Όλο και περισσότερο κυκλοφορεί το σενάριο για πρόωρες εκλογές. Όπως και να έχει, ότι και αν έχει αλλάξει σε αυτό τον τόπο, η προεκλογική περίοδος εξακολουθεί να είναι εποχή υποσχέσεων και «δεσμεύσεων»…
Στην περίπτωση που το παραπάνω σενάριο πραγματοποιηθεί, τότε θα ηχήσουν ξανά στα αυτιά μας γνώριμες ατάκες… Ατάκες για το ποσό καλοί είναι οι κυνηγοί, πόσο χρήσιμοι στην κοινωνία, πόσο σημαντικό το έργο τους… Απώτερος σκοπός; Μα φυσικά η πολυπόθητη ψήφος…
Αμέσως μετά όμως από τις εκλογές, ακολουθεί σε όλους το γνωστό και μη εξαιρετέο τροπάριο που συνοδεύεται πάντα και από ένα “ΘΑ”…
“Θα το δούμε”, “θα το μελετήσουμε στο μέλλον”, “ας προχωρήσουμε έτσι και θα δούμε”, κ.ο.κ. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει διαχρονικά με όλες τις Κυβερνήσεις αυτής της χώρας. Η πανδημία ήταν και αυτή με τη σειρά της μια καλή ευκαιρία για να αντιληφθούμε τη στάση της Κυβέρνησης απέναντι στην κυνηγετική δραστηριότητα και σε εμάς τους ίδιους… Αστείες δικαιολογίες, αβάσιμες αποφάσεις, χωρίς λογική και κυρίως χωρίς εξήγηση.
Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το σχέδιο νόμου για τα κατοικίδια ζώα. Στην περίπτωση αυτή είχαν την δημοκρατική ευαισθησία να καλέσουν τα φιλοζωικά σωματεία, και κατά κύριο λόγο να ακολουθήσουν πιστά τις υποδείξεις τους για τη διαμόρφωση του νομικού πλαισίου. Όταν απαγόρευσαν την κυνηγετική δραστηριότητα εν μία νυκτί, γιατί δεν άκουσαν την Κ.Σ.Ε με την ίδια ευαισθησία;
Γίνουν, δε γίνουν εκλογές ή τέλος πάντων όποτε και να γίνουν, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι ριζικά. Οι κυνηγοί θα πληρώνουν, οι κυνηγοί θα παράγουν έργο, οι κυνηγοί θα προσπαθούν κάθε φορά να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες, οι κυνηγοί θα προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο…
