Η προβολή κάποιων ανούσιων πραγμάτων ως εξαιρετικά σημαντικών, με την απαραίτητη υποσημείωση της τεχνολογικής καινοτομίας και υπεροχής, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του σύγχρονου μάρκετινγκ που συναντάμε ακόμη και στο χώρο των όπλων, των φυσιγγίων κ.λπ.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει να επιδείξει πολλά και σημαντικά κατορθώματα, όμως ένα ερώτημα που θα πρέπει να θέτει ο καταναλωτής στον εαυτό του πριν υποκύψει στις προκλήσεις του μάρκετινγκ, έχει να κάνει με το αν και κατά πόσο αυτό που του προβάλουν ως «επανάσταση» θα αλλάξει τη ζωή του. Ή στην προκειμένη περίπτωση, μιας και ο λόγος περί κυνηγίου, το ερώτημα είναι αν θα αλλάξει δραματικά τις επιδόσεις του στον κυνηγότοπο.

Τα λειόκαννα όπλα και τα φυσίγγια δεν έχουν μείνει έξω από το παιχνίδι και αυτός είναι ο λόγος που επιλέξαμε μερικές κραυγαλέες περιπτώσεις, που ναι μεν έχουν τεχνολογική καινοτομία από την άλλη όμως δεν πρέπει να αποτελούν δέλεαρ για τον κυνηγό, και σας τις παρουσιάζουμε. 

Γρήγορη πυροδότηση

Ξεκινάμε από την περίφημη προβολή (όχι από μία, αλλά από αρκετές εταιρίες) που έχει να κάνει με τους μηχανισμούς πυροδότησης των αυτογεμών. Κάποιες φίρμες, λοιπόν, επενδύουν διαφημιστικά στο ότι διαθέτουν τους γρηγορότερους μηχανισμούς πυροδότησης.

Επηρεασμένοι οι περισσότεροι από τα πολυβόλα πολεμικά όπλα (εκεί όντως η ταχυβολία και το πόσες σφαίρες μπορούν να ρίξουν ακόμα και σε διάστημα χρόνου του ενός δευτερολέπτου, αποτελεί σημαντικό σημείο σύγκρισης) έχουν την εντύπωση ότι αντίστοιχο ενδιαφέρον θα παρουσιάζει και για τους κυνηγούς το συγκεκριμένο θέμα.

Αλήθεια, σε τι πραγματικά χρησιμεύει, πρακτικά, σ’ έναν κυνηγό το κατά πόσο ο μηχανισμός πυροδότησης του όπλου τους είναι γρήγορος ή γρηγορότερος από κάποιον άλλο;

Μήπως, όταν μιλάμε για ημιαυτόματα όπλα που ρίχνουν βολή – βολή, το κατά πόσο γρήγορα μπορεί να ρίξουν κάποιες βολές, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο των αντανακλαστικών του χειριστή και λιγότερο από την ταχύτητα λειτουργίας του μηχανισμού πυροδότησης;

Συναντήσετε ποτέ στο βουνό κάποιον που να σας παραπονέθηκε γιατί το όπλο δεν μπορούσε να ρίξει γρηγορότερα έναν αριθμό φυσιγγίων;

Δεν μπορώ να γνωρίζω κατά πόσο βοήθησε εμπορικά τις εταιρείες η διαφημιστική προβολή της συγκεκριμένης τεχνολογικής καινοτομίας των όπλων τους, αλλά πρακτικά, στο κυνήγι, ακόμα και στην πρακτική σκοποβολή, δεν πιστεύω ότι το συγκεκριμένο επίτευγμα είναι τόσο σημαντικό όσο θέλουν να το παρουσιάζουν.

Φυσίγγια υψηλών ταχυτήτων

Τα hi speed (υψηλών ταχυτήτων) φυσίγγια, αποτελούν άλλο ένα προϊόν που προβάλουν κάποιες εταιρίες.

Το τι ακριβώς σημαίνει αυτό, είναι λίγο αόριστο.

• Συγκριτικά με ποια άλλα φυσίγγια είναι γρηγορότερα, αυτά που προβάλλονται ως «υψηλών ταχυτήτων»;
• Σε ποιο νούμερο τα έχουν δοκιμάσει, κι αυτή η υψηλή ταχύτητα ισχύει για όλα τα νούμερα σκαγιών που γομώνονται;
• Ποια είναι τα όρια των ταχυτήτων που διαχωρίζουν μεταξύ τους τα φυσίγγια σε αργά, κανονικά και γρήγορα.
• Τι κερδίζει ο κυνηγός – σκοπευτής με τα πολύ γρήγορα φυσίγγια.

Στο κομμάτι αυτό, η διαφημιστική καμπάνια των γρήγορων φυσίγγων έχει, ομολογουμένως, πιάσει τόπο. Υπάρχουν κυνηγοί που πιστεύουν ότι χρησιμοποιώντας αυτά τα γρήγορα φυσίγγια δεν χρειάζεται να κάνουν προσκόπευση και άλλα τέτοια.

Η ταχύτητα μιας βολής με σκάγια είναι πάντα σε συνάρτηση με το νούμερο των σκαγιών. Τα 410 μέτρα το δευτερόλεπτο στο στόμιο, ή στο ένα μέτρο από την κάννη (αυτό που αναγράφεται ως V1), είναι πολύ καλή ταχύτητα για ένα φυσίγγι με σκάγια νούμερο 6. Δεν είναι όμως καλή ταχύτητα (αντιθέτως, είναι χαμηλή) για σκάγια νούμερο 2. Όταν εμείς διαβάζουμε ότι κάποιο φυσίγγι είναι πολύ γρήγορο και έχει ταχύτητα 420 μέτρα το δευτερόλεπτο, ο κατασκευαστής δεν μας λέει ποιο νούμερο σκάγια δίνει αυτά τα τεχνικά χαρακτηριστικά.

Αν, για παράδειγμα, είναι στο νούμερο 9 και παράλληλα έχει και καλή συγκέντρωση, τότε μιλάμε για θαύμα της βλητικής.

Αν όμως τα στοιχεία που αναφέρει προκύπτουν από δοκιμές που έχουν κάνει στο βλητικό σταθμό με σκάγια νούμερο 6, τότε μιλάμε για ένα «κανονικό» φυσίγγι που δεν έχει κάτι το ξεχωριστό από εκατοντάδες άλλα που φτιάχνονται από άλλους κατασκευαστές.

Φωσφορίζων στόχαστρο

Φωσφορίζουσα ακίδα (στόχαστρο) για να εντοπίζεται καλύτερα το θήραμα στη διάρκεια της σκόπευσης. Ποιος τουφεκάει νύχτα, είναι το πρώτο ερώτημα. Αλλά ακόμα και σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού πόσο χρήσιμο είναι η ακίδα να είναι φωσφορίζουσα;

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κυνηγός που να παραπονέθηκε ότι έχασε θήραμα επειδή η ακίδα σκόπευσης δεν φωσφόριζε – αν και έχω ακούσει πολλά, αυτό δεν έχει φτάσει ακόμη στα αυτιά μου.

• Αν η φωσφορίζουσα ακίδα είναι καλή, ποιο είναι το καλύτερο χρώμα;
• Αυτό που φωσφορίζει περισσότερο ή αυτό που έχει συνηθίσει το μάτι;
• Αν είναι το δεύτερο, τότε ποια η σημασία της φωσφορίζουσας ακίδας;
• Και τελικά, κατά πόσο φωσφορίζουν οι φωσφορίζουσες;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει όποιος μπαίνει σε ανάλογο δίλλημα και παράλληλα θα πρέπει να γνωρίζει ότι η ακίδα σκόπευσης είναι ξεκάθαρα θέμα συνήθειας.  Η δική μας συμβουλή είναι να μην τις πολυσκαλίζεται γιατί σε κάθε αλλαγή σχήματος, χρώματος και μεγέθους χρειάζεται χρόνος προσαρμογής.

Φυσίγγια μεγάλων αποστάσεων

Φυσίγγια μεγάλων αποστάσεων με σκάγια. Λογικά θα πρέπει να εννοούν φυσίγγια που μπορεί να είναι αποτελεσματικά και μετά τα 36 μέτρα. Το νούμερο των σκαγιών σίγουρα συντελεί στην απόσταση που θα καλύψουν τα σκάγια, καθώς είναι δεδομένο ότι πιο μακριά θα πάνε τα πιο χοντρά σκάγια. Κι αυτό επειδή κρατούν μεγαλύτερη ενέργεια με αποτέλεσμα να ταξιδεύουν μακρύτερα.

• Όμως, όταν ο κατασκευαστής δίνει τον χαρακτηρισμό «μεγάλων αποστάσεων» με βάση ποιο(α) κριτήριο το κάνει;

Μεγάλη απόσταση είναι τα 50, είναι τα 100, είναι και τα 1.000 μέτρα. Όντως μπορεί τα φυσίγγια ενός κατασκευαστή να είναι αποτελεσματικά και μετά τα 40 μέτρα (δεν έχουμε κανένα λόγο να το αμφισβητήσουμε, εδώ με απλά φυσίγγια κάποιοι κυνηγοί ισχυρίζονται ότι βαρούν πουλιά στο… Θεό), αυτό που δεν λένε όμως στους κυνηγούς είναι οτι πρέπει να αλλάξουν τη σκόπευσή τους για να έχουν επιτυχημένες βολές μετά τα 50 μέτρα.

Όπως δεν λένε τι προσκόπευση χρειάζονται, τι γίνεται αν το θήραμα κινείται ή είναι καθισμένο, τι κάνουν αυτά τα φυσίγγια στις κοντινές αποστάσεις. Τα φυσίγγια τους μπορεί να προσφέρουν πρόσβαση στο «όνειρο» της μακρινής βολής, μήπως όμως αυτό πρακτικά στο κυνήγι είναι ουτοπία;