{module Kyrgias}
Με τη συρτή μπορείτε να ψαρέψετε από τη βάρκα ή την ακτή, από αφρόψαρα μέχρι μεγάλα ψάρια του συνήθως βόσκουν κοντά στον βυθό της θάλασσας.
Η συρτή είναι μία μέθοδος ψαρέματος που μπορεί να γίνει είτε από βάρκα είτε από τη στεριά και το βασικό ζητούμενο για τον ψαρά είναι να καταφέρει, κινώντας το δόλωμα (ζωντανό, νεκρό ή τεχνητό), να ενεργοποιήσει τα αρπακτικά ένστικτα των ψαριών ούτως ώστε να επιτεθούν σ΄ αυτό.
Από την ακτή, θα πρέπει να έχετε ένα καλαμίδι με μηχανισμό μουλινέ, σχεδιασμένο να εκσφενδονίζει τα διάφορα δολώματα που επιλέγετε. Από τη βάρκα μπορείτε κάνετε συρτή ενώ το σκαφάκι κινείται, όχι όμως, με μεγάλη ταχύτητα. Τα 4-6 μίλια είναι ιδανική ταχύτητα.
Όταν βρίσκεστε στην ακτή, ρίχνεται τη συρτή με διαγώνιες και κάθετες βολές και αλλάζετε συχνά θέση κατά μήκος της παραλίας. Αυτό σας δίνει την δυνατότητα να ερευνήσετε αρκετά μεγάλη έκταση, μέχρι εκεί που σκάσει το κύμα, οπότε είναι μεγαλύτερες και οι πιθανότητες το ψάρεμά σας να στεφθεί από επιτυχία.
Ξεκινήστε ερευνώντας για την ύπαρξη ψαριών στα ρηχά νερά και, στην περίπτωση που δεν πάρετε τσιμπήματα και δεν «καρφωθούν» ψάρια, αναζητήστε τα σε μεγαλύτερο βάθος.
Με τη βάρκα, θα συναντήσετε συχνά ψάρια που κυνηγούν στον αφρό. Σε αυτήν την περίπτωση μπορείτε να κάνετε συρτή με τη βάρκα να κινείται ή και να σταματήσετε το σκάφος και να χρησιμοποιήσετε το καλαμίδι, όπως ακριβώς θα κάνατε ψαρεύοντας από την ακτή.
Το ψάρεμα της συρτής χωρίζετε σε δύο κατηγορίες. Στη συρτή αφρού, όπου επικεντρώνεστε στα ψάρια που κυνηγούν κοντά ή στην επιφάνεια της θάλασσας και στο ψάρεμα της συρτής βυθού, όπου στόχος είναι τα ψάρια που βόσκουν κοντά στον βυθό της θάλασσας. Και τα δύο αυτά ψαρέματα μπορούν να γίνουν είτε από την ακτή, είτε από τη βάρκα.
Το ψάρεμα με συρτή γίνεται με φυσικά δολώματα (ζωντανά ή νεκρά) ή τεχνητά δολώματα, κατασκευασμένα να μιμούνται σε σχήμα, μέγεθος, χρώμα και κίνηση διάφορους θαλάσσιους οργανισμούς όπως ψαράκια, χέλια, καλαμάρια και χταπόδια.
Ένα ερώτημα που συχνά γίνεται αντικείμενο μεγάλων συζητήσεων από τους λάτρεις του ψαρέματος με συρτή αφορά στο γιατί τα ψάρια επιτίθενται στο ζωντανό ή τον νεκρό δόλο, τον τεχνικό ή κάποιον συνδυασμό που είναι η ζάγκα.
Η προφανής απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα, είναι «επειδή πεινάνε», κι αυτό που βλέπουν πιστεύουν ότι είναι τροφή.
Η δεύτερη άποψη αναφέρει ότι, τα ψάρια θεωρούν τον δόλο της συρτής που «μπαίνει» στον χώρο που βρίσκονται τη συγκεκριμένη στιγμή ως «εισβολέα», κάτι που ενεργοποιεί τα αρπακτικά ένστικτά τους και κινούνται ώστε ν’ αποκρούσουν την εισβολή κι όχι για να τραφούν.
‘Έτσι ίσως δικαιολογείται και το γεγονός ότι πολύ συχνά πιάνονται ψάρια σε ανθρώπινες κατασκευές που δεν μοιάζουν σε τίποτε με θαλάσσιους οργανισμούς που θα μπορούσαν να είναι τροφή τους.
Οι παράγοντες που παίζουν σημαντικό ρόλο στο ψάρεμα της συρτής και που οδηγούν τα ψάρια στο να κυνηγήσουν και να κτυπήσουν το δόλο, φυσικό ή τεχνητό, είναι το σχήμα, το μέγεθος, το χρώμα και η κίνηση της συρτής.
Το σχήμα πρέπει λογικά να μιμείται κάποιον θαλάσσιο οργανισμό, κάτι που εξασφαλίζουν τα φυσικά δολώματα, ζωντανά ή νεκρά. Τα τεχνητά δολώματα συνήθως το προσεγγίζουν αρκετά, εκτός από λίγες περιπτώσεις.
Το μέγεθος του δόλου, καθορίζει και το μέγεθος των ψαριών που θα τον κυνηγήσουν. Μία μικρού μεγέθους συρτή σπάνια παρασύρει ένα μεγάλο ψάρι ώστε να επιτεθεί. Αλλά και στην περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, δύσκολα θα συγκρατήσει το ψάρι στα μικρά αγκίστρια ή τις σαλαγκιές με τα οποία είναι εξοπλισμένη.
Το χρώμα είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας με τα ζώντα ή νεκρά δολώματα να έχουν τα φυσικά τους χρώματα. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πάντα με τα τεχνητά εργαλεία, καθώς συχνά παρατηρείται ότι κάποια ανύπαρκτα για το θαλάσσιο περιβάλλον χρώματα είναι πολύ αποτελεσματικά, σε σχέση με το φυσικά χρώματα του ίδιου εργαλείου. Η εξήγηση σ’ αυτό το φαινόμενο είναι, ίσως, ότι κάποιοι χρωματικοί συνδυασμοί διεγείρουν την περιέργεια των ψαριών κι έτσι προκαλούν τις επιθέσεις τους.
Πάντως, η κίνηση της συρτής, θεωρείται, από τους σπεσιαλίστες του είδους, ο πιο σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία σε αυτό το ψάρεμα. Και ο συνδυασμός της σωστής κίνησης με το ζωντανό δόλωμα αποτελεί εχέγγυο για επιτυχίες.
Τα τεχνητά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για συρτή είναι από την κατασκευή τους σχεδιασμένα να έχουν μία δική τους κίνηση, όπως για παράδειγμα τα τεχνητά ψαράκια που φέρουν μία πλαστική ή μεταλλική γλώσσα κάτω από τη θέση των βραγχίων του ψαριού. Όταν αλλάζετε συχνά τη γωνία αυτής της γλώσσας, το τεχνητό δόλωμα επιταχύνει ή επιβραδύνει ή βυθίζεται.
Τα ψαράκια που είναι κατασκευασμένα από ελαστικό υλικό και μοιάζουν με μικρά χέλια έχουν αναπόφευκτα κίνηση μόνο στην ουρά τους, κι εκεί δεν μπορείτε να επέμβετε, παρά μόνον στο αν κινούνται σωστά, δηλαδή όρθια ή στροβιλίζονται, ψάχνοντας να βρείτε το κατάλληλο αγκίστρι που θα ισορροπήσει τα πράγματα. Εργαλεία συρτής, όπως αυτά που έχουν πούπουλα, αποκτούν μία πιο ζωντανή κίνηση με απότομες και συνεχείς κινήσεις του χεριού ή του καλαμιδιού, και ενισχύουν την πιθανότητα να δεχτούν την επίθεση κάποιου ψαριού.
Τέλος, υπάρχουν και τα μεταλλικά κουταλάκια, που έχουν περιστροφική ή τελείως ακαθόριστη κίνηση, και ανακλούν το φως που υπάρχει, επάνω στην γυαλιστερή επιφάνειά τους. Η κίνησή τους σίγουρα ενισχύεται με απότομα τραβήγματα της συρτής ψαρεύοντας με το χέρι ή με καλαμίδι.
Ο τελευταίος παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο στις επιθέσεις που θα δεχτεί η συρτή από τα ψάρια είναι η οσμή που υπάρχει στην περίπτωση χρήσης φυσικών δολωμάτων, νεκρών και ζωντανών.
Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι από τους άλλους παράγοντες όπως η κίνηση ή το χρώμα θα πρέπει να καλύπτει αυτό το κενό για να προκαλέσει την επίθεση του ψαριού στην συρτή που αποτελείται από τεχνητό δόλωμα.
Για καλαμάρια, σουπιές και χταπόδια
Εργαλεία συρτής θεωρούνται και οι καλαμαριέρες, αλλά και οι διάφορες χταποδιέρες, που με την κίνησή τους παρασύρουν τα καλαμάρια, τις σουπιές και τα χταπόδια για να πιαστούν.
