Αρκούδα «τρώει» σπρέι πιπεριού και συνεχίζει την επίθεση σε φωτογράφο – Σπάνιο βίντεο

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Σλοβακίας καταγράφηκε ζωντανά επίθεση αρκούδας σε φωτογράφο. Θα ήθελα να μάθω την αλήθεια γιατί ο συγγραφέας το κατέταξε στο YouTube σε ιδιωτικό και ως εκ τούτου αόρατο για το κοινό. Δεν ήθελε να του επιτεθούν οικο-τσαρλατάνοι; Θα προσπαθήσω να τον συναντήσω και αν συμφωνεί θα φέρω περισσότερες πληροφορίες.

Μπορείτε να το δείτε από μένα. Δυναμώστε καλά τον ήχο και θα ακούσετε τις μικρότερες λεπτομέρειες, ακόμα και τον βρυχηθμό της αρκούδας κατά τη διάρκεια του δίλεπτου σόου κατά την μονομαχίας τους.

Παρεμπιπτόντως, ήταν ένας έμπειρος φωτογράφος της φύσης. Είχε περίπου 500 φωτογραφίσεις και γυρίσματα αρκούδων. Το τελευταίο σχεδόν, έγινε μοιραίο για αυτόν, καθώς η αρκούδα προφανώς ενήργησε νευρικά. Όπως παραδέχτηκε σε ένα σχόλιο, αν αυτή η αρκούδα είχε 50 κιλά παραπάνω, δεν είχε καμία τύχη στη μάχη για τη ζωή. Ευτυχώς, η έκταση των τραυμάτων δεν ήταν σοβαρή.

Η γνώμη μου για τις υπερπληθυσμοποιημένες αρκούδες είναι ξεκάθαρη, τουλάχιστον 1000 από αυτές πρέπει να αφαιρεθούν, αλλά δεν θα σχετιζόμουν με αυτή την περίπτωση.

«Επισυνάπτοντας όσα έγραψε ο συγγραφέας στην περιγραφή του βίντεο στο Youtube:

Δυτική Τάτρα – 24 Ιουνίου – κοιλάδα Καμενίστα. Στις έξι το πρωί μπαίνω στην Περήφανη Σέλα. Στην πορεία παρατηρώ τα σημάδια των αρκούδων, πατημασιές και σήμανση δέντρων. Συναντώ μια ομάδα ανθρώπων που μιλάω και γράφω τα τηλέφωνα τους για να τους ενημερώσω αν δω αρκούδα. Λέω εντάξει αυτό είναι λογικό και συνεχίζω να προχωράω. Στο δρόμο θαυμάζω την ομορφιά της φύσης εδώ, καθώς είμαι εδώ για πρώτη φορά.

Σχεδόν βρίσκομαι πάνω στη σέλα οπότε λέω να φάω κάτι και να δω πώς θα πάω. Βλέπω ένα κοπάδι χαμομήλια στο λόφο. Περνάει άλλη μια ομάδα τεσσάρων τουριστών και βλέπω μια αρκούδα να έρχεται από την κορυφή της Πολωνίας. Ακόμα σκέφτομαι πόσο υπέροχο θα ήταν να την τραβήξω σε ένα τόσο όμορφο ορεινό περιβάλλον. Και έτσι ήταν. Ακόμα προσπαθώ να καλέσω όπως υποσχέθηκα στην ομάδα με την οποία έχω ήδη χάσει οπτική επαφή. Λοιπόν ανεπιτυχώς, δεν υπάρχει σήμα. Τραβούσα βίντεο την αρκούδα που βόσκει δίπλα στο ρυάκι για περίπου 20 λεπτά αλλά πλησίασε και μάλιστα με εντόπισε αλλά συνέχισε.

Όταν είναι περίπου 50 μέτρα από μένα, σηκώνομαι όρθιος και προσπαθώ να προχωρήσω πιο μακριά για να μην μπει στο δρόμο μου. Τότε και έλεγα ότι θα την κατέγραφα να φεύγει αλλά όλα ήταν διαφορετικά. Δεν τα παράτησε, αλλά τρέχει προς εμένα. Ήμουν σχετικά ήρεμος μέχρι στιγμής, έχω ένα σπρέι νομίζω πως θα το χρησιμοποιήσω κιόλας. Και το χρησιμοποίησα επίσης.

Η αρκούδα επιτίθεται και δέχεται απευθείας χτύπημα με το σπρέι όσο το δυνατόν περισσότερο. Το σπρέι είναι αλλά ο ψεκασμός και δεν φαίνεται να βοηθάει, ούτε θόρυβο μπορώ να κάνω. Ξεκινώ να τρέχω. Μετά από πέντε βήματα, σκοντάφτω και πέφτω στο έδαφος. Ήδη κλώτσησε το πόδι μου γυρίζω γρήγορα προσπαθώ να την κλωτσήσω με τα πόδια μου και καθώς μου επιτίθεται σκίζει τα ρούχα. Δεν μπορώ καν να μετρήσω πόσες κλωτσιές έχει φάει στο κεφάλι της αλλά ακόμα δεν έχει τελειώσει!

Προσπαθώντας να οπλίσω ξανά το σπρέι. Ελπίζω ότι θα έχει αρχίσει ήδη να επιδρά καθώς έχει περάσει ένα λεπτό από τον πρώτο ψεκασμό. Το έχω έτοιμο και λειτουργεί. Αλλά τα πόδια μου είναι απίστευτα βαριά και μετά από μερικά μέτρα πέφτω πάλι στο έδαφος. Είναι πάλι μαζί μου. Ήδη φαντάζομαι υποσυνείδητα πώς κατέληξε ένας τύπος από την Πολάνα. Πρέπει να αντέξω! Η επίθεση συνεχίζεται εδώ και δύο λεπτά. Αδύναμος – λαχανιάζω. Η αρκούδα προσπαθεί να με δαγκώσει και τα νύχια της μου προκαλούν γρατζουνιές και τσιμπήματα. Με ξεσκίζει, κάνει κύκλους γύρω μου και επιτίθεται. Την κλωτσάω στο κεφάλι συνεχώς. Ας τελειώσει επιτέλους! Ας τελειώσει! Δεν έχω τη δύναμη! Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω… Πρέπει! Πρέπει να συμβαδίσω με αυτό! Θα σκύψω στο πλάι και θα την κλωτσήσω δυνατά.

Δεν ξέρω πόσες φορές την χτύπησα και κύλησε κάτω και τελικά υποχωρεί και τρέχει μακριά. Παίρνει πολύ καιρό! Έχω αίμα πάνω μου. Ελέγχω τον εαυτό μου για τυχόν τραυματισμούς. Μερικές γρατζουνιές και γδαρσίματα. Πιθανότατα τραυματίστηκε κι αυτή Θα ξεράσω. Λαχανιάζω. Είμαι ζωντανός. Κάθομαι για λίγα λεπτά ακόμα, αναπνέω και σκέφτομαι τι πραγματικά συνέβη. Κοιτάζω γύρω μου και πηγαίνω με φόβο για την κάμερα και το σακίδιο μου. Ξερνάω πάλι. Περπατώντας στην κοιλάδα πολύ προσεκτικά. Ούτε ψυχή, απλά κάποιοι άνθρωποι πάνω στο λόφο.. Σκέφτομαι τι πραγματικά συνέβη. Ελέγχω τις τσέπες μου μήπως έχασα κάτι και βρίσκω την ασφάλεια ψεκασμού. Λοιπόν υπήρχε άφθονος χρόνος. Το σπρέι δεν βοήθησε καθόλου, παρόλο που στην αρκούδα δόθηκε μια πλήρη, καλοπροαίρετη δόση… Έχω επιζήσει από αυτό».