Ο οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος στο κυνήγι: Την τελευταία τριετία τα προβλήματα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ο κυνηγός πλήθυναν και οξύνθηκαν.
Πέρα από τα αμιγώς κυνηγετικά, όπως η απαγόρευση μετακίνησης επί πανδημίας, ο νόμος περί ευζωϊας που αφορά και τα κυνηγόσκυλα και ο φόβος για την καθολική απαγόρευση του κυνηγίου του τρυγονιού, προέκυψε σωρεία άλλων που έπληξαν τους Έλληνες πολίτες και κατά συνέπεια τους κυνηγούς.
- Καταστάσεις ζοφερές που έρχονται να προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες και έχουν ως αποτέλεσμα την κακή ψυχική διάθεση και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του κυνηγού.
Το «κακό» ξεκίνησε με τη πανδημία του covid-19 και τον υποχρεωτικό εγκλεισμό, μέτρο πρωτόγνωρο για τις μεταπολεμικές και μεταχουντικές γενιές. Μέτρο που διέκοψε τους κοινωνικούς δεσμούς, δηλαδή την άμεση επικοινωνία, και καθήλωσε τους πολίτες μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, στην τηλεόραση και στο κινητό τηλέφωνο.
Με τη πολύμηνη και μονότονη κατάσταση, την άκρως ψυχοφθόρα, να οδηγεί δεκάδες χιλιάδες πολίτες στους ψυχολόγους και στα φαρμακεία για ουσίες-αντίδοτα στο άγχος και την αϋπνία. Έφθασε όμως το τέλος της απευκταίας αυτής κατάστασης, αλλά πριν ακόμα κοπάσουν τα περί υγείας βάσανα, ένας άλλος απρόσκλητος και λίαν επικίνδυνος επισκέπτης χτύπησε τη πόρτα μας.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, λόγω του πολέμου Ουκρανίας-Ρωσίας, είναι το «κερασάκι» στη τούρτα της επί δεκαετία ελληνικής οικονομικής ύφεσης, που βύθισε περισσότερο στην ελειμματικη οικονομία της χώρας μας. Η ακρίβεια αρχικά των καυσίμων και στη συνέχεια των καταναλωτικών αγαθών, ο μεγάλος πληθωρισμός και η στασιμότητα των μισθών και των συντάξεων, δημιούργησαν ένα πλέγμα ασφυξίας στον πολίτη.
Η ανησυχία για το αύριο μεγεθύνθηκε, το άγχος μεγάλωσε και επεκτάθηκε σε όλες τις εκτός του επαγγέλματος δραστηριότητες. Στο κυνήγι φάνηκε με την ανυπομονησία για τα φθινοπωρινά περάσματα και μπασίματα των μεταναστευτικών πουλιών. Με τους περισσότερο επηρεασμένους τους κυνηγούς της τσίχλας που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μία «άσπρη» μέρα στα καλά μπασίματα. Και όσο αυτά «απλώθηκαν» χρονικά και δεν συμπυκνώθηκαν σε ένα μεγάλο μπάσιμο, τόσο εντείνονταν η απογοήτευση και η βιασύνη για το «θαύμα».
Η αναφορά στις τσίχλες έγινε, καθώς αποτελεί το γεγονός των αφίξεων του Οκτώβρη. Αλλά ο κοινωνικο-οικονομικός αντίκτυπος στο κυνήγι δεν έχει εξαντληθεί με τις τσίχλες και είναι ακόμα άγνωστο που θα τελειώσει ο κύκλος του.
Η ψυχική διάθεση μίας μεγάλης μερίδας των κυνηγών βρίσκεται στο ναδίρ και αδυνατεί να χαρεί ακόμα και το καλό θηρευτικό αποτέλεσμα. Πόσο μάλλον να έχει την αντοχή να υπομείνει τη μετριότητα, αν και δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, που σε αλλοτινές χρονιές θα φαινόταν φυσιολογική.
