Μία διαφορετική προσέγγιση στο αιώνιο ερώτημα των κυνηγών του αυτιά, σχετικά με το αν το καλό λαγόσκυλο γεννιέται ή φτιάχνεται…
Του Στάθη Καβαθούλη
Πολλές φορές ακούμε τους λαγοκυνηγούς να λένε ότι ο τάδε κυνηγός έχει καλά λαγόσκυλα, γιατί τα εκπαιδεύει πολλές φορές το χρόνο και έτσι έχει πάντοτε καλά σκυλιά.Για να δούμε όμως, είναι τα πράγματα έτσι, ή το θέμα είναι πολύ πιο σύνθετο; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά τους και αυτή τη φορά ας ξεκινήσουμε από τον λαγοκυνηγό και όχι από το λαγόσκυλο.
Το πρώτο θα το… «χαλάσει»
Κατ’ αρχήν ο κυνηγός πρέπει να είναι έμπειρος και να έχει βγάλει πολλές φορές τα λαγόσκυλά του στο βουνό, ούτως ώστε να έχει διδαχθεί τόσο από το κυνήγι όσο και από τα εκπαιδευτικά. Όσο ταλαντούχος και αν είναι ένας κυνηγός, αν δεν έχει εμπειρίες, το πρώτο του σκυλί θα το «χαλάσει». Αυτό πιστεύω ότι ισχύει για όλους τους κυνηγούς και όχι μόνο για τους λαγοκυνηγούς.
Επίσης, ο έμπειρος κυνηγός, δεν θα πάρει κουτάβι από όποια γέννα τύχει, αλλά θα ψάξει να βρει το κατάλληλο ζευγάρωμα, για να μπορέσει να αυξήσει τις πιθανότητες το κουτάβι του να έχει τα μεγαλύτερα προσόντα και ν’ αποτελέσει ένα καλό υλικό για την μετέπειτα εκτροφή του. Παίζει σπουδαίο ρόλο το σκυλάκι να προέρχεται από μία καλή γέννα, όχι μόνο για τα προσόντα του, αλλά – αν το σκυλάκι εξελιχτεί καλά – και για να δώσει άξιους απογόνους, συμβάλλοντας έτσι σε μια κυνολογική και κυνηγετική συνέχεια.
Να έχει καλή υγεία
Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να δείξουμε προσοχή είναι η υγεία των ζώων μας. Εύκολα κανείς μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι αδύνατον να υπάρξει ένα καλό λαγόσκυλο, εάν πρώτα απ’ όλα δεν είναι υγιές. Επιπροσθέτως, εάν τα σκυλιά μας τα φροντίζουμε ως προς την υγεία τους (εμβόλια, προληπτικά χάπια για τις εκάστοτε αρρώστιες, καλό κι υγιεινό περιβάλλον, καλή διατροφή, κ.λπ.), εκτός από την μακροζωία που τους εξασφαλίζουμε, δημιουργούμε και τις ανάλογες προϋποθέσεις και για υγιείς απογόνους.
Πολλές φορές ακούμε ότι αυτό το «σόι» των σκύλων κυνηγάει μέχρι τα 15 χρόνια τους, ενώ για κάποιο άλλο, λέμε ότι στα 8 χρόνια σταματάει. Ειλικρινά πιστεύω ότι αυτό έχει προέλθει από την φροντίδα των ιδιοκτητών τους. Ένα λαγόσκυλο το οποίο θα εκπαιδευτεί πολύ, αν διαθέτει ορισμένα βασικά προσόντα, θα γίνει καλό λαγόσκυλο, που στην κυνηγετική του πορεία θα μας χαρίσει ωραίες στιγμές και θα εξελιχθεί σε ένα καλό «εργαλείο» στα χέρια ενός ικανού και καλού λαγοκυνηγού.
Όμως ένα λαγόσκυλο δεν εξελίσσεται σ’ όλους τους κυνηγούς το ίδιο. Κάλλιστα μπορεί να το έχει κάποιος κυνηγός, ο οποίος δεν έχει τις γνώσεις και την απαιτούμενη εμπειρία, ώστε να «φτιάξει» ένα καλό σκυλί, με αποτέλεσμα να μην εξελιχτεί όπως θα το ήθελε. Για παράδειγμα μπορεί να κυνηγάει αλεπού και ο άπειρος κυνηγός να μην ξέρει τον τρόπο να το αποτρέψει, ή ακόμα να το οδηγήσει ο ίδιος σε λανθασμένα ίχνη. Η ευθύνη στην περίπτωση αυτή βαρύνει τον λαγοκυνηγό για το ελάττωμα του σκυλιού και όχι το ίδιο το λαγόσκυλο.
Στα λάθος ίχνη
Μα, θα μου πείτε, είναι δυνατόν ο κυνηγός να οδηγήσει αυτό το σκυλί σε λανθασμένα ίχνη; Ναι είναι, γιατί ένα νεαρό λαγόσκυλο, αν το πάμε σ΄ έναν κυνηγότοπο που εκεί υπάρχουν ένας λαγός και δέκα αλεπούδες, είναι επόμενο κάποια στιγμή να πάρει αυτά τα ίχνη. Βέβαια, αυτό δεν ισχύει για όλα τα σκυλιά, αφού υπάρχουν και σκυλιά που εκ φύσεως δεν πηγαίνουν στην αλεπού, αλλά αυτά αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα, γεγονός που οφείλεται, κυρίως, σε συγκεκριμένα άτομα που προέρχονται από γενιές ολόκληρες σκύλων που δεν πήγαιναν σε ίχνη άλλου θηράματος (αλεπού, ζαρκάδι, αγριογούρουνο, κ.λπ.).
Όπως είπαμε και πιο πριν, με την εκπαίδευση και το κυνήγι το λαγόσκυλο εξελίσσεται. Μπορεί να γίνει ένα καλό σκυλί, αλλά για να γίνει το ξεχωριστό σκυλί που θα αφήσει εποχή, πρέπει να το έχει μέσα του. Τα λαγόσκυλα που πραγματικά είναι ξεχωριστά, θα τα διακρίνουμε από μικρή ηλικία, ακόμη και από το βλέμμα, αυτό το σπινθηροβόλο βλέμμα που θα μας κάνει να νιώσουμε ότι εκεί μέσα κρύβεται το λαγόσκυλο που θα κάνει τη διαφορά και όπως συνηθίζω να λέω, το ξεχωριστό λαγόσκυλο, ακόμη και το πόδι του να κουνήσει θα το κουνήσει διαφορετικά. Βέβαια για να δημιουργηθεί ένα άριστο σκυλί, δεν φτάνουν τα άριστα προσόντα. Από ‘κει και πέρα χρειάζεται πολλή δουλειά. Αυτά τα πράγματα είναι αλληλένδετα. Χωρίς εκπαίδευση δεν γίνεται τίποτα και πάνω απ’ όλα το κυνήγι είναι αυτό που αναδεικνύει το λαγόσκυλο. Να συνδυάσει στο μυαλό του την ύπαρξη του κυνηγού, του όπλου και να βάλει θηράματα στο στόμα του για να μπορέσει να καταλάβει τι ζητάμε απ’ αυτό.
Προσηλωμένο και επίμονο
Θα έχετε διαπιστώσει ότι το λαγόσκυλο ξέρει πότε πάμε για κυνήγι και πότε για εκπαίδευση και μάλιστα διαφοροποιώντας κατά την περίπτωση την συμπεριφορά του. Στο κυνήγι είναι πιο προσηλωμένο και πιο επίμονο, για να μπορέσει να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Όλα αυτά συμβαίνουν για τον απλούστατο λόγο ότι το λαγόσκυλο βλέπει ότι έχουμε μαζί μας το όπλο. Ασφαλώς μιλάμε για σκυλιά που έχουν κυνηγηθεί τουλάχιστον μία κυνηγετική περίοδο.
Τα άριστα και οι κατηγορίες τους
Τα άριστα λαγόσκυλα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στην πρώτη ανήκουν τα λαγόσκυλα που έχουν όλα τα προσόντα τους σε μεγάλο βαθμό αλλά και ισορροπημένα μεταξύ τους. Θα έλεγα ότι αυτά τα λαγόσκυλα αρκεί να τα βγάλουμε στον λαγότοπο και συνήθως γίνονται σχεδόν μόνα τους. Τα σκυλιά όμως που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία είναι πάρα πολύ λίγα και θα ήμασταν πολύ τυχεροί αν κάποια μέρα αποκτούσαμε κι εμείς ένα τέτοιο.
Στην δεύτερη κατηγορία υπάγονται τα λαγόσκυλα τα οποία έχουν μεν μεγάλα προσόντα, αλλά κάποιο απ’ αυτά υπερισχύει, με αποτέλεσμα η εκπαίδευσή τους να γίνεται δύσκολη. Αυτά τα λαγόσκυλα θέλουν πολύ καλούς κυνηγούς για να ντρεσαριστούν, προκειμένου στην πορεία να εξελιχτούν σε πολύ καλά. Συνοψίζοντας το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται και πολλή εκπαίδευση για να γίνει ένα λαγόσκυλο, αλλά και να διαθέτει τα ανάλογα φυσικά προσόντα. Βασική προϋπόθεση είναι ο κυνηγός να διαθέτει την ανάλογη εμπειρία, ώστε να είναι σε θέση να αντιληφθεί και να «εκμεταλλευτεί» τα φυσικά προσόντα του σκύλου του, για να τον βοηθήσει να τα εκδηλώσει στο έπακρο.
