Τα τέσσερα σημεία του ανθρώπινου σώματος που έρχονται σε επαφή με το κυνηγετικό όπλο και καθορίζουν το αν η βολή θα είναι πετυχημένη ή όχι.
Κείμενο ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΚΟΣΚΙΝΑΣ
Το κράτημα και η επώμιση του όπλου, πρέπει να γίνεται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ούτως ώστε τα σκάγια ή το βλήμα να οδηγηθούν εκεί που βλέπουν τα μάτια του κυνηγού- σκοπευτή, κάτι που είναι και το ζητούμενο.
Η όλη διαδικασία αποτελεί ένα συνδυασμό πραγμάτων που θα πρέπει να κάνει ο σκοπευτής και τα οποία, εφόσον «ταιριάξουν» θα δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ας επιχειρήσουμε να συναρμολογήσουμε το συγκεκριμένο παζλ που αποτελείται από τέσσερα, όλα κι όλα, κομμάτια.
Το ζύγισμα του όπλου
Το όπλο ζυγίζεται μετρώντας 12 πόντους από τη σκανδάλη προς τα εμπρός (προς τις κάννες) και στην περίπτωση που έχει δύο σκανδάλες η μέτρηση γίνεται από την πρώτη, προκειμένου να βρούμε το σημείο που ισορροπεί.
Σε ότι αφορά όμως το όπλο και τον κυνηγό, η μέτρηση αυτή δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία, γιατί το ζύγισμα του όπλου εξαρτάται από τον τρόπο που κάποιος το κρατάει, κι όχι από πού εκείνο ζυγίζει από μόνο του. Για να το πετύχετε αυτό θα πρέπει να πιάσετε το όπλο με τα δύο σας χέρια κρατώντας το από τη λαβή και την πάπια. Στη συνέχεια κατεβάζετε τα χέρια σας, μαζί με το όπλο, μέχρι να τεντωθούν τελείως χωρίς να υπάρχει κανένα σημείο επαφής με το σώμα. Τότε χωρίς να καταβάλετε μυϊκή δύναμη μετακινείτε το χέρι που κρατάει την πάπια δεξιά – αριστερά (προς την επάνω ή την κάτω πλευρά της πάπιας), ώσπου να βρείτε το σημείο που το όπλο μοιράζει ισομερώς το βάρος του και στα δύο σας χέρια.
Με τη μέθοδο αυτή έχετε κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα για σωστές επωμίσεις, καθώς έχετε βρει τα σωστά σημεία που πρέπει να κρατάτε το όπλο.
Στην αρχή, και έως ότου κάνετε ορισμένες επωμίσεις για να σταντάρετε τον τρόπο που κρατάτε το όπλο, μπορείτε να κολλήσετε στην πάπια μια ταινία έτσι ώστε να βλέπετε πού πρέπει να τοποθετήσετε το χέρι σας επάνω της.
Το πιάσιμο του όπλου
Το χέρι που κρατάει τη λαβή του όπλου θα πρέπει να είναι σταθερό στο κράτημα. Η παλάμη αγκαλιάζει τη λαβή (είτε αυτή είναι πιστολοειδής, είτε αγγλικού τύπου) και τα δάκτυλα, χωρίς να καταβάλουμε μυϊκή δύναμη, κλείνουν επάνω της. Το σημείο κλειδώματος που πρέπει να δώσετε μεγάλη σημασία είναι ο αντίχειρας, ο οποίος θα πρέπει να έρθει σε επαφή με τον μέσο. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος που κρατάμε τη λαβή του όπλου.
Το δάκτυλο που έρχεται σε επαφή με τη σκανδάλη θα πρέπει να ακουμπάει σ’ αυτή με την άκρη, γιατί εκεί υπάρχουν αισθητήρια νεύρα, και όχι με την πρώτη φάλαγγα, την οποία χρησιμοποιούν οι περισσότεροι. Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να υπολογίσουμε τη δύναμη που βάζουμε και αυτό λειτουργεί αρνητικά στο σκοπευτικό αποτέλεσμα. Στο χέρι που κρατάει την πάπια θα πρέπει ο δείκτης να είναι εκτεταμένος εμπρός.
Ένα άλλο σημείο που θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη σημασία, είναι στη θέση των υπολοίπων δακτύλων. Εκτός του αντίχειρα, τα υπόλοιπα θα πρέπει να κλείνουν ενωμένα αγκαλιάζοντας την πάπια. Σε καμία περίπτωση δεν καταβάλουμε μυϊκή δύναμη για να κρατήσουμε το όπλο. Ιδιαίτερα όταν το φέρνουμε στον ώμο για να πυροβολήσουμε. Το «δυνατό» κράτημα του όπλου λειτουργεί αρνητικά στη σωστή επώμιση και στο σκοπευτικό αποτέλεσμα. Αρχικά μπορεί το κράτημα της πάπιας με τον τρόπο που περιγράφουμε εδώ να σας φαίνεται λίγο άβολο, αν όμως επωμίσετε το όπλο μερικές φορές κρατώντας το όπως το περιγράφουμε, θα αντιληφθείτε ότι βοηθάει στο να έρθει σωστά στον ώμο και ότι η τελική προσπάθεια που καταβάλετε θα είναι μικρότερη.
Η επαφή με τον ώμο
Όταν ανεβάζουμε το όπλο για να το φέρουμε σε ευθυγράμμιση με τα μάτια, τα δύο σημεία επαφής είναι ο ώμος και το ζυγωματικό.
Η επαφή του πέλματος στον ώμο αποτελεί μέτρηση που συμπεριλαμβάνεται στις ρυθμίσεις που γίνονται στο κοντάκι για να έρθει στα μέτρα του κυνηγού – σκοπευτή. Το σημείο που ενώνει το χέρι με τον ώμο είναι το σωστό σημείο που πρέπει να «κάθεται» το πέλμα του όπλου. Αν φέρετε το πέλμα προς τα μέσα, υπάρχει κίνδυνος κατά τον πυροβολισμό το επάνω μέρος του πέλματος να χτυπήσει την κλείδα. Για να μην αναφέρουμε το πιο δυσάρεστο που μπορεί να συμβεί, θα αρκεστούμε στο ότι το κτύπημα αυτό είναι επώδυνο. Αν αντίθετα τοποθετήσετε το πέλμα προς τα έξω και πάνω στον ώμο, ενδέχεται μετά από μερικές τουφεκιές να έχετε ζαλάδες, γιατί από το σημείο αυτό περνάει μια κεντρική φλέβα, που όταν δέχεται την πίεση από το λάκτισμα του όπλου ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα και ζαλάδες.
Το πέλμα του όπλου όταν κάθεται στον ώμο δεν θα πρέπει να εξέχει στο επάνω μέρος, πάνω από το ύψος της πλάτης. Όσο πιο πάνω ανεβάζετε το όπλο τόσο θα αισθανόσαστε δυνατότερο το λάκτισμα και αυτό γιατί το κάτω μέρος του πέλματος έχει κλίση. Συγχρόνως θα αναγκάζεστε να κατεβάζετε πολύ το κεφάλι για να βρείτε την ιδανική σκοπευτική γραμμή.
Για να καταφέρετε να βρείτε τη σωστή θέση, μπορείτε να κάνετε επωμίσεις στον καθρέφτη του σπιτιού σας εξετάζοντας κάθε φορά το εάν κάθεται σωστά το πέλμα στον ώμο, βρίσκοντας έτσι το κατάλληλο σημείο, μετά από κάποιο εύλογο χρόνο.
Η σωστή θέση του ζυγωματικού
Το τελευταίο σημείο επαφής του όπλου με το σώμα είναι το ζυγωματικό. Όταν κατεβάζουμε το κεφάλι για να ευθυγραμμίσουμε τα μάτια με τη σκοπευτική γραμμή του όπλου, το μάγουλο είναι αυτό που έρχεται σε επαφή με το επάνω τμήμα του κοντακιού. Στην επαφή αυτή θα πρέπει το ζυγωματικό (το κόκαλο που βρίσκεται κάτω από το μάτι) να έρχεται σε επαφή με το επάνω μέρος του κοντακίου. Θα πρέπει να εμπεδώστε ότι το ζυγωματικό θα πρέπει να «κάθεται» πάντα πάνω στο κοντάκι. Στην περίπτωση που κάτι δεν πηγαίνει καλά, τότε θα πρέπει να κάνετε αλλαγές στις κλίσεις του κοντακίου. Αν σηκώνετε το ζυγωματικό από το κοντάκι για να ευθυγραμμιστείτε με τη ρίγα σκόπευσης, τότε το κοντάκι θέλει «σήκωμα». Αν δεν σας αφήνει το κοντάκι να «κατεβείτε» ώστε να βρείτε την σκοπευτική ευθεία, τότε το κοντάκι θέλει «κατέβασμα». Για τις περιπτώσεις αυτές επισκεφθείτε ένα οπλουργό, που θα σας κάνει τις ανάλογες ρυθμίσεις.
