Μερικές απλές κινήσεις προπόνησης που θα σας βοηθήσουν να μην “ξεχάσετε” βασικές κινήσεις επώμισης στη διάρκεια της “νεκρής”, κυνηγετικά, περιόδου.
Η εφαρμογή του κοντακίου γίνεται με την προϋπόθεση ότι ο σκοπευτής – κυνηγός διαθέτει σταθερή επώμιση. Οι συχνές επωμίσεις, χωρίς να είναι ανάγκη κάθε φορά να πυροβολεί ο κυνηγός – σκοπευτής, ονομάζονται “ξηρά προπόνηση” και είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει για να αποκτήσει σταθερή επώμιση, αλλά και εξοικείωση με τις κινήσεις που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της επώμισης.
Από τη στιγμή που η επώμιση προδιαγράφει σειρά κινήσεων, η συχνή προπόνηση επιβάλλεται για να είσαστε πάντα σε φόρμα.
Κινήσεις δεξιά και αριστερά
Εκτός της επώμισης, μία άλλη εξίσου σημαντική εξάσκηση είναι η εξής:
Κάθε φορά που ανεβάζετε το όπλο στον ώμο και “κλειδώνετε” το ζυγωματικό στο επάνω μέρος του κοντακίου, να πραγματοποιείτε κινήσεις δεξιά – αριστερά, επάνω και κάτω, “κλειδωμένοι” στο κοντάκι, αναγνωρίζοντας κάθε φορά διαφορετικούς στόχους (σημεία) που μπορεί να είναι διάφορα αντικείμενα ακόμα και μέσα στο σπίτι.
Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνετε να κινείστε σε διάφορες κατευθύνσεις αναγνωρίζοντας στόχους χωρίς να σηκώνετε το κεφάλι από το κοντάκι, κάτι που στο κυνήγι αποτελεί την κυριότερη αιτία για τις αποτυχημένες βολές.
Έτσι μαθαίνετε να είσαστε πάντα “κλειδωμένοι”, (το ζυγωματικό στο επάνω μέρος του κοντακίου).
“Φρεσκάρεις” τη μνήμη…
Αυτές οι απλές κινήσεις (προπόνηση) να είστε σίγουροι ότι βοηθούν πάρα πολύ και πρέπει να τις πραγματοποιείτε ακόμη και εκτός κυνηγετικής περιόδου.
Την περίοδο της πλήρους απραξίας, λόγω απαγορευτικής περιόδου, είναι πολύ καλό κάποιος να κάνει δύο – τρεις φορές την εβδομάδα ανάλογη προπόνηση, ώστε το σώμα του και το μυαλό του να μην “ξεχάσουν” όσα… κέρδισαν την κυνηγετική περίοδο που πέρασε.
Επίσης, είναι άκρως απαραίτητο, πριν ξεκινήσει η κυνηγετική έξοδος να κάνετε μερικές επωμίσεις για να φρεσκάρετε τη μνήμη σας αλλά και να φιξάρετε τις κινήσεις που απαιτούνται να γίνουν.
Θα έχετε δει τους σκοπευτές που πριν από τον αγώνα πάντα πραγματοποιούν ορισμένες επωμίσεις. Αυτό το κάνουν για τον ίδιο ακριβώς λόγο, που σας παροτρύνουμε να κάνετε μερικές επωμίσεις λίγο πριν ξεκινήσετε για κυνήγι.
Να θυμάστε ότι η ουσία βρίσκεται στο να πραγματοποιήσετε μία καλή – σωστή επώμιση και όχι μία γρήγορη επώμιση. Το να πραγματοποιείτε γρήγορα τις κινήσεις επώμισης αυτό δεν λέει τίποτα. Το να είστε όμως πάντα στο ίδιο σημείο πάνω στο όπλο, όταν αυτό έρχεται και “κάθεται” στον ώμο σας, αυτό είναι το ζητούμενο.
Οι κινήσεις πρέπει να γίνονται με έλεγχο και ψυχραιμία.
Αυτές είναι μερικές συμβουλές για την αναγκαία “ξηρά προπόνηση” που πρέπει να κάνετε.
Επανάληψη, μήτηρ πάσης μαθήσεως!
Οι σκοπευτές πριν μπουν στο βατήρα για να ρίξουν τη βολή ή τις βολές επαναλαμβάνουν νοερά κάθε φορά, αυτά που θα πρέπει να θυμούνται και προετοιμάζονται για τη βολή/βολές που θα ακολουθήσουν.
Από τη στιγμή που θα μπουν στο βατήρα τότε κάθε σκέψη σταματάει γιατί αν συνεχιστεί, καταστρέφει τον αυθορμητισμό που είναι αναγκαίος.
Οι προπονήσεις που έχουν προηγηθεί είναι αυτές που συντελούν ουσιαστικά στο να κάνει ο σκοπευτής αυτό που πρέπει.
Από τη στιγμή που θα εντοπίσει οπτικά το δίσκο, τότε όλος ο “μηχανισμός” τίθεται σε λειτουργία.
Το τράβηγμα της σκανδάλης πραγματοποιείται όταν ο εγκέφαλος δώσει εντολή. Το ερέθισμα είναι οπτικό και η εικόνα είναι αυτή που “ταυτοποιείται” με αυτήν που ήδη έχει καταγράψει ο εγκέφαλος και έχει αποθηκευτεί εκεί μετά από τις πολλές επαναλήψεις που έχουν προηγηθεί.
Και στο κυνήγι το ίδιο συμβαίνει.
Αν και εκεί ο έμπειρος κυνηγός, έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει διορθωτικές κινήσεις, κατά τη διαδικασία της επώμισης και βολής.
Συνήθως όλοι είναι καλοί σε κάποιες βολές, ενώ σε κάποιες άλλες υστερούν.
Αυτό οφείλεται στις αποθηκευμένες σωστές ή λάθος εικόνες που έχουμε. Μία καλή βολή πραγματοποιείται χωρίς σκέψεις και δισταγμούς γιατί… τραβάτε μία καταχωρημένη εικόνα από τον εγκέφαλο και απλά την επαναλαμβάνετε.
Από την άλλη, για μία βολή που δεν είναι καταχωρημένη ή που είναι λάθος καταχωρημένη, δημιουργείται σύγχυση και αμφιβολία, με αποτέλεσμα να παρεμβαίνουν σκέψεις και υπολογισμοί που επιφέρουν απώλεια συγκέντρωσης και οδηγούν στην αποτυχία.
Το ζητούμενο είναι να δημιουργήσετε εικόνες και μάλιστα σωστές.
Κοντρόλ και αυθορμητισμός…
Η εκτίμηση της προσκόπευσης στις διάφορες αποστάσεις, η εντολή για το τράβηγμα της σκανδάλης, το κλείδωμα του στόχου δεν είναι τίποτα περισσότερο από αποθηκευμένες εικόνες που επαναλαμβάνουμε.
Εκτιμήσεις και υπολογισμοί μπορούν να γίνουν κατά τη διαδικασία επώμισης – πυροβολισμού, αλλά μόνο σε στόχους που ήδη έχουμε καταγεγραμμένους, και αυτό γιατί μετά την πρώτη βολή εντοπίζουμε το λάθος που μπορεί να οφείλεται σε κακή επώμιση ή βιασύνη κ.λπ. και στη δεύτερη βολή διορθώνουμε το λάθος.
Να πώς εξηγείται το γιατί τουφεκάτε καλά δεξιά ή αριστερά, τραβέρσες ή εισερχόμενες, ενώ στις υπόλοιπες βολές υπάρχει πρόβλημα.
Επίσης έτσι εξηγείται και το γιατί στις καλές βολές δεν θυμόμαστε τι ακριβώς έχουμε κάνει.
Η βολή με λειόκανο κυνηγετικό όπλο χρειάζεται κοντρόλ και αυθορμητισμό. Προετοιμαζόμαστε καλά, εμπεδώνουμε τις κινήσεις που προϋποθέτει η επώμιση μέσω της προπόνησης (ξηράς και σε στόχους με βολές) και δημιουργούμε εικόνες.
Η δημιουργία εικόνων και μάλιστα σωστών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο με βολές σε στόχους.
Όσοι έχουν περάσει από τα σκοπευτήρια είναι σε θέση να σας πουν πόσο καλό τους έκανε η προπόνηση σε δίσκους και πόσο βελτίωσαν τις επιδόσεις τους.
Δεν είναι ανάγκη να κάνει κανείς πρωταθλητισμό, ούτε είναι αναγκαίο να λαμβάνει μέρος στο πρωτάθλημα, ωστόσο μπορεί να επισκέπτεται συχνά – πυκνά το σκοπευτήριο, απλά και μόνο για να προπονείται σε διάφορες βολές.
Ακόμη και αν δεν έχετε ξαναπάει ποτέ, αν το επισκεφθείτε για πρώτη φορά δοκιμάζοντας τις ικανότητές σας θα διαπιστώσετε ότι όπως και στο κυνήγι, επιτυχία ή αποτυχία θα έχετε στις βολές που αντίστοιχα σας διευκολύνουν ή σας δυσκολεύουν στο κυνήγι.
Ο πανικός πάει στην άκρη
Μία άλλη δεξιότητα που θα αποκτήσετε πραγματοποιώντας συχνές επωμίσεις και βολές, είναι ότι θα αποβάλλετε τον πανικό των βίαιων κινήσεων και του ξαφνιάσματος, που είναι η αιτία για κακές επωμίσεις και βιαστικές και επιπόλαιες τουφεκιές.
Σαφώς και χάνονται τουφεκιές, σαφώς και υπάρχουν αποτυχημένες βολές ακόμη και από τους καλύτερους είτε στο κυνήγι είτε στο σκοπευτήριο.
Η διαφορά όμως βρίσκεται στο ότι ο έμπειρος σκοπευτής ή κυνηγός γνωρίζει μετά από κάθε αποτυχημένη βολή που οφείλεται το λάθος, σε αντίθεση με εκείνον που μετά από κάθε λάθος ή αποτυχία γκρεμίζει όλα όσα θεωρούσε δεδομένα και ξαναρχίζει από την αρχή αλλάζοντας, όπλα, κοντάκια, φυσίγγια, ρούχα κ.λπ.
Αναγνωρίζεις, εκτιμάς, υπολογίζεις και πατάς τη σκανδάλη
Αναγνωρίζω το στόχο, εκτιμώ την απόσταση, αρχίζει η διαδικασία επώμισης, κλειδώνει το όπλο, εκτιμώ την ταχύτητα, υπολογίζω την προσκόπευση και πατάω τη σκανδάλη.
Όλους αυτούς τους υπολογισμούς είναι αδύνατον να τους πραγματοποιήσει ο εγκέφαλος μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Στην πραγματικότητα αν κατά την όλη διαδικασία (επώμισης, πυροβολισμού) σκεφτούμε ή προσπαθήσουμε να αναλύσουμε μία από όλες αυτές τις παραμέτρους, το μόνο σίγουρο είναι ότι το αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό.
Η επιτυχία στις βολές με λειόκανο όπλο δεν καθορίζεται ούτε από το όπλο (μάρκα και μοντέλο), ούτε από τα φυσίγγια, ούτε από… τα ρούχα. Καθορίζεται από την ικανότητα εκείνου που βρίσκεται πίσω από το όπλο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι οι τσιχλοκυνηγοί είναι καλύτεροι σκοπευτές στην πλειοψηφία τους, συγκριτικά με τους λαγοκυνηγούς ή τους κυνηγούς του αγριόχοιρου. Είναι διαφορετικό να ρίχνεις 500 φυσίγγια το χρόνο και διαφορετικό να ρίχνεις 10. Στην πρώτη περίπτωση με την επώμιση εξοικειώνεσαι καλύτερα, αλλά και πολλαπλές ευκαιρίες έχεις για να δημιουργήσεις σωστές εικόνες.
