Oι αγριοτριανταφυλλιές είναι ακόμη ανθισμένες τούτες τις μέρες στην εξοχή και τα μικρά τους λουλούδια μέσα στην καλοκαιρινή πρασινάδα είναι πανέμορφα.
Είναι ο πιο συνηθισμένος θάμνος που συναντούμε όλοι στα κυνήγια μας και δεν είναι λίγες οι φορές που γαντζώνει τα ρούχα καθώς περνάμε, ή που σκαλώνει πάνω του στο πέσιμο κάποια τουφεκισμένη μπεκάτσα. Ήδη από τα τέλη Αυγούστου είναι φορτωμένος με τις κόκκινες μπίλιες, των οποίων οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε την αξία. Η πιο απλή παρασκευή του κυνόροδου, όπως επίσης ονομάζεται, είναι το τσάι. Για τον σκοπό αυτό καλό είναι να συλλέξεις τους καρπούς πριν πέσουν οι πρώτες πάχνες, γιατί ο πάγος τους μαλακώνει και τους σαπίζει.
Αποξηραίνονται στη σκιά και μέσα στον Χειμώνα μπορείς να στουμπίζεις μικρές ποσότητες που χρειάζεσαι κάθε φορά για το αφέψημα. Το τσάι άγριου τριαντάφυλλου είναι αρωματικό και εύγευστο, μια πολύ καλή επιλογή για να ξεκινήσεις μια κρύα χειμερινή μέρα το πρωινό σου. Όσο για τα οφέλη του, οι ειδικοί εξηγούν:
Έχει την υψηλότερη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C από όλα τα φρούτα και τα εσπεριδοειδή – περιέχει σχεδόν 10 φορές περισσότερη βιταμίνη C από τα λεμόνια (100 γρ. λεμόνι έχουν 53 mg, ενώ 100 γρ. κυνόροδα έχουν 426 mg!). Είναι ενδιαφέρον ότι κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, όταν στη Μεγάλη Βρετανία ήταν αδύνατο να εισαχθούν φρέσκα εσπεριδοειδή, η κυβέρνηση οργάνωσε την συλλογή των καρπών της αγριοτριανταφυλλιάς λόγω της υψηλής τους περιεκτικότητας σε βιταμίνη C. Επίσης περιέχει βιταμίνες Α, Β1, Β2, E, ασβέστιο, σίδηρο, φώσφορο, καροτένια, πηκτίνη, νιασίνη και φλαβονοειδή.
Η θεραπευτική της δράση…
Η αγριοτριανταφυλλιά χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική πολλών περιοχών περισσότερο από 2000 χρόνια και για μια μεγάλη ποικιλία παθήσεων. Στον Μεσαίωνα τα κυνόροδα χρησιμοποιήθηκαν για την προστασία της καρδιάς και τη θεραπεία της αρθρίτιδας. Πολλά μεσαιωνικά κείμενα γράφουν για τις αναζωογονητικές ιδιότητες του κυνόροδου. Στη γειτονική Τουρκία όλα τα μέρη του φυτού έχουν πολύ σημαντική θέση στην παραδοσιακή ιατρική. Οι Ινδιάνοι Ομάχα της Αμερικής είχαν ανακαλύψει την τονωτική δράση του φυτού, για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού και του ουροποιητικού.
Ωστόσο οι πρώτες ερευνητικές μελέτες της επιστημονικής κοινότητας για την ανάλυση και τεκμηρίωση της ευεργετικής δράσης των συστατικών της είναι σχετικά πρόσφατες και δημοσιεύτηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80.
Περίπου 129 χημικές ενώσεις έχουν απομονωθεί και ταυτοποιηθεί από το κυνόροδο, όπως φλαβονοειδή, τανίνες, ανθοκυανίνη, φαινολικές ενώσεις, λιπαρά οξέα, οργανικά οξέα και ανόργανες ενώσεις και οι επιστημονικές μελέτες έχουν προτείνει ένα ευρύ φάσμα φαρμακολογικών δραστηριοτήτων με κύριες αυτές που συνδέονται με την ισχυρό αντιοξειδωτικό προφίλ του φυτού.
Παραδοσιακή χρήση…
Η αγριοτριανταφυλλιά – και οι θεραπευτικές της ιδιότητες – ήταν γνωστή στη λαϊκή μας παράδοση. Στα νησιά του Αιγαίου και αλλού, τα χρόνια που τα τρόφιμα δεν βρίσκονταν με ευκολία, οι γυναίκες έμαθαν να εκμεταλλεύονται ότι τους έδινε η φύση και έφτιαχναν γλυκά, λικέρ και ροδόνερο. Γνώριζαν τη μεγάλη ποσότητα βιταμινών που είχαν οι καρποί, και γι’ αυτό τους χρησιμοποίησαν σαν αντισκορβουτικό, αλλά και στον ραχιτισμό…
Αν λοιπόν θέλετε κι εσείς να απολαύσετε ένα δυνατό κόκκινο τσάι, ξεκινώντας για το βουνό πάρτε μαζί την επόμενη φορά χαρτοσακούλα…
