spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΌπλα-ΒλητικήΤο βάρος του όπλου

Το βάρος του όπλου

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

{module Kyrgias}

 

Παλαιότερα όταν τα διάφορα διαμετρήματα στα λειόκαννα όπλα ήταν πιο διαδεδομένα, στην περίπτωση που κριτήριο επιλογής ήταν το βάρος, ο υποψήφιος αγοραστής είχε σαφώς πολύ περισσότερες επιλογές για το τι όπλο να αγοράσει. Κυρίως αυτό καθόριζε και το διαμέτρημα. Στην περίπτωση αυτή, υπήρχε ένας σαφέστερος διαχωρισμός και σε κάθε διαμέτρημα υπήρχαν όρια βάρους για το χαμηλότερο και μεγαλύτερο βάρος.

 

Του Σοφοκλή Κοσκινά 

Η καθιέρωση του διαμετρήματος 12 εκτός από τις αλλαγές που απέφερε στο βάρος της γόμωσης (τώρα πλέον καλύπτει όλα τα υπόλοιπα διαμετρήματα με εξαίρεση το 36 ή 410) δημιούργησε και μια σύγχυση στο πιο πρέπει να είναι το βάρος για ένα 12άρι όπλο. 
Το εύρος βάρους που κυμαινόταν το διαμέτρημα 12 ήταν από 2.900 gr έως 3.500 gr. Βέβαια υπήρχαν κάποιες μικρές εξαιρέσεις, όμως κατά κανόνα αυτό ίσχυε. 

Σήμερα το 12άρι έχει διευρύνει αυτά τα όρια και προς τα κάτω, αλλά και προς τα πάνω. Συναντάμε όπλα δίκανα, κυρίως σε αυτά αναφέρομαι, με βάρος 2.400 gr όπως και δίκανα με βάρος 3.800 gr. 
Αυτό από μια άποψη είναι καλό, αλλά από την άλλη γνωρίζουμε ότι στην οποιαδήποτε περίπτωση είναι αδύνατο

να μην υπάρχουν και αρνητικές παράμετροι. 
Η διάδοση των αυτογεμών περιέπλεξε ακόμη περισσότερο τα πράγματα γιατί για την παραγωγή τους χρησιμοποιήθηκαν νέα υλικά όπως το ergal και τα ανθρακονήματα. 
Κάποια στιγμή, ο άτυπος αλλά ουσιαστικός κανόνας που βοηθούσε αρκετά στην επιλογή βάρους – γόμωσης (ανάλογα το βάρος του όπλου) έχασε σε μεγάλο βαθμό την σημασία του, ή για να το διατυπώσω καλύτερα, έμεινε να ισχύει μόνο για τα δίκανα όπλα. 
Το βάρος του όπλου διαιρούμενο με τον αριθμό 96 έδειχνε περίπου το δρόμο για το ποια γόμωση είναι κατάλληλη. Αυτό όμως δεν έχει εφαρμογή στα αυτογεμή όπλα. 
Ένα δεύτερο σημείο που έμπλεξε περισσότερο την κατάσταση είναι ότι οι περισσότερες εταιρείες κατασκευής υιοθέτησαν την θαλάμη με μήκος 76mm. 
Όπλα με βάρος 2.700 πωλούνται στην αγορά με θαλάμη μήκους 76mm και καταλληλότητα ρήψης φυσιγγίων Magnum. 
Το ergal που αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως υλικό για την κατασκευή βάσεων στα αυτογεμή, πέρασε και στον χώρο των δίκανων με αποτέλεσμα να δώσει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να μειώσουν ακόμη περισσότερο το βάρος τους. 

Όλα αυτά έφεραν ως αποτέλεσμα, όπλα διαμετρήματος 12, με βάρος 3.300 gr ή 3.400 gr, που παλαιότερα ήταν στα πλαίσια του φυσιολογικού, σήμερα να χαρακτηρίζονται πολύ βαριά.
Αν σήμερα αναφέρεις σε κάποιον ότι έχεις ένα 12άρι δίκανο βάρους 3.300gr, αυτό που παίρνεις ως απάντηση – ερώτημα είναι «… πολύ βαρύ. Πώς το κουβαλάς αυτό το πράγμα στο βουνό!» 
Τα αυτογεμή έφεραν αλλαγές στον συσχετισμό βάρους όπλου – βάρος γόμωσης, γιατί τα κινητά μέρη τους, δηλαδή κλείστρο, σιδηρόδρομος, πιστόνι, ελατήρια επανάταξης, καθώς και τα αέρια απορροφούν μέρος του λακτίσματος με αποτέλεσμα να μειώνεται η αίσθηση του κλωτσήματος στον ώμο. 
Αντιστοιχία δεν υπάρχει στα αυτογεμή με τα δίκανα. Δηλαδή δεν μπορούμε να πούμε ότι ένα δίκανο με βάρος 3.000gr και ένα φυσίγγι 32gr σκάγια «κλωτσάει» όπως ένα αυτογεμές με βάρος 2.700gr με το ίδιο φυσίγγι. Αυτό εξαρτάται από τον μηχανισμό λειτουργίας του αυτογεμούς αλλά και την εφαρμογή του κοντακίου. Ένα κοντάκι που δεν ταιριάζει σε αυτόν που το χρησιμοποιεί κάνει πολύ εντονότερο το λάκτισμα. 
Από την πλευρά μας, πολλές φορές έχουμε επιχειρήσει να κάνουμε ένα διαχωρισμό σε ότι αφορά τα 12άρια όπλα σε ελαφριά και βαριά, αυτό όμως είναι και λίγο «σχετικό» γιατί σε ένα όπλο η αίσθηση του βάρους δεν εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την ένδειξη της ζυγαριάς αλλά και από την κατανομή του βάρους του (ζύγισμα). 
Αρκετές φορές γίνομαι δέκτης προβληματισμών από συναδέλφους κυνηγούς που μου θέτουν το ερώτημα «είμαι ενδιάμεσα σε δύο όπλα το ένα έχει βάρος 3.000 gr και το άλλο 3.200 gr μου αρέσει το βαρύ, αλλά από την άλλη θέλω να αγοράσω κάτι ελαφρύ…» 

Η απάντησή μου είναι η εξής: Αγοράστε το βαρύτερο αν αυτό σας αρέσει και ταιριάζει περισσότερο στο σκοπευτικό σας στυλ και όταν πηγαίνετε για κυνήγι να αφήνετε το ρολόι σας στο αυτοκίνητο σίγουρα θα κερδίσετε 150gr από το βάρος που κουβαλάτε στα χέρια σας. 
Τα ελαττώματα που έχουν τα ελαφρά όπλα από τα 3 κιλά και κάτω είναι ότι κλωτσάνε, παρουσιάζουν αστάθεια στην επώμιση, χρειάζονται μεγαλύτερο χρόνο διόρθωσης για την δεύτερη βολή, είναι ακατάλληλα (ως προς το κλώτσημα) για την ρήψη πολλών φυσιγγίων και έχουν έντονο λάκτισμα στις βαριές γομώσεις 36gr+. 
Tα προτερήματά τους είναι ότι μπορούν να μεταφερθούν ευκολότερα λόγω μειωμένου βάρους, δίνουν την αίσθηση ότι το όπλο είναι πιο εύκολο στον χειρισμό του και καλύπτουν την ψυχολογική κυρίως παράμετρο ότι είναι πιο βολικά στο πολύωρο περπάτημα. 
Στα βαριά όπλα το ευνόητο ελάττωμά τους είναι το επιπλέον βάρος, που αν συνδυαστεί με κακό ζύγισμα, τα κάνει να φαίνονται ακόμη βαρύτερα. Αν συνδυάσουμε το βαρύ όπλο με λάθος εφαρμογή κοντακίο, τότε έχουμε ένα όπλο βαρύ που κλωτσάει. 

Αν συνδυάσουμε το κακό ζύγισμα με την λάθος εφαρμογή του κοντακίου σε βαρύ όπλο, τότε έχουμε ένα όπλο ακατάλληλο για κυνήγι. 
Τα προτερήματα που παρουσιάζουν τα βαριά όπλα είναι η σταθερότερη επώμιση, η μικρότερη διόρθωση στην δεύτερη βολή και η καταλληλότητα για ρήψη συνεχόμενων βολών αλλά και βαρύτερων σε γόμωση. 
Στα αυτογεμή δεν ισχύουν τα προαναφερόμενα. 

Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια αναφορά στα προτερήματα και τα ελαττώματά τους, θα εστιάζαμε περισσότερο στο μηχανισμό λειτουργίας, που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την συμπεριφορά τους στο λάκτισμα, αλλά και στην κατανομή του βάρους (ζύγισμα). 
Στα δίκανα το σημείο αναφοράς που διαχωρίζει τα ελαφριά από τα βαριά, είναι τα 3.000 gr. 
Όσο πιο κάτω πάμε από αυτό, τόσο πιο ελαφρύ θα είναι το όπλο, αλλά θα χρειαστεί να κάνουμε συμβιβασμούς σε ό,τι αφορά το λάκτισμα, αλλά και την κατανομή του βάρους. Κατά κανόνα, τα ελαφριά όπλα δεν έχουν καλό ζύγισμα. 

Το προς τα πάνω έχει όρια, όταν μιλάμε για όπλα που χρησιμοποιούνται στο κυνήγι. Τα 3.500 gr θέτουν το όρια. 
Αν λάβουμε υπόψη τα 3.000 gr ως διαχωριστική γραμμή για τα ελαφριά ή βαριά δίκανα, οδηγούμαστε σε συμπεράσματα για το τι όπλο πρέπει να επιλέξουμε, ανάλογα βέβαια με το θήραμα που κυνηγάμε. 
Ο κυνηγός της τσίχλας, της φάσσας και του τρυγονιού θα πρέπει να έχει όπλο με βάρος πάνω από τα 3.000 gr γιατί ρίχνει πολλά φυσίγγια και δεν περπατάει πολύ. 
Στην μπεκάτσα, την πέρδικα, το ορτύκι και το λαγό μπορούν να χρησιμοποιηθούν όπλα βάρους κάτω των 3.000 gr., γιατί το κυνήγι είναι πολύωρο και περπατητό και από την άλλη πλευρά τα φυσίγγια που ρίχνονται είναι λίγα με αποτέλεσμα να μην δημιουργείται πρόβλημα με το λάκτισμα. Αν θέλουμε να το διατυπώσουμε καλύτερα, θυσιάζουμε λίγο το «κλώτσημα» για να έχουμε πιο ελαφρύ όπλο για «κουβάλημα». 
Αν ο κυνηγός μπορεί να έχει μόνο ένα όπλο, είναι δίκανο και το χρησιμοποιεί για όλα τα κυνήγια, τότε θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα 3.000 gr έως 3.200 gr. 
Στα αυτογεμή τα πράγματα διαφοροποιούνται. Εδώ έχουμε να κάνουμε περισσότερο με τον μηχανισμό λειτουργίας και λιγότερο με το βάρος. Τα όπλα με μηχανισμό αερίων κατά κανόνα «κλωτσούν» λιγότερο από τα όπλα με μηχανισμό αδρανείας. Αν και αυτό πλέον τίθεται σε αμφισβήτηση μετά την εφαρμογή μηχανισμών που είδαμε στα όπλα αδρανείας, κυρίως από την BENELLI με το σύστημα Comford που απορροφούν μεγάλο μέρος του λακτίσματος. 
Τα όπλα αδρανείας κατά κανόνα έχουν καλύτερο ζύγισμα από τα όπλα αερίων (αν μπορούμε να μιλήσουμε για ζύγισμα στα αυτογεμή) λόγω μηχανισμών. 
Τα μακρύκανα αυτογεμή 66cm + έχουν την τάση να μεταφέρουν το βάρος προς τα εμπρός. Αυτό δεν είναι απόλυτα και κακό, γιατί για κάποια κυνήγια όπως στο καρτέρι ή τον λαγό τα μπροστόβαρα όπλα προσφέρουν πλεονέκτημα. 
Αν προβληματίζεστε για 150 έως 200 gr διαφοράς βάρους είτε στα δίκανα, είτε στα αυτογεμή, κακώς το κάνετε. Δεν υπάρχει λόγος για τέτοιου είδους προβληματισμό. Τα κριτήρια επιλογής σε τέτοιου τύπου διαφορές πρέπει να είναι το ζύγισμα και η καταλληλότητα του κοντακίου. 
Για μεγαλύτερες διαφορές, της τάξεως των 500 gr και πάνω, στα κριτήρια επιλογής λαμβάνονται υπόψη παράμετροι όπως το ζύγισμα, το κοντάκι, το είδος του κυνηγίου, ο αριθμός των φυσιγγίων και το βάρος γόμωσης σε κάθε έξοδο. Αυτά για τα δίκανα. 
Για τα αυτογεμή, διαφορές που είναι στα 300 gr βάρους, τα πρωταρχικά κριτήρια είναι το ζύγισμα, που πάντα το εξετάζουμε τοποθετώντας δύο φυσίγγια στην αποθήκη, η εφαρμογή του κοντακίου, το λάκτισμα, το είδος του θηράματος, ο αριθμός των φυσιγγίων που ρίχνονται σε κάθε έξοδο και το είδος των φυσιγγίων. 
Προτιμήστε όπλα με καλό ζύγισμα και καλή εφαρμογή κοντακίου. Το βάρος είναι σημαντική παράμετρος αλλά όχι η πρώτη σε προτεραιότητα. Τι να το κάνετε ένα ελαφρύ όπλο ας πούμε στο κυνήγι των υδροβίων όταν σε αυτό πηγαίνετε με την προοπτική να ρίξετε αρκετά και βαριά φυσίγγια; Μπορεί να γλιτώσετε 300 ή 500gr στο κουβάλημα αλλά θα εισπράξετε αρκετές μελανιές, πονοκέφαλο και μια μόνιμη υποσυνείδητη φοβία σε κάθε τράβηγμα της σκανδάλης. 
Από την άλλη, σε τι θα χρησίμευε ένα όπλο 3.500gr στο κυνήγι του λαγού ή της μπεκάτσας από τη στιγμή που κατά μέσο όρο στην έξοδο δεν θα ρίξετε περισσότερα από 5 φυσίγγια ενώ θα είστε υποχρεωμένος να κουβαλάτε το «βαρίδι» πολύ ώρα; 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Το χιούμορ στο κυνήγι

Το χιούμορ στο κυνήγι Οι δεισιδαιμονίες των κυνηγών Η επιρροή των κακοποιών πνευμάτων, οι αντιεπιστημονικές δοξασίες και ο παράλογος φόβος για το υπερφυσικό, δεν λείπουν από...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ