Το Cooey 84 είναι ένα «φτωχό» κι απλό μονόκαννο κυνηγετικό όπλο που κατασκευάστηκε στο Οντάριο (Καναδά), κι αργότερα η πατέντα παραγωγής του εξαγοράστηκε από την αμερικανική Winchester…
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Η ιστορία του Καναδά, σε ότι έχει να κάνει με την κατασκευή λειόκαννων όπλων, είναι πολύ φτωχή. Πολύ δύσκολα θα βρει κάποιος στοιχεία για λειόκαννα κυνηγετικά που κατασκευάστηκαν στην χώρα της βόρειας Αμερικής, παρά το γεγονός ότι οι κάτοικοί της «τρέφουν» μεγάλη αγάπη για το κυνήγι. Έτσι, ένα πρόχειρο συμπέρασμα είναι πως ίσως να μην ενδιαφέρει τους ίδιους τους Καναδούς να αναδείξουν και να παρουσιάσουν τις λίγες, όντως, προσπάθειες που έκαναν στον χώρο της οπλουργικής. Εξάλλου, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι οι ΗΠΑ με τις οποίες συνορεύουν, είναι η… Μέκκα των όπλων, κυνηγετικών και όλων των άλλων, επομένως είχαν και έχουν άμεση πρόσβαση στα τουφέκια που παράγει η κορυφαία σε παραγωγή όπλων, χώρα στον πλανήτη.
Το… φτωχό μονόκαννο
Το όπλο, αρχικά, βγήκε στην αγορά ως μοντέλο 84 και έτσι συνέχισε έως το 1967, ενώ μετά την εξαγορά από την Winchester μετονομάστηκε σε μοντέλο 840. Η παραγωγή του σταμάτησε οριστικά το 1979. Ωστόσο όπλα τέτοιου τύπου με εμφανή την σφύρα όπλισης (κόκορα) εξακολουθούν να παράγονται και να σημειώνουν σημαντικές πωλήσεις. Τα επιλέγουν κυρίως νεαροί αγοραστές για την χαμηλή τιμή και την αξιοπιστία που προσφέρουν. Σήμερα το 84/840 θεωρείται συλλεκτικό για εκείνους που συλλέγουν τα ελάχιστα δείγματα όπλων που κατασκευάστηκαν στον Καναδά.
Λίγα εξαρτήματα μεγάλη αξιοπιστία
Το ζητούμενο, στην κατασκευή του Cooey 84, ήταν σχετικά απλό: Ένα οικονομικό όπλο, όσο το δυνατόν πιο απλό στη λειτουργία του ούτως ώστε να μη βγάζει προβλήματα, ένα όπλο που θα το αγόραζαν οι κυνηγοί για να εκπαιδεύσουν τους νέους αλλά και για να το έχουν στη συλλογή τους.
Το καναδικό μονόκαννο αποτελείται από ελάχιστα εξαρτήματα και η αξιοπιστία του ξεπερνά κάθε προσδοκία. Αυτή είναι και η βασική αιτία που αντιγράφηκε και από άλλους κατασκευαστές και πραγματοποίησε μεγάλες πωλήσεις σε Καναδά και Αμερική.
Τα μοντέλο Cooey 84/840 που κατασκευάστηκαν πριν από το 1961 φέρουν τη σφραγίδα “HW Cooey Machine & Arms Company”, στη δεξιά πλευρά της βάσης. Τα όπλα που παράχθηκαν μετά την εξαγορά της Cooey από τη Winchester φέρουν τη σφραγίδα “Winchester – Western Limited”, στην ίδια (δεξιά) πλευρά της βάσης.
Η πρόκληση των σειριακών αριθμών
Η χρονολόγηση των σειριακών αριθμών παραμένει μια πρόκληση για τους συλλέκτες των Cooey. Στα όπλα πριν το 1961, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι ο αριθμός που αναγράφεται δεν έχει να κάνει με χρονολογία και ημερολογιακά δεδομένα. Είναι, απλά, αύξων αριθμός που υποδηλώνει πόσα όπλα συνολικά κατασκευάστηκαν.
Τα αρχεία της εταιρείας δεν υπάρχουν και αυτό δημιουργεί πρόβλημα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με πολλά όπλα βελγικής κατασκευής που παρά το γεγονός ότι είναι πολύ αξιόλογα δεν υπάρχουν για αυτά αρχεία για τους κατασκευαστές τους και λεπτομέρειες κατασκευής. Το μοντέλο 84/840 κυκλοφόρησε σε διαμετρήματα 12, 16, 20, 28 και 36 (.410). Τα μοντέλα που κατασκευάστηκαν στον Καναδά είχαν όλα, εκτός του διαμετρήματος 36, θαλάμες με μήκος 70 χιλιοστά. Το 36αρι είχε θαλάμη με μήκος 76 χιλιοστά (magnum). Όταν η παραγωγή του πέρασε στα χέρια της Winchester το μοντέλο 840 κατασκευάζονταν σε όλα τα διαμετρήματα με θαλάμη μήκους 76 χιλιοστών. Οι Αμερικανοί κυνηγοί επιλέγουν στην πλειοψηφία τους όπλα με θαλάμες μήκους 76 και τώρα πλέον 89 χιλιοστών (Super magnum). Το σημαντικό είναι ότι το όπλο είχε τις αντοχές ώστε να μπορεί να δέχεται και κάννες που ρίχνουν φυσίγγια magnum.Παράλληλα το μοντέλο 84/840 κατασκευάζονταν και με ραβδωτές κάννες σε διάφορα διαμετρήματα.
Μήκη καννών και τσοκ
Τα διαθέσιμα μήκη καννών ήταν 66, 71 και 76 εκατοστά (26 “, 28″ και 30 ίντσες). Υπάρχουν και πολλά άλλα μήκη, ανάλογα την παραγγελία συμπεριλαμβανομένων των σπάνιων 81, 86 και 91 εκατοστών (32”, 34 “και 36”).
Με κάννη 71 εκατοστών, το συνολικό μήκος του όπλου είναι στα 113 εκατοστά. Τα τσοκ ήταν σταθερά και το πιο συνηθισμένο ήταν φουλ τσοκ. Ανάλογα την παραγγελία υπήρχε η δυνατότητα να διαμορφωθεί ανάλογα το τσοκ. Δυνατότητα να παραγγέλλει ιδιώτης από το εργοστάσιο δεν υπήρχε. Μόνο τα καταστήματα ή οι εισαγωγείς που αγόραζαν ποσότητες είχαν την δυνατότητα να κάνουν παραγγελίες σε ότι αφορά στο μήκος της κάννης και το στοκάρισμα.
