Όποιος έχει την τύχη να διαθέτει κάποιο σκάφος για να κάνει το χόμπι του (υποβρύχιο ψάρεμα), σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελε κάποιον, ο οποίος δεν θα βουτάει μαζί του αλλά θα είναι στο σκάφος και θα τον βοηθάει. Αυτός λέγεται βαρκάρης.
Του Λεωνίδα Καλόγερα
Παρακάτω θα δούμε πως είναι ο ιδανικός βαρκάρης, τι πρέπει να κάνει πάνω στο σκάφος και σε τι μπορεί να μας φανεί άμεσα χρήσιμος. Ο ιδανικός βαρκάρης δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι ο πρώτος τυχόντας. Δεν παίρνουμε για παράδειγμα την κοπέλα μας και της λέμε κάτσε εδώ έτσι είναι το μπρος και το πίσω στο σκάφος και πρόσεχέ μας.
Θα πρέπει αυτός που θα βάλουμε στη θέση αυτή να διαθέτει ναυτοσύνη, να ξέρει δηλαδή πολύ καλά τον χειρισμό του σκάφους, να ξέρει από νόμους και κώδικες της θάλασσας και να κόβει το μάτι του για να μπορεί να μας εξυπηρετήσει άμεσα. Ο σωστός και χρήσιμος βαρκάρης θα πρέπει να μας προσέχει και να μην μας χάνει στιγμή από τα μάτια του. Δεν έχει ουσία να έχουμε άνθρωπο στο σκάφος, ο οποίος όταν βουτήξουμε εμείς με το ζευγάρι μας, εκείνος να πάει 3 μίλια ανοικτά από μας και να ψαρεύει μπαλάδες. Θα πρέπει να μας παρακολουθεί διακριτικά από κοντά χωρίς να ενοχλεί και χωρίς να κάνει κινήσεις που προκαλούν θορύβους.
Θα πρέπει να μας προφυλάσσει (ειδικά το καλοκαίρι) από βάρκες, καΐκια, φουσκωτά και κάθε λογής πλεούμενο του οποίου ο καπετάνιος νομίζει πως αν πάρει από κάτω αυτό το πορτοκαλί πράγμα που είναι στην επιφάνεια, θα πάρει μπόνους. Όπως είπαμε ο βαρκάρης θα είναι σε μικρή απόσταση από μας για να μπορεί να δώσει λύσεις άμεσα. Κατ’ αρχήν δεν είναι ανάγκη να έχουμε μαζί μας δυο πλωτήρες (με δεδομένο φυσικά ότι στην θάλασσα είμαστε δυο άτομα). Ο ένας αρκεί, γιατί δεν θα χρειαστεί να κρεμάσουμε απολύτως τίποτα ούτε δεύτερο και τρίτο όπλο ούτε γάντζο ξεβραχώματος ούτε καν νερό. Ο πλωτήρας θα είναι μόνο για σήμανση κι έτσι θα είναι πανάλαφρος.
Λογικό είναι ο βαρκάρης μας να γνωρίζει από πριν τι όπλα έχουμε μαζί μας για να μπορεί να μας βοηθήσει. Ακόμα έχοντας βγάλει ένα μεγάλο θήραμα δεν είμαστε αναγκασμένοι πλέον να το έχουμε μαζί μας καθ’ όλο το ψάρεμα, αλλά το δίνουμε αμέσως στην βάρκα. Τέλος δεν χρειάζεται την απόσταση που ψαρέψαμε να την πάμε ανάποδα γυρνώντας πίσω για να πάμε στο σκάφος. Έτσι έχουμε την δυνατότητα να ψαρέψουμε πολύ μεγαλύτερη απόσταση.
Ψάχνοντας για τον ιδανικό βαρκάρη έχω δοκιμάσει να πάω για ψάρεμα με αρκετά άτομα. Ένας όμως αποδείχτηκε ο ιδανικός. Είχα κανονίσει να πάω ψάρεμα με τον φίλο μου τον Φώτη στην Τήνο και είπαμε πως καλό θα ήταν να είχαμε βαρκάρη γιατί το μέρος που είχαμε αποφασίσει να πάμε, σίγουρα θα είχε κίνηση. Αφού δεν μπορούσε κανείς, αποφασίσαμε να πάρουμε έναν γείτονα μας (τον μαστραντώνη γνωστό και ως κούκλο), ο οποίος είναι ένα άτομο γύρω στα 58, έχει βάρκα και ξέρει αρκετά από σκάφη. Δεν ήξερε όμως από ψαροτούφεκα. Τελικά δέχτηκε να έρθει μαζί μας και μέχρι να φτάσουμε στον τόπο είχε μάθει απ’ έξω όλα τα όπλα, τους γάντζους, τους πλωτήρες και όλα τα αλλά.
Πέφτοντας στο νερό είχα το μυαλό μου στο σκάφος, να δω πως θα αντιμετώπιζε ο “κούκλος” τα σκάφη που έκαναν βόλτες από πάνω μας. Αφού είδα ότι ήταν δίπλα μας και είχε βγάλει όλα τα σκάφη απ’ την έξω πλευρά, ησύχασα και έκανα απερίσπαστος το ψάρεμα μου. Κάθε ψάρι που χτυπούσα του το έδινα και η χαρά μας ήταν μεγάλη.
Στο τέλος αφού μας μάζεψε, κάτσαμε στο σκάφος και γελούσαμε με τα κατορθώματα μας και με τα αστεία του “κούκλου”. Δυστυχώς δεν είχα μαζί φωτογραφική μηχανή για να αποθανατίσω τον βαρκάρη μας. Θα το κάνω όμως σε επόμενο ψάρεμα. Τελικά ήταν τιμή μου που ένας τέτοιος άνθρωπος δέχτηκε να μας κάνει τον βαρκάρη. Για μένα δεν υπάρχει καλύτερος και φυσικά στα επόμενα ψαρέματα θα ήθελα να μας ακολουθήσει αν είναι δυνατόν.
