Από την µία είναι στις υποχρεώσεις µας η διαχείριση, από την άλλη οι κυβερνήσεις µας θυµούνται µας µόνο όταν µας έχουν ανάγκη. Ο µεγάλος κίνδυνος είναι µην κάποια στιγµή περιορίσουν την κυνηγετική δραστηριότητα για τους διαχειριστικούς λόγους που εκείνοι θεωρούν απαραίτητους. Χρειάζεται προσοχή, γιατί µε µεγάλη ευκολία αναγνωρίζουν τον διαχειριστικό ρόλο µας σε συγκεκριµένες περιπτώσεις, ενώ σε άλλες λειτουργούν µε τη λογική ότι µας κάνουν χάρη.
Αυτό είναι θέµα που απασχολεί και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους κυνηγούς. Όταν το πρόβληµα είναι δικό τους και καλούνται να απολογηθούν στην κοινωνία για θέµατα που έχουν να κάνουν µε δηµόσιο συµφέρον (καταστροφές στις καλλιέργειες, λύσσα, αφρικανική πανώλη κ.ά.), αφήνουν στην πάντα τις συζητήσεις και δίνουν λύσεις άµεσα.
Για όλα όσα σχετίζονται µε την κυνηγετική δραστηριότητα, αναλώνονται σε συνεδρίες, αποφάσεις επί αποφάσεων και µελέτες επί µελετών…
