Οι επιθέσεις λύκων σε ανθρώπους και η εξάπλωση της λύσσας, είναι από τις… αλλόκοτες συνέπειες του πολέμου μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων αυτονομιστών, σε αυτή τη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης.
ρεπορτάζ ΘΕΑΝΩ ΚΑΡΟΥΤΑ
“Πρώτα κατάλαβα την κίνηση του σώματος και μετά τον είδα. Ήταν λύκος! Αναρωτιόμουν από που να ήρθε, όταν μου επιτέθηκε”… Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Αλεξάντερ Ποντλέσνγι, τις στιγμές της επίθεσης που δέχτηκε από έναν λύκο στην Ουκρανία. Και όσο περίεργο και να φαίνεται, οι επιθέσεις λύκων είναι μία από τις… αλλόκοτες συνέπειες του πολέμου μεταξύ Ουκρανών και Ρώσων αυτονομιστών, σε αυτή τη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης.
Η εμπόλεμη κατάσταση περιόρισε κατά πολύ το κυνήγι στην Ουκρανία, παραχωρώντας… χώρο στους λύκους να καταλάβουν εδάφη κοντά σε αστικούς χώρους.
Παράπλευρες απώλειες
-“Καθώς ένιωσα τα δόντια του στο αριστερό μου χέρι, ήξερα πως είτε θα τον σκοτώσω, είτε θα με σκοτώσει”, αφηγείται την περιπέτειά του ο Ποντλέσνγι.
Φτωχός αγρότης είναι, που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα σε μία περιοχή της ανατολικής Ουκρανίας, όπου μαίνεται ο πόλεμος μεταξύ του ουκρανικού στρατού και των φιλορώσων αυτονομιστών…
Και όπως λέει, σε ένα πόλεμο υπάρχει πάντα τρόπος για… “παράπλευρες απώλειες”, αλλά του ίδιου του έτυχε ένας από τους πιο παράξενους: είχε βγει από το σπίτι του για να πάει να ταΐσει τις κότες και τις πάπιες του, και βρέθηκε να παλεύει με έναν ενήλικο λύκο.
Ο ίδιος ευγνωμονεί το γείτονά του που άκουσε τις φωνές και έσπευσε να βοηθήσει, χτυπώντας με ένα σίδερο το λύκο, ο οποίος… δεν έλεγε να ανοίξει τα σαγόνια του και να αφήσει το χέρι του σοκαρισμένου αγρότη. Εντέλει, ένας στρατιώτης από κοντινή σκοπιά, ήρθε και σκότωσε το λύκο πυροβολώντας τον στο κεφάλι. Σύμφωνα με τον κτηνίατρο της περιοχής, το ζώο ήταν λυσσασμένο!
Μετά την επίθεση του λύκου, ο Ποντλέσνγι πέρασε δύο εβδομάδες στο νοσοκομείο. Οι ουλές και τα σημάδια στα χέρια του μάλλον δεν θα φύγουν ποτέ, ενώ έχει στο κινητό του και μία φωτογραφία με το νεκρό ζώο.
Εξαπλώνεται και η λύσσα
Το κυνήγι έχει απαγορευτεί σε πολλές περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας (σε όλες όσες εκτείνονται μέχρι και 40 μίλια από τις στρατιωτικές ζώνες), ώστε να περιοριστεί η… σύγχυση γύρω από το ποιος πυροβολεί και για ποιο λόγο.
Η απαγόρευση έχει προκαλέσει μία κατακόρυφη αύξηση των θηραματικών ειδών (ιδίως των λαγών και των φασιανών), αλλά και των αλεπούδων και των λύκων, που τα προηγούμενα χρόνια “ελέγχονταν” μέσω του κυνηγίου.
Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν και τα κρούσματα επιθέσεων λύκων σε ανθρώπους, άλλοτε γιατί έπασχαν από λύσσα, και άλλοτε… χωρίς να συντρέχει θέμα υγείας του ζώου. Στο παρελθόν είχε γίνει μία προσπάθεια αντιλυσσικού εμβολιασμού των λύκων και των αλεπούδων, όμως, οι πληθυσμοί τους είναι τόσο μεγάλοι που το εγχείρημα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ…
Στη συνέχεια πάρθηκε απόφαση να επιτραπεί ο “έλεγχος” μέσω του κυνηγιού, αλλά και αυτό το μέτρο αποδείχθηκε ανεπαρκές, καθώς ξέσπασε ο πόλεμος και είναι από δύσκολο έως επικίνδυνο να κυκλοφορούν ένοπλοι στην ύπαιθρο.
Το χωριό Μαϊκολαϊπίλια, στην περιοχή του Ντονέτσκ, “πολιορκείται” τους τελευταίους μήνες από λύκους. Οι κάτοικοι καταγγέλλουν πως οι λύκοι σκότωσαν εννέα σκύλους μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ζητώντας απεγνωσμένα από τους κυνηγούς να αναλάβουν δράση.
Όμως, οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν “δεμένα τα χέρια τους”… Το κυριότερο πρόβλημα είναι οι… συγκεχυμένοι κανόνες που διέπουν αυτή την στιγμή την περιοχή. Οι κυνηγοί και οι αγρότες διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο εάν κυκλοφορούν με ένα τουφέκι στα χέρια, γιατί κάθε ένοπλος μπορεί να γίνει “στόχος” στην Ουκρανία!
-“Δεν φέρεις τουφέκι σε καιρό πολέμου, γιατί μπορεί να σκοτωθείς από τους ελεύθερους σκοπευτές”, εξήγησε ο Βίκτορ Στοροζένκο, επικεφαλής του τμήματος δασοκομίας και θήρας στην επαρχία Ντονέτσκ.
Άλλωστε, πώς να κάνει κανείς παγάνα εναντίον των λύκων σε μία εμπόλεμη ζώνη, όταν η ύπαιθρος είναι γεμάτη από αυτοσχέδια ναρκοπέδια της μίας ή της άλλης αντιμαχόμενης πλευράς;
-“Αν δώσουμε εντολή να κυκλοφορούν άνθρωποι με τα όπλα τους, θα είναι σαν να τους στέλνουμε στο θάνατο. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό”, σημειώνει και ο Αλεξάντρ Μπογκνόνοφ, επικεφαλής του τοπικού κυνηγετικού συλλόγου.
Οι φόβοι για το μέλλον
Μάλιστα, ο ίδιος θύμισε ότι περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ 1.5 εκατομμύριο πολίτες εκτοπίστηκαν. Αυτό που περισσότερο ανησυχεί τις κυνηγετικές οργανώσεις της χώρας, είναι η εξάπλωση της λύσσας στους πληθυσμούς των άγριων αρπακτικών…
Έχουν, άλλωστε, πολύ πρόσφατο και το παράδειγμα της αφρικανικής πανώλης των χοίρων, που μόλυνε και αποδεκάτισε τα αγριογούρουνα, προκαλώντας και την κατάρρευση της εγχώριας βιομηχανίας χοιρινού κρέατος.
– “Μέχρι στιγμής απλά αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα όταν προκύπτουν. Ωστόσο, το πρόβλημα κινδυνεύει να γίνει ανεξέλεγκτο”, δήλωσε ο Ιγκόρ Σαβόν, επικεφαλής της Κυνηγετικής και Αλιευτικής Ομοσπονδίας του Σλοβγιάνσκ.
Ο “παροπλισμός” των κυνηγών
Στην Ανατολική Ουκρανία, η λύσσα άρχισε να επεκτείνεται στα σκυλιά και σε άλλα κατοικίδια ζώα, φέρνοντας τον θανατηφόρο ιό μέσα στα σπίτια των Ουκρανών! Και οι κυνηγοί, που πριν τον πόλεμο ήταν αρμόδιοι για τον “έλεγχο” των πληθυσμών των άγριων ζώων, έχουν αναγκαστεί να “παροπλίσουν” τα τουφέκια τους…
