο που ισχύει σαν κατάταξη είναι:
α) Υψηλός h2 (δείκτης κληρονομικότητας) ύψος στο ακρώμιο, μήκος σώματος, μήκος τριχώματος, πάχος δέρματος, γενική σωματική διάπλαση, ποιότητα γάλακτος θηλυκιάς κατά των θηλασμό.
β) Μέσος h2 Αθλητική ικανότητα εξυπνάδα, εκπαιδευσιμότητα, σωματικό βάρος ενήλικα, εργασιακή ικανότητα, αντοχή.
γ) Χαμηλό h2 Διάρκεια ζωής, ανθεκτικότητα, αριθμός κουταβιών.
Βλέπουμε λοιπόν πόσο δύσκολο είναι να κάνεις πραγματική εκτροφή με σκοπό, όραμα και αποτέλεσμα, όπως επίσης γιατί δεν κάνουν όλοι οι σκύλοι για αναπαραγωγή. Συνοπτικά πέραν της εμπειρίας του χρόνου, της γνώσης, του οικονομικού και ψυχολογικού κόστους, αυτά που πρέπει να γνωρίζει ο εκτροφέας είναι:
ΕΠΙΛΟΓΗ ΦΥΛΗΣ (σύμφωνα με τις απαιτήσεις μας)
ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΕΝΝΗΤΟΡΩΝ
ΓΝΩΣΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΚΟΥ ΧΑΡΤΗ (πρόγονοι).
ΓΝΩΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΠΡΟΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ
ΓΝΩΣΗ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΕΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΓΝΩΣΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΓΟΝΩΝ
Κάπως έτσι είναι ο μαγικός κόσμος της πραγματικής εκτροφής και αυτών που ασχολούνται σοβαρά μαζί της.
Αυτός είναι ο σωστός τρόπος κατά την άποψή μου για να έχει αποτέλεσμα και συνέχεια ο κυνηγετικός σκύλος. Τυχαίο; Δεν νομίζω!
