Ένα μαύρο λαγουδάκι βρήκε κυνηγός σε βαμβακοχώραφο στο Κλειδί Ημαθίας
Τα παιχνίδια της φύσης! Ένα λαγουδάκι αλλιώτικο από τα άλλα βρήκε κυνηγός στην Ημαθία
Ήταν μαύρο και η απόχρωσή του παρέπεμπε σε κουνέλι! Απίστευτο κι όμως αληθινό και η περίπτωσή του -αν και πολύ σπάνια- έχει εξήγηση.
Το λαγουδάκι, ηλικίας μόλις μερικών ημερών, εντοπίστηκε σε βαμβακοχώραφο, δίπλα στο αδελφάκι του, το οποίο, όμως, εμφανισιακά ήταν απολύτως φυσιολογικό.
Τα δυο μικρά έφεραν στο κούτελο τη χαρακτηριστική λευκή βούλα, όμως το ένα είχε κατάμαυρη όλη τη ράχη του!
«Ήμουν σε εκπαιδευτικό στο χωριό μου. Τα σκυλιά μου είχαν ντορό κι εγώ τα ακολουθούσα. Έφτασα σε ένα βαμβακοχώραφο, όπου ένας χωριανός του το φρέζαρε με το τρακτέρ του. Εκείνος, μόλις με είδε μου είπε ότι από ψηλά είχε δει ένα λαγουδάκι. Του είπα να σταματήσει τη φρέζα και να το βρούμε για να μην το κομματιάσει με τη φρέζα. Πήγα και το είδα μέσα σε μια τούφα από χόρτα, αλλά δεν ήταν μόνο του. Μαζί του ήταν κι ένα ακόμη, που, όμως, ήταν μαύρο!», εξηγεί ο λαγοκυνηγός, Δημήτρης Βουδούρης, από το Κλειδί Ημαθίας.
Ο ίδιος τα πήρε στα χέρια του τα δυο μικρά και τα κράτησε ώσπου να περάσει το τρακτέρ. Έδωσε το κινητό στον φίλο του που έβγαλε μερικές φωτογραφίες. Σε κάποιες ήταν μόνο το παράξενο μαύρο και σε άλλες και τα δυο μαζί, για να φαίνεται η μεγάλη αντίθεση.
«Δεν χαλάσαμε το μέρος. Τα χόρτα έμειναν άθικτα κι εκεί τα αφήσαμε τα μικρά, για να τα βρει η μητέρα τους», πρόσθεσε ο κ. Βουδούρης, λιμενικός στο επάγγελμα, από τους πιο έμπειρους λαγοκυνηγούς, γνωστός στη Βόρεια Ελλάδα για τους Ελληνικούς Ιχνηλάτες του, που διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια.
«Κυνηγάω λαγό εδώ και 25 χρόνια. Μαύρο λαγό δεν είχα δει ποτέ. Ξέρω για περιπτώσεις με άσπρους λαγούς και μπεκάτσες, αλλά αυτή τη μελανή εκδοχή πρώτη φορά τη συνάντησα. Το ένα μικρό ήταν κανονικό. Αυτό, όμως, ήταν κατάμαυρο στη ράχη, αν και στα πόδια και στα αφτιά διέκρινες και λίγες καφετιές τρίχες», διατυπώνει την απορία του.
Προσπαθώντας να δώσει μια λογική εξήγηση, ο κ. Βουδούρης ανέφερε ότι ίσως το λαγουδάκι να οφείλεται σε μετάλλαξη-προϊόν αιμομιξίας. «Στην περιοχή μας γίνονται κατά καιρούς απελευθερώσεις για εμπλουτισμό. Είναι μια σκέψη που κάνω, αν και πάλι μου φαίνεται δύσκολο. Οι λαγοί αφήνονται (ένας αρσενικός και δυο θηλυκοί) σε απόσταση. Είναι πιστοποιημένοι και κτηνιατρικά ελεγμένοι και προμηθεύονται από διαφορετικές περιοχές γι αυτόν ακριβώς το λόγο: να αποφευχθεί η αιμομιξία», προσπαθεί να βρει μια εξήγηση γι αυτήν τη μοναδική εμπειρία που έζησε το περασμένο καλοκαίρι.
Περιπτώσεις δυσμορφίας έχουν γίνει αντικείμενο μελέτης και από τους επιστημονικούς συνεργάτες των κυνηγετικών ομοσπονδιών. Έχουν αναφερθεί μπεκάτσες με κοντές μύτες, ή χρώματος λευκού, όπως και λαγοί και κοτσύφια ή τσίχλες που στο τρίχωμα ή του φτέρωμά τους κυριαρχεί το άσπρο. Οι ειδικοί τις αποδίδουν σε γενετικές αστοχίες.
Άσπροι λαγοί έχουν βρεθεί στη Βόρεια Χαλκιδική, ενώ πρόσφατα στον ορεινό όγκο της Πίνδου κυνηγός είχε καταγράφει στο βίντεο και λευκό ζαρκάδι. Πρόκειται για τη περίπτωση της λευκοπάθειας. Το μαύρο λαγουδάκι είναι αποτέλεσμα επίσης μετάλλαξης, που ονομάζεται μελανισμός.
«Ο μελανισμός είναι το ακριβώς αντίθετο της λευκοπάθειας (αλμπινισμός) και προκαλείται από την υπερβολική ύπαρξη χρωστικής μελανίνης. Είναι πιο σπάνιος από τη λευκοπάθεια, με τα άτομα να χαρακτηρίζονται από πολύ σκοτεινό χρώμα στο τρίχωμα ή φτέρωμα. Το αίτιο μπορεί να είναι σε γονιδιακή βάση και η απόκλιση είναι μόνιμη, είτε μπορεί ο μελανισμός να είναι παροδικός και να οφείλεται σε κάποια ασθένεια ή κακή διατροφή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μελανισμού είναι ο μαύρος πάνθηρας (τζάγκουαρ) που απαντά κυρίως στα σκοτεινά τροπικά δάση», εξήγησε στα «ΚΝ», ο θηραματολόγος Χρήστος Σώκος.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αντίστοιχο περιστατικό είχε υποπέσει στην αντίληψή του σε δημοσίευμα κυνηγετικού περιοδικού πριν μισό αιώνα, ενώ ένα νεαρό λαγό είχε συναντήσει στο δέλτα του Νέστου, προ δεκαετίας, κατά τη διάρκεια μελέτης του Κολχικού Φασιανού στην περιοχή.
Ο μελανισμός είναι μια γονιδιακή μετάλλαξη που οδηγεί σε εξάπλωση του σκούρου χρώματος στο δέρμα και αποτελεί το αντίθετο άκρο του αλμπινισμού. Ουσιαστικά, πρόκειται για την ύπαρξη μεγάλης ποσότητας μελανίνης στο σώμα, αλλά η μετάλλαξη αυτή στα ζώα είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.
Εκτός από τους χρωματισμούς, η μελανίνη παίζει ρόλο και στην υγεία αφού συμβάλει στη σύνθεση της βιταμίνης D, ενώ προστατεύει το σώμα από τη βλαβερή υπεριώδη ακτινοβολία. Παράλληλα τα γονίδια του μελανισμού σε ορισμένα αιλουροειδή λειτουργούν προστατευτικά απέναντι στις μολύνσεις.
Περιπτώσεις μελανισμού έχουν εμφανιστεί σε γαλάζιες σαύρες, φίδια, χελώνες, σκίουρους, φώκιες, πιγκουίνους, ιαγουάρους, λύκους, αλεπούδες, ελάφια ακόμη και σε λιοντάρια αλλά και σε ζέβρες και το αποτέλεσμα είναι σπάνιο και πραγματικά μοναδικό.
