Καθώς ολόκληρος ο πλανήτης περνάει μία από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες της γενιάς μας , όλοι ψάχνουμε να βρούμε νέες ισορροπίες μέσα σε μία πραγματικότητα που θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αυτή η δυσάρεστη παρένθεση όμως, αργά ή γρήγορα θα κλείσει και όλοι θα επιστρέψουμε στην καθημερινότητά μας και βέβαια και στα χόμπι μας, που τόσο έχουμε στερηθεί αυτές τις ημέρες. Αυτό το άρθρο αφορά κυρίως τους σκοπευτές πήλινου στόχου, αλλά θα βρουν ενδιαφέροντα στοιχεία και οι κυνηγοί, τουλάχιστον αυτοί που επιθυμούν να κρατηθούν σε μία καλή φόρμα μέχρι την επανέναρξη της κυνηγετικής περιόδου.
κείμενο: Λεωνίδας Μητσιάλης
Η κατ’ οίκον προπόνηση που θα σας προτείνω, είναι κάτι που θα έπρεπε να γίνεται έτσι κι αλλιώς, ακόμα και χωρίς τη διακοπή της προπόνησής μας στο σκοπευτήριο, αλλά έστω και με την αφορμή αυτής της αναγκαστικής σκοπευτικής αργίας, είναι μία ευκαιρία να εξασκηθείτε σε αυτή. Υπάρχουν ουσιαστικά δύο ειδών προπονήσεις στο σπίτι: Με το όπλο και με το μυαλό. Δηλαδή η «ξηρά προπόνηση» και η «νοητική προπόνηση».
«Ξηρά προπόνηση» είναι οποιαδήποτε άσκηση κάνουμε με το όπλο μας χωρίς να ρίχνουμε με αυτό, και σκοπό έχει να γυμνάσει τις μυϊκές ομάδες που εμπλέκονται, να τελειοποιήσει την τεχνική μας και την κινησιολογία μας και να δημιουργήσει την απαραίτητη «μυϊκή μνήμη», δηλαδή την ιδιότητα του νευρομυϊκού μας συστήματος να εκτελεί σύνθετες κινήσεις χωρίς συνειδητή σκέψη.
Η πρώτη και απλούστερη άσκηση είναι οι ξηρές επωμίσεις με το όπλο μας. Και λέω απλές, διότι σκοπό έχουν απλά να συντονίσουν τα δύο χέρια κατά την επώμιση, χωρίς συγκεκριμένο στόχο ή αντικείμενο αναφοράς. Σε αυτή την άσκηση το χέρι που κρατάει την πάπια ξεκινάει την επώμιση «σερβίροντας» την κάννη προς τα εμπρός, ενώ το άλλο χέρι φέρνει το κοντάκι στο μάγουλο και στον ώμο, ιδανικά με αυτή τη σειρά ώστε το κεφάλι να παραμείνει ακίνητο κατά την επώμιση.
Η επόμενη άσκηση είναι παρεμφερής, αλλά σε αντίθεση με την προηγούμενη που έχει έναν αποδέκτη – εμάς-, αυτή έχει δύο: Εμάς και το στόχο. Σε αυτή την άσκηση το χέρι της πάπιας δεν σερβίρει απλά την κάννη, αλλά δείχνει με την κάννη κάποιο στόχο στο δωμάτιο. Ένα κάδρο, μία λάμπα, ένα διακόπτη κλπ. Σκοπός της άσκησης είναι όχι τόσο ο συντονισμός των δύο χεριών, όσο το να πειθαρχήσει το χέρι που ελέγχει την κάννη να διατηρεί το στόχαστρο πάντοτε ευθυγραμμισμένο με τα μάτια και το στόχο. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτές τις ασκήσεις είναι η χαμηλή ταχύτητα εκτέλεσης, που εγγυάται την ακρίβεια των κινήσεων. Όσο βελτιώνεται η δεξιότητα τόσο αυξάνεται σταδιακά και η ταχύτητα. Όταν θέλουμε να γράψουμε με ωραία γράμματα γράφουμε αργά, ώστε τα μάτια μας να προλαβαίνουν σε πραγματικό χρόνο να διορθώνουν το χέρι μας. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τις επωμίσεις. Επωμίζουμε αργά, ώστε τα μάτια να μπορούν να διορθώνουν τα λάθη τη στιγμή που συμβαίνουν. Η ταχύτητα θα έρθει εν καιρώ.
Στην επόμενη άσκηση θα χρησιμοποιήσουμε τη γραμμή που σχηματίζεται στην ένωση του τοίχου με το ταβάνι σε ένα δωμάτιο. Το σκεπτικό είναι να εκπαιδευτούμε στη διατήρηση της ευθυγράμμισης της κάννης με έναν κινούμενο στόχο, όπου η γραμμή του ταβανιού προσομοιώνει την πορεία ενός υποθετικού στόχου. Στην πρώτη παραλλαγή της άσκησης, επωμίζουμε στην μία άκρη της γραμμής και τη διατρέχουμε μέχρι την άλλη άκρη με το όπλο στον ώμο, με το μυαλό μας κυρίως στο να χρησιμοποιήσουμε τις σωστές μυϊκές ομάδες για την κίνηση, ανάλογα με την γωνία και την κατεύθυνση. Αλλάζοντας τη θέση και την απόστασή μας από τον τοίχο ουσιαστικά αλλάζουμε την γωνία, τον προσανατολισμό και το ύψος της προσομοίωσης, επομένως το μόνο όριο είναι η φαντασία μας. Στη δεύτερη παραλλαγή της άσκησης, ξεκινάμε από την μία άκρη της γραμμής του ταβανιού με το όπλο ανεπώμιστο στη θέση αναμονής και κινούμαστε προς την άλλη άκρη ενώ ταυτόχρονα επωμίζουμε. Επιχειρώντας αυτή την άσκηση θα διαπιστώσετε πόσο δύσκολο είναι να παραμείνει το στόμιο της κάννης στη γραμμή σε κανονική ταχύτητα. Η αργή έως πολύ αργή ταχύτητα στην εκτέλεση αυτής της άσκησης είναι απολύτως απαραίτητη και μας δείχνει βέβαια πόση ανάγκη και περιθώριο για βελτίωση υπάρχει σε όλους μας.
Η άλλη μεγάλη κατηγορία εξάσκησης στο σπίτι είναι οι νοητικές ασκήσεις ή αλλιώς η «νοητική προπόνηση». Αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από τον συνδυασμό των εμπειριών και της φαντασίας μας, ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες μάθησης και βελτίωσης χωρίς να χρειαστεί να αγγίξουμε το όπλο μας ή να σηκωθούμε απ’ τον καναπέ. Με απλά λόγια, εξασκούμε οτιδήποτε θέλουμε να εξασκήσουμε χωρίς να το κάνουμε στην πραγματικότητα, παρά μόνο νοητά. Για παράδειγμα, θέλουμε να εξασκήσουμε ας πούμε μία αριστερή, γρήγορη τραβέρσα. Με την απαραίτητη προϋπόθεση ότι γνωρίζουμε ήδη τι είναι αυτό που πρέπει να κάνουμε σωματικά, κινησιολογικά, τεχνικά και οπτικά, εξασκούμαστε νοητικά στην εκτέλεση της σωστής κίνησης. Το μυστικό είναι πρώτον το μυαλό μας να είναι καθαρό από άλλες σκέψεις, το σώμα μας χαλαρό και να το σκεφτούμε όσο πιο ρεαλιστικά μπορούμε. Να βιώσουμε δηλαδή όλες τις αισθήσεις μας νοητά και όχι μόνο το οπτικό κομμάτι. Να μυρίσουμε το μπαρούτι, να αισθανθούμε τον αέρα στα μαλλιά, τη ζέστη του ήλιου στο πρόσωπο και στα χέρια, την πίεση στα πέλματα, την επαφή του κοντακιού με τον ώμο και το μάγουλο, την αίσθηση της ανάκρουσης του όπλου, τον κρότο του πυροβολισμού κλπ. Παίρνετε το νόημα. Όσο πιο λεπτομερείς είμαστε στη νοητική αυτή εμπειρία, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι για εμάς. Το σκεπτικό είναι ότι εάν εκτελέσουμε τη νοητική προπόνηση με ρεαλισμό που να πλησιάζει την πραγματική προπόνηση, τότε και τα αποτελέσματα αυτής της νοητικής προπόνησης θα είναι ίδια ή και καλύτερα της πραγματικής. Σε ένα πείραμα που είχε γίνει σε ένα αθλητικό καμπ καλαθοσφαίρισης στις Η.Π.Α., αξιολόγησαν αθλητές που οι μισοί προπονήθηκαν μόνο φυσικά και οι άλλοι μισοί μόνο νοητικά για κάποιο χρονικό διάστημα, σε απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες. Στο τέλος του πειράματος, οι επιδόσεις των αθλητών που είχαν προπονηθεί μόνο νοητικά ήταν προς έκπληξη όλων, ανώτερες των άλλων που είχαν λιώσει στο παρκέ. Καταλαβαίνετε λοιπόν την αξία της νοητικής προπόνησης εάν γίνει σωστά.
Οι τρόποι που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την νοητική προπόνηση είναι πρακτικά άπειροι: Η διόρθωση μίας προβληματικής τροχιάς, η εξάλειψη του αγωνιστικού άγχους, η ρύθμιση του σκοπευτικού ρυθμού, η αντιμετώπιση αναποδιών κ.ο.κ., η λίστα είναι πρακτικά ατελείωτη και δεσμεύεται μόνο από τη φαντασία σας.
