Τείχη ορθώνει η Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου για την προστασία της άγριας πανίδας και του φυσικού περιβάλλοντος, αναπτύσσοντας δράσεις και έργα με στόχο τη διασφάλιση των θηραματικών πληθυσμών και των βιοτόπων τους.
Στην Πελοπόννησο, τον Μορέα ή Μοριά, που αποτελεί τη μεγαλύτερη χερσόνησο της Ελλάδας και την νοτιότερη της Ευρώπης, κάθε πέτρα “ψιθυρίζει” Ελλάδα. Το βιβλίο της, αρχίζει με τους άθλους του Ηρακλή, τα παλάτια του Νέστορα, του Αγαμέμνονα και του Μενέλαου, τις Μυκήνες και τα Κυπλώπεια τείχη, τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, τον Λεωνίδα της Σπάρτης, συνεχίζεται με το κάστρο του Μυστρά και τους Παλαιολόγους, τον αγώνα της Παλιγγενεσίας του 1821, το Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και καταλήγει στο σήμερα.
Οι Δράσεις
Σε αυτόν τον τόπο, όπου οι ελιές και οι πορτοκαλεώνες, με τον άνεμο τραγουδούν την Ελλάδα, απλώνει τις δράσεις της για τη φύση και το περιβάλλον η Γ’ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου (Γ’ Κ.Ο.Π.), οι οποίες φθάνουν μέχρι και το νησί του μυθικού Οδυσσέα, αφού στις περιοχές ευθύνης της ανήκουν και τα νησιά Ζάκυνθος, Κεφαλλονιά και Ιθάκη.
Έχει υπό την αιγίδα της 48 συλλόγους και δραστηριοποιείται ενεργά στην προστασία της άγριας πανίδας και του φυσικού περιβάλλοντος, αναπτύσσοντας δράσεις και έργα με στόχο τη διασφάλιση των θηραματικών πληθυσμών και των βιοτόπων τους.
Μία σύνοψη των δράσεων της Γ’ Κ.Ο.Π., αποτυπώνει τα εξής:
1. Οι 47 ομοσπονδιακοί θηροφύλακές της, αποτελούν την “αιχμή του δόρατος” για την αποτροπή και καταστολή οποιασδήποτε παράνομης πράξης, ενώ στα καθήκοντά τους περιλαμβάνεται η καταγραφή της κυνηγετικής κάρπωσης μέσω του προγράμματος ΑΡΤΕΜΙΣ της Κ.Σ.Ε., καθώς επίσης και η καταγραφή της αλεπούς, του λαγού και άλλων ειδών. Το πλούσιο έργο τους έχει αποφέρει καρπούς, περιορίζοντας στο ελάχιστο παραβάσεις όπως η νυχτερινή λαθροθηρία, η χρήση παγίδων-θηλιών, ηχομιμητικών συσκευών και η παράνομη θήρα εντός καταφυγίων άγριας ζωής. Η συνδρομή τους δε στην πολιτική προστασία, συνδράμοντας την πυροσβεστική υπηρεσία, έχει επάξια αναγνωριστεί, καθώς συμμετέχουν στην κατάσβεση δασικών πυρκαγιών, ή στον απεγκλωβισμό ατόμων, με αποτέλεσμα τη βράβευση της Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής και κατ’ επέκταση της Γ’ Κ.Ο.Π.
2. Επιπρόσθετα, η Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου, επί 20 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του σώματος της Θηροφυλακής, αποστέλλει κλιμάκιο Θηροφυλάκων στις Νήσους Στροφάδες, που αποτελούν τον πρώτο σταθμό της εαρινής αποδημίας των μεταναστευτικών πτηνών, έχοντας διασφαλίσει στο ακέραιο την προστασία τους ως επακόλουθο τη δημόσια παραδοχή της Πολιτείας.
3. Παράλληλα, με την προστασία των θηραματικών ειδών, η Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου λειτουργεί από το 1976 ιδιόκτητο εκτροφείο θηραμάτων, στο οποίο εκτρέφονται κυνηγετικοί φασιανοί, ορτύκια και ορεινές πέρδικες. Τα εκτρεφόμενα θηράματα, ύστερα από την εκπόνηση σχετικής έκθεσης εμπλουτισμού από τους επιστημονικούς της συνεργάτες, απελευθερώνονται σε κατάλληλους βιοτόπους σε συνεργασία με τους συλλόγους της εποπτείας της. Ενδεικτικά, την τελευταία διετία απελευθερώθηκαν 500 ορεινές πέρδικες, 8.000 κυνηγετικοί φασιανοί και 4.000 ορτύκια.
4. Στα φιλοθηραματικά έργα που αναπτύσσονται περιλαμβάνονται η εγκατάσταση δεξαμενών και ποτιστρών, καθώς και η καλλιέργεια εγκαταλελειμμένων αγροτικών εκτάσεων για την ενίσχυση της διατροφής των θηραματικών ειδών, η αποκατάσταση πηγών, η εγκατάσταση κλωβών προσαρμογής των προς απελευθέρωση θηραμάτων, η φύτευση καρποφόρων δέντρων ή και το κέντρωμα (μπόλιασμα) άγριων.
Οι φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις των κυνηγετικών συλλόγων περιλαμβάνουν, την αναδάσωση καμένων δασικών εκτάσεων και τον καθαρισμό τους (περισυλλογή φυσιγγίων και σκουπιδιών), καθώς και τη δημιουργία ομάδων πυρασφάλειας, αλλά και κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών, τη διάσωση τραυματισμένων ειδών της άγριας πανίδας, όπως επίσης τη διοργάνωση ημερίδων ενημέρωσης και εκπαίδευσης των κυνηγών μελών τους για θέματα όπως η ορθή και ασφαλής χρήση των κυνηγετικών όπλων, η σωστή εκπαίδευση και φροντίδα του κυνηγετικού μας σκύλου και διάφορα άλλα.
Όσον αφορά το κοινωνικό έργο των κυνηγετικών συλλόγων, αυτό περιλαμβάνει δράσεις όπως, ομάδες αιμοδοσίας, δασοφύλαξης και πολιτικής προστασίας, συλλογή και διάθεση προϊόντων πρώτης ανάγκης για την στήριξη ευπαθών ομάδων.
Π. Γραμματσούλιας: “Ταξίδι στην ιστορία”
– “Οι σύλλογοι της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου -και διαμέσου αυτών οι κυνηγοί μέλη τους- αποτελούν προτεραιότητα για την επιτυχή ανάπτυξη όλων των φιλοθηραματικών και κοινωνικών τους δράσεων. Είναι δε σαφές, ότι μέλημά της Γ’ ΚΟΠ είναι η συμμετοχή και η ομόνοια στην κυνηγετική οικογένεια και ως εκ τούτου στέκεται αρωγός στις προσπάθειες που έχουν κοινωνική συνοχή και αντίκτυπο.
Το μεγάλο στοίχημα, όμως, που έχει κερδίσει η Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου, στο πλαίσιο του συντονισμού των δράσεων των συλλόγων, είναι η αποκατάσταση της επικοινωνίας και της συνεργασίας, καθώς αποτελεί κριτήριο για την προώθηση και ανάπτυξη των δράσεών τους.
Επίσης, σημαντικό έργο αυτού του διοικητικού συμβουλίου και των πεπραγμένων του είναι η έγκριση του απολογισμού από τη δημόσια διοίκηση ύστερα από δώδεκα έτη”, τονίζει στα “Κ.Ν.”, ο πρόεδρος της Γ΄ Κ.Ο.Π., Παναγιώτης Γραμματσούλιας.
Η Πελοπόννησος πήρε το όνομά της από τον βασιλιά της Αχαΐας και αργότερα της Πίσας, Πέλοπα. Έχει έκταση 21.439 τετραγωνικών χιλιομέτρων, διαιρεμένη σε επτά νομούς (Αχαΐας, Αργολίδας, Αρκαδίας, Ηλείας, Κορινθίας, Λακωνίας και Μεσσηνίας).
Την “κεντούν” με τις ομορφιές τους ο Ταΰγετος, η Ζήρεια, ο Χελμός, το Μαίναλο και ο Πάρνωνας, ο Αλφειός με τους παραποτάμους του, Ερύμανθο, Λάδωνα, Λούσιο, Κλαδέο και Ελισσώνα και οι λίμνες Τάκα και Τσιβλού, ενώ την σφιχταγκαλιάζουν ολόγυρα, ανατολικά το Αιγαίο, δυτικά το Ιόνιο, βόρεια ο Κορινθιακός και Πατραϊκός κόλπος και στα νότια η Μεσόγειος. Οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μνημεία της, προδίδουν την μακραίωνη ιστορία της και τον πλούσιο πολιτισμό της.
Την εξιστορούν οι “πολύχρυσες” Μυκήνες, το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, το ιερό του Ασκληπιού με τα ιαματικά νερά, η Αρχαία Ολυμπία -όπου ξεκίνησαν οι πρώτοι Αγώνες το 776 π.Χ.-, ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα και το μυκηναϊκό ανάκτορο του Νέστορα.
Σε όλα αυτά συνηγορούν, τα αρχαία θέατρα της Αιγείρας, του Ορχομενού και της Μεγαλόπολης, το Ρωμαϊκό Ωδείο Πατρών, η Σικυώνα, η Στυμφαλία, η Νεμέα, το “νεκροταφείο των Δενδρών”, οι ακροπόλεις της Τίρυνθας, της αρχαίας Ασίνης και της Μιδέας, οι αρχαίες πόλεις της Τεγέας, της Ήλιδας, της Τροιζήνας, της Γόρτυνας, της Μαντίνειας και της Μεσσήνης.
Την στολίζουν επιβλητικά κάστρα στην Ακροκόρινθο, την Πάτρα, το Αγιονόρι, την Μονεμβασιά, τον Μυστρά, την Μεθώνη, την Κορώνη, την Ζαρνάτα, την Καλαμάτα, το Άργος, την Καρύταινα, το Μπούρτζι, το Παλαμήδι και την Ακροναυπλία.
Την κοσμούν μοναστήρια, όπως του Μεγάλου Σπηλαίου, της Αγίας Λαύρας, του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου και Φιλοσόφου στο φαράγγι του Λούσιου ποταμού, της Φραγκαβίλλας, της Παναγιάς της Βλαχέρνας και ναοί σαν τον Άγιο Ανδρέα στην Πάτρα, ο οποίος είναι και ο μεγαλύτερος των Βαλκανίων, βυζαντινού ρυθμού. Ο Απόστολος Παύλος στην Κόρινθο, ο Άγιος Γεώργιος στην Ζάχολη και η Παναγία Τρυπητή στο Αίγιο.
Στον… καμβά του Δημιουργού, ξεχωρίζουν με την απαράμιλλη ομορφιά τους και τα μνημεία της φύσης, όπως το Σπήλαιο των Λιμνών, το Σπήλαιο της Γλυφάδας Διρού, το απολιθωμένο δάσος του Αγίου Νικολάου, το δρυόδασος της Φολόης, το δάσος της Βασιλικής και οι δολίνες των Διδύμων.
