Καλό χειμώνα λοιπόν με κέφι και διάθεση για ψάρεμα ανακαλύπτοντας νέους ψαρότοπους και καινούργιες πατέντες που θα μας στηρίξουν και φέτος στα ταξίδια μας. Αρχές Νοεμβρίου και σχεδιάσαμε την πρώτη μας εξόρμηση για την φετινή χειμερινή ψαρευτική περίοδο κάπου κοντά στην Αταλάντη.

του Κώστα Καρούση

Φτάσαμε στην θάλασσα περίπου 7 παρά 15 το πρωί και στήσαμε τα καλάμια μας μπροστά σε ένα κάβο που πέρυσι τον χειμώνα μας έδωσε όποτε πήγαμε αρκετές συγκινήσεις. Λίγα μέτρα παρά πέρα, 3 αυτοκίνητα και καμία 15αριά καλάμια μπροστά, φαινόταν ότι οι τύποι ήταν από το βράδυ και απλά δεν άντεξαν και την… έπεσαν για ύπνο!

Ρίχνουμε τα καλάμια με τον Χρήστο και στο μισάωρο έχουμε πάρει μια μουρμούρα και μια τσιπούρα. Μόλις βγάζω την τσιπούρα από την θάλασσα ακούω διάφορα…γαλλικά από τους τύπους που έχουν μυριστεί τις κινήσεις μας και έρχονται πια κάπως απειλητικά προς εμάς… “ρε…. Καρούση και εδώ έφτασε η χάρη σου και έβγαλες τσιπούρα, δεν έχουμε πάρει τσιμπιά όλο το βράδυ…!!!” Ήταν παλιοί φίλοι από Αθήνα, ο Τάκης και ο Μάνος. Όπως καταλαβαίνετε τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν για αρκετή ώρα αφού πράγματι χαρήκαμε που ειδωθήκαμε κυρίως όμως επειδή βρεθήκαμε στην… θάλασσα όπως συνηθίζουμε να λέμε στην γλώσσα των ψαράδων! Πάντα τέτοιες συνευρέσεις είναι εποικοδομητικές ιδιαίτερα δε αν υπάρχει επίπεδο και θεματολογία και δόξα τον θεό με τον Τάκη και τον Μάνο κρατάμε χρόνια τέτοιες σχέσεις..

Η κουβέντα μας κινήθηκε σε ψαρευτικές ιστορίες από παλιά, αλλά και πρόσφατες εμπειρίες που δίνουν ελπίδες στις άδειες θάλασσες μας! Ξαγκιστρώνοντας την τσιπούρα παρατηρήσαμε ότι το ψάρι ήταν μικρό, κοντά στο κιλό, αλλά άγριο δηλ. όχι σκαστή, κλουβίσια από ιχθυοτροφείο όπως τις λένε. Και έτσι ήρθε η κουβέντα για το που παίζουν τέτοια και άλλα “καθαρά” αυτή την περίοδο… Ε να σας κρατήσουμε σε αγωνία λίγο ακόμα, δολώσαμε δυο μανάκια και δυο μισές μάνες στα 4 καλάμια που έχουμε ρίξει με τον Χρήστο, ενώ σε ένα πέμπτο ξέμπαρκο ο Χρήστος έβαλε ένα καλαμάρι ολόκληρο που αρματώσαμε τελευταία στιγμή για κάνα περίεργο λαβράκι!

Δεν κάναμε άσχημα, όχι επειδή τσίμπησε κάτι στο καλαμάρι, τίποτα δεν τσίμπησε για την ακρίβεια, αλλά γιατί τέτοια εποχή παίζουν πολύ τα νωπά δολώματα. Δολώματα όπως καλαμάρια, σουπιές, λωλοί χταποδιού, σαρδέλα, γαύρος, μύδια φρέσκα η άλλα θαλασσινά, πρέπει να βρίσκονται τέτοια εποχή στην δολωματοθήκη μας. Έτσι κι αλλιώς αυτά τα δολώματα παίζουν παντού και πάντα, αφού αποτελούν την τροφή που προτιμούν τα περισσότερα ψάρια μεγάλου μεγέθους, επαναλαμβάνουμε όμως ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο!

Έχουμε διαπιστώσει ότι τις νυχτερινές ώρες αυτά τα δολώματα προσελκύουν τα ψάρια κοντά στην ακτή εξαιτίας της οσμής, των υγρών, αλλά και της σκληρής σάρκας τους με μια μικρή εξαίρεση ίσως την σαρδέλα, που όμως αντιπαραθέτει επιτυχώς την μεγάλη ποσότητα λαδιού που βγάζει ειδικά αν είναι φρέσκια! Αν θέλετε να καταγράψετε(όπως και εμείς έχουμε κάνει) ένα μυστικό για αυτού του τύπου τα δολώματα τότε πρέπει να σας πούμε το εξής…

Προσπαθήστε να προμηθευτείτε τέτοια δολώματα από κάποια τράτα η κάποιο γρι-γρι, ή εν πάση περιπτώσει από κάποιο φίλο σας ψαρά με βάρκα, ούτως ώστε τα δολώματά σας να μην έχουν φτάσει στον πάγκο του ψαράδικου της γειτονιάς… όχι ότι αν τα πάρετε από εκεί δεν θα δουλέψουν, αλλά πάντως είναι καλύτερα αν είναι φρεσκοψαρεμένα! Ποιος ξέρει τι ρίχνουν πάνω τους ορισμένοι για να φαίνονται φρέσκα,  κάτι που εμάς δεν θα μας ενοχλήσει καθόλου, εν αντιθέσει με τα… ψάρια! έως εδώ… και ο νοών νοείτο! Μιλήσαμε βέβαια και για ψαρότοπους. Ναι γι’ αυτό το αναπάντητο ερώτημα για πολλούς ακόμα και λίγο πριν βάλουν το κλειδί στη μίζα του αυτοκινήτου τους! Με έλλειψη της αγωνίας αυτήν την περίοδο λοιπόν, καλά θα είναι να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε μερικούς γνωστούς παραδοσιακούς ψαρότοπους, που ή τους υποτιμήσαμε κάποτε και δεν τους ξανά… τιμήσαμε, η τους έχουμε ξεχάσει εντελώς για χάρη κάποιας πληροφορίας που διέρρευσε και εμείς τρέξαμε από πίσω της χωρίς να διασταυρώσουμε ούτε τι καφέ… θα πιούμε!

Λοιπόν…

Μην παραλείψετε στις ερχόμενες εξορμήσεις σας… Την Σαλαμίνα και τα Β.Α. της τμήματα, το Αγκίστρι της Αίγινας ειδικά άμα κάνετε… πικ-νικ (καταλάβατε;) ακόμα καλύτερα. Επίσης, τα μέρη από την κατηφόρα του θεολόγου…μέχρι και το λιμάνι του “αγίου”, ξέρετε εσείς μόνο να βρείτε τον… πράσινο φάρο άδειο, γιατί η Καρδίτσα και τα Τρίκαλα το πάνε εναλλάξ! Μέρα νύχτα τι κακό κι αυτό… Η Εύβοια φέτος θα έχει την τιμητική της, μην πάτε όμως μόνο όπου βλέπετε θάλασσα από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Κατεβείτε κάνα στενό για παράδειγμα στον δρόμο Ερέτριας – Αλιβερίου… Μπορεί και να συναντηθούμε κάπου! Πελοποννησιακά, δεν θα σας απογοητεύσει  κανένα κομμάτι της βόρειας ακτογραμμής από τα ίσθμια μέχρι και την γέφυρα του Ρίο, για τους… οικονομικά ανεξάρτητους και το Αντίρριο μέχρι τον Μύτικα θα πρέπει να καταγραφεί στο gps τους. Για να γυρίσουμε λίγο πίσω στην Αττικούλα μας, ξέρατε εσείς ότι στην αμμουδιά του Σχοινιά θα πέφτανε μισόκιλοι και βάλε σαργοί; Χώρια τις μουρμούρες και τις τσιπούρες ψάρια είναι κι αυτά!

Ήδη μάλλον σας έχουμε σχεδιάσει τουλάχιστον το επόμενο ψαρευτικό δίμηνο και δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να σας πάρουμε στο λαιμό μας “η πεντάδα της αμαρτίας”, που τυχαία βρέθηκε στη Aρκίτσα, ωχ! Δεν πειράζει  καταγράψτε και έναν τόπο ακόμα, αλλά να μείνει μεταξύ μας…