Το μέλλον του κυνηγίου εξαρτάται από τη δική μας συμπεριφορά. Εμείς θα σώσουμε το κυνήγι…
Φέτος διανύσαμε την πιο παραγωγική περίοδο της τελευταίας δεκαετίας και όλοι όσοι έχουμε τη δυνατότητα και τις ευκαιρίες, απολαμβάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Οι απαγορεύσεις, οι περιορισμοί και τα παράπονα ξεπεράστηκαν και οι περισσότεροι δείχνουν ότι οι Έλληνες ξεχνούν εύκολα.
Συχνά αναλογίζομαι τι κάναμε για να διατηρήσουμε το δικαίωμα του κυνηγίου, τι κάνουμε και τι θα έπρεπε να κάνουμε.
Από την ημέρα που έγινε η πρώτη προσπάθεια περιορισμού της κυνηγετικής δραστηριότητας μέχρι σήμερα, οι κυνηγοί έδειξαν, ότι είχαν διάθεση να αγωνιστούν…
Το μέλλον του κυνηγίου – Σαράντα χρόνια πίεση
Από το 1981 το κυνήγι δέχεται συνεχείς πιέσεις και ο μοναδικός στόχος των αντιπάλων του, είναι η πλήρης κατάργηση. Το μέλλον του κυνηγίου εξαρτάται από εμάς…
Όταν απαγορεύτηκε το ανοιξιάτικο κυνήγι των τρυγονιών και το κυνήγι των υδροβίων, οι κυνηγοί ξεσηκώθηκαν και πάλεψαν με διάφορους τρόπους.
Τα τρυγόνια χάθηκαν, τα υδρόβια επίσης, και λίγα χρόνια αργότερα, άρχισαν οι προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, που είχαν σαν αποτέλεσμα τις αλλεπάλληλες ακυρώσεις της Ρυθμιστικής.
Μπορεί το κυνήγι να μην σταμάτησε ποτέ, όμως αυτό δεν έγινε τυχαία, ούτε επειδή κάποιοι μας αγάπησαν, ούτε επειδή μας λυπήθηκαν. Αντίθετα, αν μπορούσαν θα είχαν καταργήσει το κυνήγι με «έναν Νόμο και ένα άρθρο».
Δεν μπόρεσαν να το κάνουν, διότι εμείς κινηθήκαμε δυναμικά, μεθοδικά και υπεύθυνα, επιστρατεύοντας την επιστήμη και βάζοντας το χέρι πολύ βαθιά στην τσέπη.
Μείωση των κυνηγών και αύξηση του κόστους
Οι απώλειες ήταν πολλές, καθώς ένας μεγάλος αριθμός κυνηγών εγκατέλειψε το χώρο.
Ο αριθμός των νόμιμων κυνηγών τη δεκαετία του ’80 ξεπερνούσε τις 350.000 και μέσα σε λίγα χρόνια μειώθηκε στο 50%.
Αυτό έγινε, επειδή πολλοί επηρεάστηκαν από την αντικυνηγετική εκστρατεία, καθώς επίσης και από το κόστος της άδειας, το οποίο εξ’ ανάγκης ανέβαινε.
Με τα χρήματα 200.000 κυνηγών ιδρύθηκε η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή που ήταν απαραίτητη για να συνεχιστεί το κυνήγι.
Κανένας δεν μας κάνει χάρη και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα στοιχεία μας, διότι συνοδεύονται από επιστημονικές εκθέσεις, οι οποίες δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
Η Θηροφυλακή και το μέλλον του κυνηγίου
Αμφισβήτηση δέχθηκε η Ομοσπονδιακή θηροφυλακή τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της, όμως χρόνο με το χρόνο, παρουσίασε πολύ σημαντικό έργο.
Σήμερα, είκοσι χρόνια από τη δημιουργία της, υπάρχουν εκατομμύρια καταγεγραμμένοι έλεγχοι και δεκάδες χιλιάδες μηνύσεις για παραβάσεις της νομοθεσίας για το κυνήγι και όχι μόνο.
Συζητώντας με θηροφύλακες από όλη τη χώρα, μαθαίνω, ότι σπάνια πλέον διαπιστώνουν παραβάσεις στις περισσότερες περιοχές.
Η επιστήµη στο κυνήγι
Εξίσου σημαντικό στοιχείο για το μέλλον του κυνηγίου, είναι και οι επιστημονικές μελέτες, οι συνεχείς καταμετρήσεις πληθυσμών.
Εδώ οφείλουμε εμείς οι κυνηγοί, να δείξουμε υπευθυνότητα και διάθεση να υποστηρίξουμε αυτό που αγαπάμε.
Το πρόγραμμα «ΑΡΤΕΜΙΣ» όπως και το «ΑΡΤΕΜΙΣ ΙΙ» είναι από τα σπουδαιότερα «εργαλεία» μας για να γνωρίζουμε ότι κυνηγάμε θηράματα που βρίσκονται σε επάρκεια.
Αν και τα διαθέσιμα στοιχεία είναι επαρκή προς το παρόν, πιστεύω ότι ένας μεγάλος αριθμός κυνηγών δεν έχει καταλάβει τη χρησιμότητά τους.
Πολλοί κυνηγοί δεν γνωρίζουν καν τι είναι αυτά τα προγράμματα, από τα οποία εξαρτάται το μέλλον του κυνηγίου.
Οι κυνηγοί στην πολιτική
Τελευταία επανιδρύθηκε το Κόμμα των Κυνηγών, το οποίο φιλοδοξεί να πιέσει πολιτικά, αναδεικνύοντας τις θέσεις και τη δύναμη των κυνηγών.
Κάθε πίεση είναι ευπρόσδεκτη και κάθε προσπάθεια μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Σημασία έχει να την πιστεύουν και να την υποστηρίζουν οι απλοί κυνηγοί.
Όσοι αναλαμβάνουν την μεγάλη ευθύνη της εκπροσώπησής μας, οφείλουν να κινούνται μεθοδικά και οργανωμένα, χωρίς να προβάλουν προσωπικά οφέλη.
Ασφαλώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε τις φιλοδοξίες μας, όμως η αναγνώριση έρχεται από το έργο και την πολιτεία του καθενός.
Το ζητούμενο δεν είναι η προσωπική προβολή κανενός, αλλά η ομαδική προσπάθεια. Εμείς θα σώσουμε το κυνήγι.
Κανένας δεν περισσεύει και όλοι οφείλουμε να συνδράμουμε τις προσπάθειες εκείνων που μας εκπροσωπούν.
Το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσαμε να κάνουμε, είναι να διαιρεθούμε σε παρατάξεις και αντιμαχόμενες ομάδες, εξαιτίας μικρών διαφωνιών.
Το κυνήγι είναι ένα, ο στόχος είναι κοινός και πρέπει να είμαστε συγκαταβατικοί και συνεργάσιμοι, ακόμη κι αν έχουμε διαφωνίες.
Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι σε έναν κοινό άξονα και κυρίως να προσπαθήσουμε να ενεργοποιήσουμε τους απλούς κυνηγούς. Εμείς θα σώσουμε το κυνήγι!
Το κυνήγι κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή και έχει πολλούς αντιπάλους, μερικοί από τους οποίους έχουν δύναμη.
Γι’ αυτό το λόγο, δεν πρέπει να αδρανούμε και να επαναπαυόμαστε. Εμείς θα σώσουμε το κυνήγι. Εμείς θα σώσουμε το μέλλον του κυνηγίου.
