Η αστοχία δεν είναι πάντα θέμα ημέρας, ή ψυχολογίας, αλλά μπορεί να «κρύβει» κάποιες παθογένειες που χρειάζονται … θεραπεία.
Η βασική αρχή, για ένα πετυχημένο κυνήγι, είναι η αποτελεσματικότητα της τουφεκιάς, δηλαδή τα σκάγια να βρουν το στόχο. Βεβαίως, υπάρχουν και οι φορές –και εδώ που τα λέμε δεν είναι και λίγες- που αυτό δεν συμβαίνει. Και από αυτή την κατάσταση δεν …ξεφεύγουν ούτε οι έμπειροι κυνηγοί, με τους νεόκοπους, πάντως, να έχουν την μερίδα του λέοντος στον τομέα «αστοχία».
Η συνεχής προπόνηση έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση και την εμπειρία που με τη σειρά τους εγγυόνται πετυχημένες βολές, αλλά στην περίπτωση που αυτές δεν έρχονται, καλό θα είναι ο κυνηγός να… ψαχτεί, μήπως κάτι άλλο συμβαίνει.
Οι συνηθέστερες αιτίες που κάποιος αστοχεί επανειλημμένα, είναι:
«Αν το κοντάκι δεν σας ταιριάζει, δεν πρόκειται να έχετε ευστοχία».
Αυτός είναι ένας κανόνας που δεν επιδέχεται καμία, απολύτως, αμφισβήτηση. Ακόμη και αν ο κυνηγός καταφέρει να ξεπεράσει, έως ένα βαθμό, το συγκεκριμένο εμπόδιο μέσω της συνεχούς εξάσκησης, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν θα είναι τόσο εύστοχος, όσο θα μπορούσε αν το κοντάκι του ταίριαζε σωστά. Οι συνηθέστερες αλλαγές που απαιτούνται στα κοντάκια είναι η αλλαγή του μήκους τους και το χαμήλωμα ή το ψήλωμά τους, κι ένας οπλουργός μπορεί να το πετύχει αυτό, χωρίς να απαιτείται ένα μεγάλο κόστος.
«Όταν κάποιος σημαδεύει για να πυροβολήσει, το ανασήκωμα του κεφαλιού εγγυάται, σχεδόν πάντα, αστοχία στις βολές».
Πρόκειται για μία κίνηση που πολλές φορές γίνεται μάλλον ασυναίσθητα από τους κυνηγούς, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να δουν καλύτερα το θήραμα, «ξεκλειδώνουν» το μάγουλό τους από το κοντάκι.
Ένας …μετρ του κυνηγίου, ο συνταξιούχος περιφερειακός διευθυντής της οργάνωσης «Ducks Unlimited», ο Γκάρι Γκουντπάστερ, σημειώνει:
«Η βασική αρχή της επώμισης είναι να φέρει ο κυνηγός – σκοπευτής το όπλο στο μάγουλό του και ποτέ να μην κατεβάσει το πρόσωπό του για να ακουμπήσει το μάγουλο στο κοντάκι του όπλου».
«Οι επιπτώσεις της ανάκρουσης μπορούν να οδηγήσουν στην υποσυνείδητη σύσπαση των μυών, στο κλείσιμο των ματιών, σε τρέμουλο, ή σε στιγμιαία παράλυση των νεύρων».
Αν και η συγκεκριμένη υποσυνείδητη συμπεριφορά αφορά κυρίως σε νέους κυνηγούς, εν τούτοις και οι εμπειρότεροι πέφτουν θύματά της, κάποιες φορές. Ο κυνηγός δεν έχει την παραμικρή επίγνωση για όσα συμβαίνουν, όμως κάποιος που τον παρακολουθεί από κοντά μπορεί να διακρίνει τη στιγμιαία αδυναμία που μπορεί να φτάσει ακόμη και μέχρι να μην πατήσει τη σκανδάλη. Το φαινόμενο αυτό, που είναι πάντα συνδεδεμένο με όπλα και πυρομαχικά υψηλής ανάκρουσης, έχει επισημάνει στο παρελθόν ο προπονητής σκοποβολής Μπεν Μπέρκα. Οι συσκευές μείωσης της ανάκρουσης αποτελούν μία λύση, όπως και η χρησιμοποίηση ελαφρύτερων γομώσεων.
«Η λάθος εκτίμηση της απόστασης έχει σαν αποτέλεσμα τον πυροβολισμό ενώ τα πουλιά δεν είναι κοντά».
Είναι μία από τις πιο συχνές αιτίες αστοχίας, καθώς από τη στιγμή που ο κυνηγός θα αποφασίσει τη βολή και θα ορθώσει το σώμα του, μέχρι την στιγμή του πυροβολισμού, ο χρόνος που μεσολαβεί μπορεί να είναι ελάχιστος, είναι όμως αρκετός ώστε να δώσει στα πουλιά την ευκαιρία να κερδίσουν σημαντική απόσταση και ύψος. Ένας πρακτικός τρόπος προκειμένου ο κυνηγός να γνωρίζει το μέγιστο δραστικό βεληνεκές, είναι να «σημαδέψει» κάποια σημεία που βρίσκονται στο οπτικό του πεδίο και εντός βεληνεκούς. Τέτοια μπορεί να είναι οι κορμοί κάποιων δένδρων, θάμνοι, ορισμένοι βράχοι, κ.λπ.
Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι όταν ο κυνηγός στοχεύει προς τον ουρανό. Σε τέτοιες συνθήκες, θα πρέπει να γνωρίζει ότι ένας τρόπος να διαπιστώσει αν το πουλί είναι μέσα στο δραστικό βεληνεκές, είναι τα χρώματα του φτερωτού θηράματος, τα οποία αν τα διακρίνει καθαρά, τότε η απόσταση δεν είναι μεγαλύτερη από τα 20 – 25 μέτρα. Μία άλλη παράμετρος, είναι το μέγεθος του πουλιού. Αν αυτό που βλέπει ο κυνηγός μπροστά από την κάννη του, ανταποκρίνεται στις κανονικές διαστάσεις του πουλιού, ή είναι κατά τι μικρότερο, τότε και πάλι το θήραμα βρίσκεται μέσα στο δραστικό βεληνεκές.
Πάντως, το μέγεθος του πουλιού ενδεχομένως να δημιουργήσει μια ψευδή εικόνα για την απόσταση στην οποία βρίσκεται. Αν, για παράδειγμα, είναι μία πάπια, τότε εύκολα ο κυνηγός μπορεί να πιστέψει ότι βρίσκεται σε απόσταση 20 μέτρων, ενώ το πουλί πετάει 35 – 40 μέτρα μακριά του.
Ένα θέμα που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο, είναι ότι κάποιοι κυνηγοί συνηθίζουν να υπερβάλουν με βολές σε αποστάσεις που ξεπερνούν τα 40- 50 μέτρα. Κάποιες φορές, μπορεί να έχουν καταβάλει το θήραμα, πουλί ή λαγό, αλλά τις περισσότερες φορές αυτό φεύγει τραυματισμένο και καταλήγει μετά από κάποιες ώρες. Αυτό είναι ενάντια στη λογική και θα πρέπει να αποφεύγεται με κάθε τρόπο.
«Πλήρης εστίαση στο στόχο και προσεχτική και ελεγχόμενη επώμιση».
Δεν είναι σπάνιες οι φορές που ο κυνηγός, στην προσπάθειά του να καταβάλει το φτερωτό θήραμα, δεν εστιάζει σε ένα πουλί, αλλά παρακολουθεί τι συμβαίνει στο κοπάδι. Αυτή είναι μια εντελώς λανθασμένη προσέγγιση, καθώς ο κυνηγός θα πρέπει να είναι απολύτως επικεντρωμένος σε ένα πουλί, μόνο.
Ο Γκιλ Ας, ένας σκοπευτής – κυνηγός που κάθε χρόνο προπονεί περισσότερους από 2.000 κυνηγούς (φτερωτού στην πλειοψηφία τους), συνιστά μια απλή άσκηση:
«Τοποθετήστε ένα μικρό φακό, με στενή δέσμη φωτός, μέσα στην κάννη και στερεώστε τον με μία ταινία. Σε ένα δωμάτιο με λίγο φως, παρομοιάστε την τροχιά του πουλιού με την οριζόντια γραμμή μεταξύ τοίχου και οροφής. Ο στόχος είναι ο κυνηγός να επωμίση το όπλου του και εν συνεχεία να μετακινήσει τη δέσμη φωτός κατά μήκος της γραμμής, χωρίς να παρεκκλίνει προς τα πάνω ή προς τα κάτω».
Μεταβολή και τουφεκιά …
Κατά τεκμήριο, για τους περισσότερους κυνηγούς, η πιο δύσκολη τουφεκιά είναι όταν το πουλί κατ’ ευθείαν επάνω τους. Και είναι δύσκολη, γιατί κάποια στιγμή θα πάψουν να βλέπουν το πουλί, καθώς ξεκινούν την σκόπευση πίσω από το πουλί και ενώ μετακινούν το όπλο προς το εμπρός μέρος του, ξαφνικά το χάνουν από τα μάτια τους.
Η κίνηση του σώματος προς τα πίσω, μπορεί να λύση, όμως, εγκυμονεί και κινδύνους, όπως, για παράδειγμα, να πέσει κάποιος ανάσκελα.
Τι συνιστούν οι ειδικοί;
Κάντε μεταβολή και ρίξτε στο πουλί καθώς απομακρύνεται. Θα πρέπει να έχετε πάντα στο νου σας, ότι χρειάζεται να βάλετε την ακίδα από κάτω του και να προσκοπεύσετε έχοντας πάντα το πουλί στα μάτια σας.
