-“Πόσες μνήμες δεν φέρνει ο Απρίλης στους κυνηγούς των παρελθόντων καιρών. Ήταν τότε στην ακμή της η νομαδική κτηνοτροφία και τα τσελιγκάτα ανηφόριζαν αυτό τον μήνα μαζί με τα κοπάδια, τους σκύλους και τους μπιστικούς, από τα χειμαδιά των κάμπων στις αλπικές εκτάσεις, τις “μαδάρες” και τα “σπανά”. Η πορεία τους κρατούσε μέρες ολόκληρες, ήταν μία θεαματική πομπή που τη συνόδευαν τα βελάσματα των αρνιών, οι μουσικοί ήχοι των κυπριών, οι φλογέρες. Το πέρασμα των κοπαδιών που πλαισίωνε το εαρινό πανηγύρι τ’ Απρίλη, γινόταν μέσα σε μία φυσιολατρική αποθέωση ανθισμένων λειβαδιών, κήπων και περιβολιών, σε μία συμφωνία από αρώματα, κελαηδίσματα πουλιών, κελαρύσματα πηγών και ρυακιών. Σήμερα δεν υπάρχει πλέον ο παραδοσιακός αυτός κόσμος των ποιμένων και των κοπαδιών τους. Οι θερινές βοσκές ερήμαξαν, δεν αντιλαλούν πια στα κορφοβούνια οι φλογέρες και τα κυπριά. Οι στάνες των τσελιγκάτων ανήκουν στην ιστορία.”
*από τα “Κυνηγετικά Νέα” του 1976
Διαβάστε επίσης:
> Ο Φίλιππος, Οι Τίγρεις Και Οι Κροκόδειλοι: Τα Εξωτικά Κυνήγια Ενός Πρίγκιπα…
> Ο… Θαλάσσιος Σιδηρόδρομος: Πάτρα – Αγρίνιο με Απόπλου Τρένων!
