Με την πάροδο των χρόνων, ο εξοπλισμός για το υποβρύχιο ψάρεμα έχει εξελιχθεί τόσο, ώστε οι επιλογές μας να είναι πολλές και ποικίλες… Όσον αφορά τα λαστιχοβόλα όπλα, με τα όποια θα ασχοληθούμε σήμερα, οι διαφορές μεταξύ τους έχουν να κάνουν με το υλικό κατασκευής, (ξύλο, αλουμίνιο, ανθρακόνημα), το μηχανισμό σκανδάλης, (ανάποδος, κανονικός) τον τύπο της κεφαλής, (ανοιχτή, κλειστή) τα λάστιχα και τον τύπο της καμπάνας (μεταλλική, με ρακόρ, δετή) και το μέγεθος του σωλήνα….
του Λεωνίδα Καλόγερα
Ανάλογα με τον τύπο του ψαρέματος που μας ενδιαφέρει να εφαρμόσουμε εξαρτάται και η επιλογή του όπλου μας!! Βεβαία αυτή η επιλογή έχει να κάνει και με την εμπειρία του ψαροκυνηγού… Με την πάροδο των χρόνων και καθώς η εμπειρία αποκτάται με κόπο και αλμύρα, ανακαλύπτει ο ψαροκυνηγός τον υποβρύχιο χαρακτήρα του, καθώς και ποιος τρόπος είναι αυτός που του ταιριάζει να ψαρεύει… Οπότε σταδιακά ανακαλύπτει κάποιος και δοκιμάζει διάφορους τύπους λαστιχοβόλων όπλων, συγκρίνει και τελικά επιλέγει!!
Σίγουρα ο σάκος των περισσότερων αν όχι όλων των ψαροκυνηγών, είναι γεμάτος με όπλα “παλιά και αγαπημένα” που έχουν βγάλει επάξια τα χρήματα που δώσαμε για να τα αποκτήσουμε και πλέον έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη μας. Βέβαια τα διάφορα σάιτ στο διαδίκτυο, καθώς και οι διάφορες διαφημίσεις σε περιοδικά του χώρου, μας βομβαρδίζουν προτρέποντάς μας να αγοράσουμε όπλα ή άλλο εξοπλισμό, ο οποίος είναι φτιαγμένος από εξωτικά υλικά (ξύλο, κάρμπον) και πιστέψτε με οι επιλογές μας σαν αγοραστές είναι πάρα πολλές. Πλέον υπάρχει η δυνατότητα κάποιο κομμάτι του εξοπλισμού μας – πχ τα πέδιλα μας – να τα φτιάξουμε ακριβώς στα μέτρα μας. Αυτό από την μια πλευρά είναι καλό γιατί μερικοί θα αποκτήσουν σίγουρα αυτό που ακριβώς θέλουν. Από την άλλη όμως έχουμε χάσει το μέτρο και οτιδήποτε καινούριο κυκλοφορεί θέλουμε να το κάνουμε μέρος του εξοπλισμού μας. Πάντα βέβαια θα υπάρχει κάτι “παλιό” το οποίο δεν το αλλάζουμε με τίποτα. Έτσι κι εγώ έχω ένα όπλο 75 εκατοστών, το οποίο είναι στο σάκο μου συνεχώς από τότε που το αγόρασα και μάλιστα για πολλά χρόνια ήταν και το βασικό μου όπλο. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει από τα χέρια μου αρκετά όπλα ίσως πάνω από 30 αυτό όμως έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Πριν ακόμα το αγοράσω όταν δηλαδή ήταν στην βιτρίνα του καταστήματος, κάτι μου έκανε κλικ σαν να μου έλεγε το όπλο “έλα πάρε με μαζί σου”.
Σαν τώρα θυμάμαι την πρώτη φορά που έπεσε στο νερό το αγαπημένο μου όπλο. Ήταν Απρίλιος του ’94 και τότε όλο το νησί είχε για πάνω από 15 μέρες έντονους βοριάδες με ένταση 7-8 μποφόρ. Αποφάσισα να πάω για βουτιά παρέα με τον φίλο μου τον Παναγιώτη παρόλο που είχε άσχημο καιρό. Είχα το όπλο σπίτι δυο μέρες και έπρεπε πάση θυσία να το δοκιμάσω. Τότε φυσικά δεν είχα ούτε την εμπειρία ούτε τις γνώσεις, αλλά ούτε και τις δυνατότητες που έχω αποκτήσει τώρα. Τότε κυνηγούσαμε σαργούς, σάλπες, μελανούρια κέφαλους και αν είμαστε τυχεροί βρίσκαμε και κάποια στήρα. Πήγαμε σε ένα μέρος όπου δεν το έπιανε τόσο πολύ ο καιρός και με συνοπτικές διαδικασίες βρεθήκαμε στο νερό. Στις πρώτες βουτιές είδα κάποιους σαργούς να τρώνε πάνω σε μια πλάκα και αφού πήγα κοντά τους όσο πιο αθόρυβα μπορούσα σημαδεύω τον πιο κοντινό και ρίχνω. Η βέργα ξεπέρασε το ψάρι το οποίο ήταν νεκρό από την βολή ακριβείας στο κεφάλι. Αμέσως ένιωσα ένα ρίγος για τις δυνατότητες του νέου μου όπλου. Ακολούθησαν αρκετές βολές εκείνη την ημέρα, όχι φυσικά όλες με επιτυχία, αλλά η πρώτη βολή είναι που μένει χαραγμένη στην μνήμη του καθενός από εμάς. Γυρίζοντας σπίτι το έπλυνα σχολαστικά με γλυκό νερό το σκούπισα και αφού το χάζεψα λίγο, το φύλαξα σε ξεχωριστό σημείο κι όχι μαζί με τα άλλα όπλα. Τα τελευταία χρόνια λόγω του μικρού μήκους (75cm) του συγκεκριμένου όπλου, δεν είναι το βασικό μου όπλο. Δεν υπάρχει όμως περίπτωση να πάω ψάρεμα και να μην το πάρω μαζί μου. Σίγουρα έχει και θα συνεχίσει να έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
