Μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα και το ενδιαφέρον για την πορεία της μπεκάτσας κορυφώνεται! Αυτοκίνητα, κουτιά, σκυλιά και δρόμο, πολύ δρόμο κι ατέλειωτες πορείες για τα μάτια της μακρομύτας. Προς ποια κατεύθυνση όμως; Για πού είναι καλύτερα να τραβήξει κανείς και ποιος τόπος δίνει έστω κάποιες «εγγυήσεις» στα ηπειρώτικα μπεκατσοτόπια;
Είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου ευρωδολαρίων. Γιατί μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα η κατάσταση διαφοροποιείται τον φετινό Δεκέμβριο, καθώς οι καιρικές μεταπτώσεις κυμαίνονται από την ασταμάτητη βροχή και το κρύο χιόνι, στην ξαστεριά, την παγωνιά και το ξεροβόρι. Δηλαδή ακραίες διακυμάνσεις που συνήθως παρατηρούνται στα μέρη μας στην καρδιά του Χειμώνα και όχι στις αρχές του.
Γι’ αυτό και οι μετακινήσεις του αερικού είναι ασταμάτητες, από τα μεγαλύτερα υψόμετρα στα μεσαία και στα χαμηλά και από το πηχτό πουρνάρι στο ντούσκο και τα χωράφια. Μπεκάτσες βρήκαμε πολλές, τις μέρες όμως που τις πετύχαμε. Το πρωί εδώ, το μεσημέρι τραβιούνται, αύριο αλλού. Φευγαλέα ραντεβού με σκιές του δάσους, που κάποιες μέρες διήρκεσαν τόσο όσο χρειάζονταν για να τις βάλουμε στο χέρι, πριν χαθούν όπως ήρθαν…
Πουρνάρι, κλαρί, βατσινιές…
Κάποια βροχερά πρωινά τις βρήκαμε εκεί που τα χωράφια σμίγουν με το πουρνάρι, να φλερτάρουν στα όριά του. Βαριές μπεκάτσες, βρεγμένες, που περίμεναν στη φέρμα κι έδιναν καλή ευκαιρία στο τουφέκι. Με το που ξεκαθάρισε ο καιρός βάζοντας πάγο, δεν βιάστηκαν να βγουν στα καθαρά όπως υπολόγιζαν οι μπεκατσάδες, αλλά κρατήθηκαν μέσα στα πηχτά και στην ασφάλεια των πουρναριών.
Όσοι μπήκαν και κόπιασαν περπατώντας σκυφτοί εκεί μέσα, έκαναν καλό κυνήγι. Το πουρναρωτό είναι πάντα η «τράπεζα» που αποδίδει σταθερά, όσο δύσκολα και να είναι σε κάθε άλλο τερέν. Είναι το καταφύγιο της μακρομύτας, η οποία μέχρι στιγμής παραμένει ψύχραιμη, επιλέγοντας προσεκτικά τα γιατάκια της.
Ούτε ο πάγος των τελευταίων ημερών κατόρθωσε να τις στριμώξει και να τις κρατήσει στ’ ανοιχτά, παρά μόνο σε κάποιες μεριές και για πολύ λίγο, τόσο που να κάνουμε κανά δυο καλά κυνήγια. Σε κάθε περίπτωση έχουμε ήδη διανύσει μεγάλο μέρος της κυνηγετικής περιόδου της μακρομύτας και η γεύση που μας άφησε είναι καλή. Κάνοντας μάλιστα μια σύγκριση με άλλες χρονιές, είναι πολύ ευοίωνο που εμφανίστηκαν πριν τα Χριστούγεννα σε τόπια, που κατά κανόνα πιάνουν μετά την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα…
