Δεν είναι μακρινές οι εποχές εκείνες που κάθε περιβαλλοντική μελέτη που «σεβόταν» τον εαυτό της περιλάμβανε και την «απαραίτητη» πρόταση για απαγόρευση του κυνηγίου. Βλέπαμε τότε μελέτες για φράγματα, για δρόμους, για πετρώματα, για υδατοσυλλογές για τη διαχείριση περιοχών σπανίου κάλλους κ.λπ να καταλήγουν – μεταξύ των άλλων- σε πρόταση απαγόρευσης του κυνηγίου στην ευρύτερη περιοχή.
Οι σοφοί μελετητές γνώριζαν τον απόκρυφο εκείνο μηχανισμό μέσω του οποίου το κυνήγι μπορούσε να προκαλέσει ρωγμή σε ένα φράγμα ή ακόμα χειρότερα να τροποποιήσει την σύσταση του εδάφους αλλά δεν τον αποκάλυπταν στις μάζες (εμάς τους αμύητους λαϊκούς) αποδεικνύοντας ότι κάποιος σπάνιος κάλος βρισκόταν στον εγκέφαλό τους. Κάπως έτσι παγιώθηκε και τελικά επικράτησε η αντίληψη ότι όταν στην Ελλάδα παίρνονται μέτρα για οποιαδήποτε νόσο και μ@λ@κία πρέπει στα μέτρα αυτά να περιλαμβάνεται και η απαγόρευση του κυνηγίου. Προφανώς αυτή η κατάσταση έχει επιδεινωθεί αφού η απαγόρευση επεκτάθηκε –με τον ίδιο αναιτιολόγητο τρόπο- και στο ερασιτεχνικό ψάρεμα.
Κανένας δεν βγήκε να εξηγήσει στους κυνηγούς και στους ψαράδες για ποιο λόγο υποτίθεται ότι παραμένουν επικίνδυνες δραστηριότητες η θήρα και αλιεία, εντός του νομού κατοικίας τους και με όλα τα προβλεπόμενα μέτρα (μάσκες, μέχρι δυο άτομα, αποστάσεις κ.λπ). Κανένας δεν καταδέχτηκε να διευκρινίσει στους Έλληνες φορολογούμενος κυνηγούς και ψαράδες, για ποιο λόγο μπορούν να πάνε για χόρτα στο κοντινό βουνό (π.χ. στην Πάρνηθα) με τον σκύλο παρέα ή για περπάτημα στην παραλία αλλά όχι για κυνήγι ή για ψάρεμα. Ουδείς ασχολήθηκε να διασαφηνίσει για ποιο λόγο ο ιός μπορεί να μεταδίδεται με υψηλό ρυθμό (και καλά) στις παγάνες των γουρουνάδων, αλλά δεν μεταδίδεται στις πολιτικές εκδηλώσεις όπου συναθροίζονται υπερπολλαπλάσιοι συμμετέχοντες. Τι να υποθέσει κανείς; Μάλλον θα πρόκειται για τον ίδιο απόκρυφο μηχανισμό που επικαλούνταν κάποτε οι μελετητές και δεν τον αποκάλυπταν…
Ο ιός κάποια στιγμή θα κάνει τον κύκλο του και θα υποχωρήσει. Είτε με την φυσική ανοσία αγέλης, είτε με την εμβολιακή ανοσία από τον ιό θα γλυτώσουμε. Από την ανοησία της εύκολης στοχοποίησης του κυνηγίου όμως δεν θα γλυτώσουμε ποτέ.
