Η γωνία του κοντακιού των 6 έως 8 χιλιοστών, που καθορίζει αν το όπλο είναι κατάλληλο για ψηλές, χαμηλές ή βολές στο… γάμο του καραγκιόζη..
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Υπάρχει μία μικρή γωνία του κοντακιού που μετριέται σε μοίρες ή χιλιοστά, έχει επικρατήσει η αγγλική ονομασία της, pits και ουσιαστικά πρόκειται για τη γωνία που καθορίζει το κατά πόσο “κάθεται” σωστά το όπλο στον ώμο του κυνηγού – σκοπευτή.
Συγχρόνως όμως, είναι το σημείο του κοντακιού, που καθορίζει αν το όπλο είναι κατάλληλο να ρίχνει χαμηλά ή ψηλά.
Αν, για παράδειγμα, τοποθετήσετε το όπλο όρθιο σε γωνία 90 μοιρών σε σχέση με το πάτωμα ενός δωματίου και το πέλμα του κοντακιού και οι κάννες εφάπτονται στον τοίχο, θα διαπιστώσετε ότι στην πίσω μεριά του πέλματος υπάρχει απόσταση από το πάτωμα. Αυτή η απόσταση ονομάζεται pits και καθορίζει τη γωνία έδρασης του κοντακιού στο σώμα.
Από 4 έως 6 χιλιοστά
Στα βιομηχανοποιημένα όπλα, αυτή η κλίση είναι, συνήθως, από 4 έως 6 χιλιοστά. Όσο πιο μεγάλη είναι η απόσταση, τόσο το όπλο είναι κατάλληλο για να τουφεκάει ψηλά (καρτέρια σε φτερωτά θηράματα, ή φτερωτά θηράματα που έχουν ανοδική πορεία στο φευγιό τους). Όσο η κλίση μικραίνει, το όπλο είναι κατάλληλο για να τουφεκάει προς τα κάτω (βολές σε τριχωτά θηράματα). Στα χειροποίητα όπλα που ο ιδιοκτήτης έχει τη δυνατότητα να φτιάξει το κοντάκι στα μέτρα του, ή ακόμα και στις περιπτώσεις που κάποιος κατασκευάσει ένα κοντάκι για το μαζικής παραγωγής όπλο του, ο τεχνίτης που αναλαμβάνει αυτήν τη δουλειά, μεταξύ άλλων λαμβάνει υπόψη του και τη σωματοδομή του κυνηγού.
Γιατί, άλλες κλίσεις θα έχει ένα κοντάκι που ο χρήσης του θέλει να ψηλοτουφεκάει, αν το σώμα του είναι γυμνασμένο, ή με μυώδες στήθος, κι άλλες κλίσεις αν το στήθος του είναι επίπεδο. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το πέλμα του κοντακιού και η διαμόρφωσή του, είναι και το σημείο που διαφοροποιεί τα γυναικεία από τα αντρικά κοντάκια.
Κλίσεις για ψηλά και χαμηλά
Όσο η γωνία μεγαλώνει τόσο το όπλο παίρνει κλίση προς τα πάνω από μόνο του, όταν το φέρετε στον ώμο σας.
Χωρίς να υπάρξει από την πλευρά του κυνηγού-σκοπευτή διόρθωση σκόπευσης, οι κάννες του όπλου, με βάση το πώς θα “κάτσει” αυτό στον ώμο, θα κοιτάζουν προς τα πάνω.
Αν ο χειριστής του όπλου θελήσει να πυροβολήσει προς τα κάτω, τότε θα πρέπει μετά την επώμιση να κάνει διόρθωση σκόπευσης, δηλαδή επιπλέον κινήσεις, ώστε να ξεπεράσει την τάση του όπλου να κάθεται στον ώμο με τις κάννες να κοιτάζουν προς τα πάνω. Θα πρέπει, δηλαδή, να το κατεβάσει αλλάζοντας ταυτόχρονα και τη θέση και στάση του σώματός του, ώστε να πραγματοποιήσει μία βολή χαμηλά. Όλα αυτά είναι μετρήσιμα και ο ειδικός που θα αναλάβει να εφαρμόσει το κοντάκι στα μέτρα του κυνηγού – σκοπευτή θα τα λάβει όλα υπόψη. Αν ο σωματότυπος του πελάτη του προδιαγράφει ένα κοντάκι με pits 4 χιλιοστά και ο πελάτης του κυνηγά κατά βάση φτερωτά θηράματα κυρίως σε καρτέρι με τουφεκιές στα ψηλά, τότε θα του φτιάξει το pits στα 5 χιλιοστά. Στην αντίθετη περίπτωση που ο πελάτης του κυνηγά κατά βάση λαγό θα του φτιάξει το pits στα 3 χιλιοστά.
Υπάρχουν όρια
Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στις ακραίες, η διαμόρφωση του pits έχει όρια και αν κάποιος ξεφύγει από αυτά, τότε δημιουργούνται άλλα σοβαρά προβλήματα.
Στην περίπτωση των λαγοκυνηγών -και όλων όσοι ρίχνουν χαμηλά, – αν το pits ξεπερνά αρκετά τα δεδομένα του σωματότυπου, τότε το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι κατά την επώμιση που ο κυνηγός αυτόματα αναζητά και τοποθετεί το μάτι του στην αρχή της ρίγας σκόπευσης, η άκρη των καννών κοιτάζει προς τα κάτω. Συνήθως αυτό μεταφράζεται πρακτικά σε τουφεκιές που… σκονίζουν το χώμα μπροστά από το λαγό. Ο κυνηγός νομίζει ότι έχει τοποθετήσει τις κάννες του σε ευθεία με το θήραμα, αλλά ουσιαστικά αυτό που έχει κάνει είναι να έχει ευθυγραμμίσει το μάτι και την αρχή της σκοπευτικής ευθείας (ρίγα) με το θήραμα και η άκρη των καννών να κοιτάζει προς τα κάτω. Το αντίθετο συμβαίνει στους κυνηγούς των φτερωτών θηραμάτων, όταν το pits είναι υπερβολικά μεγάλο. Στη δεύτερη περίπτωση, πάντως, είναι πολύ πιο εύκολο να το εντοπίσει ο κυνηγός γιατί τον ενοχλούν οι κάννες, που δεν του επιτρέπουν να έχει οπτική επαφή με το θήραμα (αυτό δεν συμβαίνει αποκλειστικά και μόνο όταν οι κλίσεις του κοντακιού δεν είναι σωστές, αλλά και όταν το pits δεν είναι σωστό).
Η δοκιμή που θα σας πείσει
Συνήθως, διορθώσεις στα μέτρα του κοντακιού που αρκετοί πιστεύουν ότι οφείλονται σε λάθος κλίσεις, γίνονται από το pits. Αν υπάρχουν διαφορές που το μάτι σε σχέση με την ευθεία της ρίγας πρέπει να ανέβει 3-4 χιλιοστά προς τα πάνω ή προς τα κάτω, διορθώνονται αν αλλάξει η γωνία του pits.
Μπορείτε να κάνετε μία δοκιμή για να το επιβεβαιώσετε. Ξεβιδώστε με προσοχή το πέλμα στο κοντάκι, τοποθετήστε από την κάτω μεριά (στη μύτη του κοντακιού) ένα κομμάτι χαρτόνι ή χαρτί διπλωμένο με πάχος 3 έως 5 χιλιοστά.
Βιδώστε ελαφρά το πέλμα και επωμίστε. Θα δείτε ότι υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στο πως βλέπετε τη ρίγα σκόπευσης. Τοποθετήστε το χαρτόνι από την πάνω πλευρά και ξαναδοκιμάστε. Θα διαπιστώσετε ότι και πάλι όλα αλλάζουν. Όπως και να έχει, δεν είναι δυνατόν αν διαπιστώσετε ότι τα πράγματα στην μία ή στην άλλη περίπτωση έγιναν καλύτερα, να αφήσετε έτσι το όπλο. Αν το κάνετε, στην πρώτη τουφεκιά που θα ρίξετε θα σπάσετε το πέλμα.
Συνήθως αυτή η μέθοδος (με πιο σταθερές παρεμβάσεις) εφαρμόζεται στα δίκαννα, που δεν διαθέτουν φλάντζες αλλαγής κλήσεων για να γίνονται μικροδιορθώσεις στις κλίσεις.
