Το μανιφέστο του μπαρμπα-Νικόλα
Δε πέρασα καλά εδά δυο τρεις ημέρες
Με ούλα τούτα να
Που συμβαίνουν στο χώρο μας
Γιατί από χώρα θαρρώ πώς κατάντησε χώρος
Και πήρα τη κατσούνα μου…
Και πήρα το βουνό
Λίγο μπας και περάσει ο πόνος που νιώθει η καρδιά μου
Πατέρας με παιδιά που σπούδασαν στη Θεσσαλονίκη και στη Κομοτηνή είμαι
Και νιώθω δικά μου όλα τα παιδιά
Και λέω πάντα τη μαντινάδα που έμαθα από το παππού μου…
το ξένο πόνο κάνε τον δικό σου για να νιώσεις…
Βρέθηκα στο βουνό και με έπιασε η βροχή και πήρα τη κατηφόρα
αλλά η βροχή όλο και πιο δυνατή
Βρέθηκα στα σπίτια του χωριού
που είναι ψηλά στη γυροβουνιά
Και σκέφτηκα ευκαιρία είναι να μπω
να δω ένα άρχοντα γέρο που τώρα
είναι σχεδόν κατάκοιτος και ανήμπορος
Έχει πολεμήσει τους Ιταλούς με γενναιότητα
Κατέλαβε ένα πολυβολείο
Και μετά του Γερμανούς
Έκανε και στη Γυάρο ήταν λέει αντικαθεστωτικός
Και του τρέφω σεβασμό
Και αγάπη γιατί είναι μια μορφή ανθρώπου
που δε θα ακούσεις λάθος λέξεις από το στόμα μου
Λες και είναι καθηγητής σε Πανεπιστήμιο
Και αγαπά όλο το κόσμο και ζει τώρα με 300 ευρώ
Σύνταξη ένα κοπέλι είχε και σκοτώθηκε στη Κύπρο
Ούτε ξέρει που υπάρχει το κορμί του
Αλλά πάλι δε το έβαλε κάτω πάντα θα το ακούσεις
να λέει λόγια αγάπης για την πατρίδα
Η γριά του πέθανε από τον καημό της
για το χαμό του παιδιού της χρόνια τώρα
Για σου μπάρμπα Νικόλα
Καλός το Μάρκο
Κάτσε που έχω ρακί καλή που μου έφερε ο Μανώλης από την Αγία Ειρήνη
είναι από μούρα θωρώ και είσαι μούσκεμα
Αφού ήπιαμε τη τσικουδιά πιάσαμε τη κουβέντα
Μου αρέσει τρομερά έτσι που αφηγείται της ιστορίες
τα πράγματα που έχει περάσει στους πολέμους
χωρίς να λέει για τον εαυτό του και προπαντός ψέματα
Άρχισε λοιπόν να μου λέει μια ιστορία
όταν του είπα να έρθω μια μέρα να σε πάρω να σε πάω σε ένα γιατρό
Ποιο γιατρό μωρέ Μάρκο
Και αρχίζει
Ήτανε ένας Μάρκο και ήταν σταθμάρχη σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό
Στην άλλη Ελλάδα
Λοιπόν είχε μια γυναίκα όμορφη και τη καβαλίκευε
Ένας πολιτικάντης
Και έπρεπε να του κάνει ρουσφέτι και των ρώτησε τη δώρο θέλει να του κάνει
Φαίνεται Μάρκο ότι το ‘χε πάρει χαμπάρι αλλά έκανε την πάπια
Και έπρεπε ο πολιτικάντης να τον καλοπιάσει
Ήντα; Δουλειά θέλεις να σε προάγω και να σε βάλω
Σκέφτεται ο άλλος να η ευκαιρία της ζωής μου
Γιατρό θα με κάνεις
Μπορείς;;;;
Παναγία μου όλα γίνονται όταν είσαι πολιτικάντης
Και το σταθμάρχη με άσπρα ρούχα
Και ακουστικά στα λαιμό
Συμφώνησαν με το πολιτικάντη να πάει μακριά να κάνει το γιατρό που να μην τον γνωρίζουμε και φυσικά να αδειάσει και το χώρο να τα έχει πιο απλά με τη κυρία του
Έφυγε λοιπόν σε άλλο νομό και να ο πρώτος ασθενής
Που είχε ευκοιλιότητα
δεν προλάβαινε να τρέχει στο αποχωρητήριο
Ήντα να του κάνει τώρα
Πιάνει μια λάμπα που άναβε και βάζει ένα καλώδιο
και αρχίζει και ενώ κρατούσε στο ένα χέρι τη λάμπα στο άλλο το καλώδιο με τη πρίζα
Άρχισε να την περιφέρει από την κοιλιά μέχρι την τρύπα του κ@λου
Μια δυο τρεις του λέει ο ασθενής που τα βλέπει σκούρα
Μα τη είναι αυτά μωρέ γιατρέ έλεος
Άσε μη μιλάς ένα ολόκληρο τρένο σταματούσε η λάμπα
και με …αγαπημένο κ@λο σαν το δικό σου δεν σταματά
Παρά να πιούμε βάλε μια τσικουδιά ακόμα Μάρκο να φέρω και δυο σύκα για μεζέ
Αυτός είναι ο μπάρμπα Νικολής
Που πάντα όμορφα σατιρίζει όλα αυτά βλέπει γύρω του ζωή να έχεις μπάρμπα Νικολή θα περάσω ξανά τις επόμενες ημέρες στο καλό να πάρεις Μάρκο
Μάρκος Παναγιωτάκης, αναγνώστης των «ΚΝ
