Κάποιες τουφεκιές μπορεί να τις θεωρούμε εύκολες, στην πραγματικότητα όμως καταλήγουν να μας γίνονται άγχος. Αυτό για το οποίο υπάρχει αμφιβολία είναι κυρίως οι εισερχόμενοι και εξερχόμενοι στόχοι… Ενώ έχουμε τη δυνατότητα να τους σημαδεύουμε με την άνεσή μας, τελικά η τουφεκιά (όχι σε όλες τις περιπτώσεις) καταλήγει να είναι μια αποτυχία.
Εισερχόμενοι στόχοι
Είναι οι στόχοι που έρχονται ευθεία επάνω μας. Δεν έχει σημασία η απόσταση που μας χωρίζει από αυτούς, αρκεί αυτή να είναι μέσα στα λογικά όρια που μπορεί να ρίξει το όπλο μας. Συνήθως αυτοί οι στόχοι προσφέρονται για να τους σημαδεύουμε αρκετή ώρα. Ειδικά αν αυτή είναι επάνω από το ύψος της βλάστησης, είναι η χαρά του κυνηγού σκοπευτή γιατί του δίνουν χρόνο να τους μπουκάρει καλά. Υπάρχουν και εισερχόμενοι στόχοι οι οποίοι κινούνται ενδιάμεσα στη βλάστηση και είναι πολύ δύσκολοι, γιατί συνήθως ο χειριστής του όπλου θα πρέπει να επιλέξει το καθαρό σημείο που θα έχει οπτική επαφή για να τους πυροβολήσει ή θα κάνει καρτέρι με το όπλο του στο αμέσως επόμενο καθαρό οπτικά σημείο, με βάση την πορεία του θηράματος.. Η δεύτερη περίπτωση είναι πολύπλοκη γιατί ο κυνηγός θα πρέπει εκτός από την πορεία του στόχου να εκτιμήσει σωστά και την ταχύτητά του. Στο σκοπευτήριο τα πράγματα είναι σχετικά ευκολότερα, καθώς μεταξύ του στόχου και του σκοπευτή δεν μεσολαβούν οπτικά εμπόδια.
Εξερχόμενοι στόχοι
Είναι οι στόχοι που έρχονται από την πλάτη και περνούν επάνω από εμάς. Και για αυτούς δεν έχει σημασία η απόσταση που μας χωρίζει. Αν τους αντιληφθούμε έγκαιρα δεν υπάρχουν και πολλά χρονικά περιθώρια για τον πυροβολισμό τους, γιατί η απόσταση που μας χωρίζει από αυτούς κάθε δέκατο του δευτερολέπτου που περνά συνεχώς αυξάνεται. Αν το φόντο είναι ορίζοντας τα πράγματα είναι ευκολότερα από το να παρεμβαίνουν στο οπτικό μας πεδίο δέντρα, ψηλοί θάμνοι κ.α. Και για αυτούς τους στόχους, οι εκτιμήσεις που πρέπει να γίνουν από την πλευρά του κυνηγού είναι πολύπλοκες γιατί έχουν να κάνουν με την πορεία και την ταχύτητα του στόχου. Σε όλες τις περιπτώσεις ο καλύτερος σύμμαχος του κυνηγού είναι η εμπειρία. Μπορεί να υπάρχουν μαθηματικοί τύποι που καθορίζουν την προσκόπευση με βάση την ταχύτητα και την απόσταση που κινείται ο στόχος, αλλά πιστέψτε με στο πεδίο και την ώρα που ο στόχος κινείται δεν έχουν καμία απολύτως αξία. Στο σκοπευτήριο τέτοιες βολές υπάρχουν μόνο στο άθλημα του sporting. Είναι καθαρές από οπτικής άποψης βολές, ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι ταχύτητες των δίσκων είναι αρκετά μεγαλύτερες σχεδόν σε όλες τις περίπτωσης από αυτές των θηραμάτων. Άρα και η αντίδραση από την πλευρά του σκοπευτή είναι εξίσου πιο γρήγορη.
Το τυφλό σημείο
Σε όλες τις περιπτώσεις που περιέγραψα παραπάνω και ενδεχομένως να μου διέφυγαν κάποιες για τις εισερχόμενες και εξερχόμενες βολές, υπάρχει ένα σημείο που ταλαιπωρεί ακόμα και τους έμπειρους κυνηγούς και σκοπευτές. Το σημείο αυτό ονομάζεται «τυφλό» και είναι τα δέκατα του δευτερόλεπτου που η κάννη-ες του όπλου σκεπάζουν το στόχο για να περάσουν εμπρός από αυτόν (προσκόπευση). Ειδικά αν ο κυνηγός – σκοπευτής δεν έχει διόφθαλμη σκόπευση, τότε πραγματικά η οπτική επαφή με το στόχο χάνεται. Η πρώτη αντίδραση είναι ο χειριστής του όπλου να αναζητήσει οπτική επαφή με το στόχο. Σε αυτά τα δέκατα του δευτερολέπτου γίνεται και το μεγάλο λάθος. Το σήκωμα του κεφαλιού ή καλύτερα το ξεκόλλημα του ζυγωματικού από το κοντάκι είναι η κυρία αιτία των αποτυχημένων βόλων στις εισερχόμενες και εξερχόμενες βολές. Ανάλογα την περίπτωση και τη στιγμή που το ζυγωματικό ξεκολλά από το κοντάκι, η τουφεκιά θα μείνει αρκετά πίσω ή θα περάσει πολύ επάνω από το στόχο. Μπορεί τα μάτια με το σήκωμα του κεφαλιού να ανακτούν την οπτική επαφή με το θήραμα, αλλά η κάννη βρίσκεται άλλου.
Η λύση στο πρόβλημα
Δυστυχώς όσοι σηκώνουν το κεφάλι από το κοντάκι όταν χάνουν οπτική επαφή με το θήραμα δεν θα καταφέρουν να διορθωθούν εύκολα. Βασική προϋπόθεση για να το αντληθούν είναι να υπάρχει κάποιος κοντά που θα το εντοπίσει ή μια κάμερα που θα καταγράφει τις κινήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνει κάτι τέτοιο στο κυνήγι. Δεν πρόκειται να έρθει κάποιος μαζί σας για να κάθεται να βλέπει τι κάνετε τη στιγμή που τουφεκάτε, ούτε κάμερα μπορείτε να τοποθετήσετε γιατί τα θηράματα δεν περνούν κατά παραγγελία. Άλλωστε πόσες θα είναι οι εισερχόμενες ή οι εξερχόμενες βολές; Ο καλύτερος τρόπος για να το διαπιστώσετε και στη συνέχεια να το διορθώσετε είναι το σκοπευτήριο. Εκεί οι δίσκοι μπορεί να έχουν κατά παραγγελία πορείες και ένας δάσκαλος σκοποβολής ή ακόμη και ένας έμπειρος σκοπευτής μπορεί να εντοπίσει το λάθος. Οι επωμίσεις στο σπίτι και η κίνηση με επωμισμένο το όπλο και κλειδωμένο το ζυγωματικό στο κοντάκι, ποντάροντας σημεία στόχους, αποτελεί την καλύτερη προπόνηση. Την επόμενη φορά που θα χάσετε το εύκολο ορτυκάκι ή το τρυγόνι που ερχόταν καρφί επάνω σας και είχατε όλο το χρόνο να το σημαδέψετε μην βρίζετε τα φυσίγγια, το όπλο ή τον γκαντέμη που σας μάτιασε. Ίσως είναι μια καλή αρχή για να καταλάβετε ότι κάτι δεν πάει καλά σκοπευτικά…
