Επιδότηση για την «σπάνια αρκούδα» έως και το 2026!
- Τα «Κυνηγετικά Νέα» είχαν παρουσιάσει τον Δεκέμβριο του 2020, το επιδοτούμενο Σχέδιο Δράσης, το οποίο έχει αναρτηθεί και στο kynigesia.gr!
Νέο Σχέδιο Δράσης για τα επόμενα έξι χρόνια και 17.000.000 ευρώ!
Δεν παίζονται! Οι άνθρωποι έχουν βρει τη σύγχρονη «κότα με το χρυσό αυγό» και βάζοντας σε πρώτο πλάνο την αρκούδα, παρουσιάζουν νέο σχέδιο δράσης για τα επόμενα έξι χρόνια, το οποίο το κοστολογούν σε 17.000.000 ευρώ. Και το οξύμωρο είναι ότι με μαγικό τρόπο εμφανίζουν και πάλι τον αριθμό των συμπαθητικών άγριων θηλαστικών στη χώρα μας, να μένει καθηλωμένος στα 450 άτομα.
Αν ισχύει αυτό, τότε τα χρήματα που δαπανήθηκαν πήγαν στράφι και σημαίνει ότι αυτοί που τα διαχειρίστηκαν έκαναν λάθος. Αλλά και με απλά μαθηματικά, μια προσεκτική ματιά στα στοιχεία που παρουσιάζουν ίδια την κατάσταση από την προηγούμενη καταμέτρηση, φανερώνει ότι οι συντάκτες του νέου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την καφέ Αρκούδα, αυτοαναιρούνται.
Γιατί, απλούστατα αν στα 450 άτομα το 1/3 είναι θηλυκά, αυτά τα 150, με δυο μικρά που γεννούν κάθε έτος -ακόμη και με τη θνησιμότητα στο 75%, όπως υποστηρίζουν ότι είναι- προσθέτουν 50 καινούρια, άρα μέσα στην εξαετία υπάρχουν επιπλέον 300 αρκούδες!
Τα νούμερα που παρουσιάζονται έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την τοπική κοινωνία, δηλαδή τους ανθρώπους που ζουν στην ύπαιθρο και που οι συναντήσεις με τις αρκούδες είναι πλέον ρουτίνα στην καθημερινότητά τους.
Το Σχέδιο που έχει ως προμετωπίδα τη συνύπαρξη των ανθρώπων με την αρκούδα, δυστυχώς, εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι αποσκοπεί μόνο στην άντληση κονδυλίων. Από τα εκατομμύρια που προϋπολογίζει η μελέτη για δράσεις, τα δέκα θα απορροφηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα άλλα επτά από εθνικούς πόρους, δηλαδή το «Πράσινο Ταμείο», στο οποίο πηγαίνουν αρκετά από τα χρήματα των κυνηγών με τις άδειες θήρας! Αυτό είναι αν μη τι άλλο προκλητικό!
Μάλιστα στις μέρες του κορωνοϊού, που με τη μείωση 20.000 αδειών θήρας- κατά συνέπεια 1.000.000 λιγότερα έσοδα στην Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος– εξαιτίας της αντικυνηγετικής στάσης της κυβέρνησης, είχαμε την αναστολή της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σκανδαλώδες!
Ερωτηματικά εξάλλου γεννάει και το γεγονός ότι το θέμα της συνύπαρξης των ανθρώπων με τις αρκούδες έχει ανατεθεί σε δυο περιβαλλοντικές οργανώσεις (Αρκτούρος και Καλλιστώ), ακυρώνοντας τις δασικές αρχές, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά και τα Πανεπιστήμια! Στην περίληψη, γίνεται μια ιστορική αναδρομή από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα και αναφορά στο 1ο Σχέδιο Δράσης για την αρκούδα στην Ελλάδα το 1996, το οποίο (σ.σ. με το αζημείωτο) ήταν «η εντατικοποίηση των προσπαθειών εκτίμησης και αποτύπωσης της κατάστασης του είδους για μια συνεχή χρονική περίοδο περίπου 25 (!) ετών, που παρείχε σταδιακά τις απαραίτητες γνώσεις και πληροφορίες».
Με πάτημα στις «πάγιες πιέσεις και απειλές στο είδος, που παραμένουν με σχεδόν αμείωτη ένταση», οι συντάκτες του Σχεδίου ανακαλύπτουν και «νέες πιέσεις» για την καφέ αρκούδα, για λανσάρουν το επόμενο βήμα. Ποιο είναι αυτό; «…συνάγεται η αναγκαιότητα της κατάρτισης ενός επικαιροποιημένου Σχεσίου Δράσης, προσαρμοσμένου στις σημερινές συνθήκες και ανάγκες διατήρησης του είδους στη χώρα, υπό το πρίσμα αφενός των νέων απειλών και αφετέρου των νέων προοπτικών ταυτόχρονης ανάδειξης της αυταξίας της αρκούδας ως εμβληματικού είδους».
Και λίγο πιο κάτω περνούν στο… παρασύνθημα. «Η καφέ αρκούδα (Ursus arctos) στην Ελλάδα εμφανίζει 2 κεντρικούς και διακριτούς πληθυσμικούς πυρήνες στην ορεινή και ημιορεινή ζώνη των ορεινών συγκροτημάτων της Ροδόπης (ανατολικός πυρήνας) και της Πίνδου – Περιστερίου (δυτικός πυρήνας). Αμφότεροι πληθυσμοί έχουν διασυνοριακές συνδέσεις με μεγαλύτερους πληθυσμικούς πυρήνες της Βαλκανικής. Με μια έκταση χωροκατανομής ~23.000 τ.χλμ και ένα εύρος εξάπλωσης περίπου 40.000 τ.χλμ με τάσεις επέκτασης, οι πληθυσμοί της καφέ αρκούδας στην Ελλάδα παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις την τελευταία 15ετία, με το ελάχιστο πληθυσμικό μέγεθος να υπολογίζεται σήμερα στα 450 – 500 άτομα (!;)».
Απορίας άξιον είναι ότι ελάχιστος πληθυσμός στηρίζεται σε στοιχεία της δεκαετίας του 2000, ενώ ακόμα και τα πιο πρόσφατα είναι πριν από το 2012 και όχι σημερινά. Ταυτόχρονα, δεν αναφέρονται στοιχεία για τις αποκλίσεις, ακόμα και για τον ελάχιστο πληθυσμό, πόσο μάλλον για τον πραγματικό.
Η εμμονή σε «ελάχιστο πληθυσμό» δεν εξυπηρετεί στην κατανόηση της πραγματικής κατάστασης και ούτε στον σχεδιασμό κατάλληλων μέτρων. Επιπλέον, η σχετική πρόταση αγνοεί αντικειμενικούς δείκτες ατυχημάτων στα εθνικά δίκτυα, επιθέσεις σε ανθρώπους και περιουσίες και δίνει βαρύτητα στα γενετικά πληροφοριακά δεδομένα, που σε καμία περίπτωση δεν σημαίνουν γενική καταγραφή του πληθυσμού των αρκούδων. Είναι όμως προφανές ότι υπάρχει υποεκτίμηση (σύμφωνα με αντικειμενικούς δείκτες ατυχημάτων στα εθνικά δίκτυα, επιθέσεις σε ανθρώπους και περιουσίες, κ.ά.) καθώς βαρύνουσα σημασία έχουν κυρίως τα γενετικά πληροφοριακά δεδομένα (που δεν αποτελούν δείκτη γενικής καταγραφής πληθυσμού).
Για τους ανθρώπους της υπαίθρου γίνεται μια αναφορά στις ζημίες που προκαλούν οι αρκούδες στην κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία, τις καλλιέργειες, αλλά ουδεμία νύξη στις περιπτώσεις με φονικές επιθέσεις και τραυματισμούς από τα άγρια ζώα!
Αυτή η τακτική αποτυπώνεται και από το φωτογραφικό υλικό που είναι επιλεγμένο με αρκούδες νεκρές (από τροχαία, ή δηλητήρια, ή πυροβόλο όπλο), κάτι που βεβαίως είναι λυπηρό, αλλά πουθενά δεν φαίνεται-εφόσον το σχέδιο είναι η συνύπαρξη τους με τον άνθρωπο-έστω και ένα στιγμιότυπο όπου το θύμα ήταν (και υπάρχουν αρκετά περιστατικά) οι κάτοικοι της υπαίθρου.
Να θυμίσουμε την περίπτωση μιας ηλικιωμένης κτηνοτρόφου, την οποία είχε σκοτώσει αρκούδα, αλλά και τα περιστατικά με τους σοβαρούς τραυματισμούς με πιο χαρακτηριστικό το πρόσφατο που ένας νεαρός κτηνοτρόφος πήγε στο νοσοκομείο με σπασμένο το χέρι από τα δόντια μιας αρκούδας. Ειδικά οι αναφορές στον τύπο για επιθέσεις σε ανθρώπους και καλλιέργειες είναι συχνές τα τελευταία χρόνια και θα έπρεπε αυτές να κωδικοποιηθούν και να αξιολογηθούν ως επιπλέον δείκτης αφθονίας/παρουσίας κατ’ αντιστοιχία με τις ανθρωπογενείς επιδράσεις.
Το Σχέδιο που τον περασμένο Οκτώβριο τέθηκε σε διαβούλευση από το «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», αφήνει πάρα πολλές ασάφειες. Μερικές απ’ αυτές είναι:
- στην Ελλάδα υπάρχει η “πιο χαμηλή πυκνότητα” – Από πού προκύπτει αυτό και σε σύγκριση με ποιες χώρες; Μάλλον εσκεμμένα δεν γίνεται ολοκληρωμένη αναφορά, αφού χώρες της νότιας Ευρώπης με μεγαλύτερη έκταση έχουν υποπολλαπλάσιο αριθμό ακόμη και από τον ελάχιστο εκτιμώμενο πληθυσμό αρκούδων στην Ελλάδα!
- υπάρχουν «συστηματικά στοιχεία ανθρωπογενών θανατώσεων, τα οποία στη συνέχεια εμφανίζονται ότι σχετίζονται με το κυνήγι. Ωστόσο, δεν αναφέρεται για πόσα από αυτά έχουν γίνει οι υποχρεωτικές ενέργειες δήλωσης του περιστατικού στη δασική υπηρεσία και σε πόσες από αυτές τις περιπτώσεις έχει κινηθεί η νόμιμη διαδικασία για την υποβολή μηνύσεων
- στις αιτίες θανάτωσης υπάρχει μια αναφορά ως πυροβόλο όπλο και άλλη κατηγορία ως δηλητήριο/όπλο. Δεν θα έπρεπε να γίνεται διαχωρισμός;
Υ.Γ.: Σταχυολογήσαμε μερικούς από τους …υφάλους που κρύβονται στα θολά νερά του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Αρκούδα. Ολόκληρο, μπορούν οι αναγνώστες να το μελετήσουν στην ιστοσελίδα μας kynigesia.gr.
