spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΌπλα-ΒλητικήΗ ψυχολογία των όπλων

Η ψυχολογία των όπλων

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

 

Μπορεί όντως η καλή ή η κακή ψυχολογία να επηρεάσει τη σκοπευτική μας απόδοση στο κυνήγι; Είναι ικανά τα συναισθήματα να αλλάξουν τον τρόπο που τουφεκάμε; Η απάντηση είναι ένα προφανές «Ναι», καθώς κάθε είδος δεξιότητας, για να εκτελεστεί σωστά, απαιτεί ένα λειτουργικό πλαίσιο αρμονικής συνεργασίας πνεύματος και σώματος. Αυτό το γνωρίζουν όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε «καλές μέρες» και σε «κακές μέρες» αντίστοιχα. 

 

Οι σκέψεις επηρεάζουν τα συναισθήματα και αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν την απόδοση. Το ζητούμενο στο κυνήγι είναι φυσικά η ευστοχία και ο καθένας μας έχει μία εικόνα ενός αποδεκτού ποσοστού ευστοχίας με το οποίο αισθάνεται ικανοποιημένος. Όταν σε μία «καλή μέρα» υπερβούμε αυτό το ποσοστό, τότε αισθανόμαστε αυξημένη εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας, ευφορία και ενθουσιασμό και τείνουμε να τουφεκάμε με λιγότερη σκέψη, τολμώντας ταυτόχρονα δυσκολότερες βολές από το συνηθισμένο.

Η συγκεκριμένη ψυχολογική κατάσταση θεωρείται φυσικά θετική και άκρως επιθυμητή, αφού το μόνο αρνητικό που μπορεί να συμβεί είναι κάποιες αστοχίες λόγω απροσεξίας, από την υπερβολική εμπιστοσύνη στην ξαφνική «ρέντα». Αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην πραγματικότητα δεν έχει σχέση με τύχη, αλλά με συνθήκες που επιτρέπουν την εμπιστοσύνη στο χειρισμό του όπλου κατά κύριο λόγο από το υποσυνείδητο. Είναι αυτό που ονομάζουμε με απλά λόγια «ενστικτώδη σκόπευση», είναι ο μηχανισμός πίσω από την «μπηχτή τουφεκιά», που της προσδίδει τα υψηλά ποσοστά ευστοχίας που συνήθως τη συνοδεύουν, είναι η τουφεκιά με πίστη αντί λογικής, με ρίσκο αντί σκέψης. Η αλήθεια είναι ότι ο απλός κυνηγός θα ωφελείτο απίστευτα, αν εμπιστευόταν περισσότερο το υποσυνείδητο ως σύμμαχο στην προσπάθειά του, αλλά για να επιτευχθεί εύκολα κάτι τέτοιο θα πρέπει να βγάλει από το μυαλό του το αποτέλεσμα.

Όσο πιο πολύ μας απασχολεί το αποτέλεσμα της βολής μας, τόσο πιο πολύ θα εμπλέξουμε το συνειδητό σε αυτή. Ταυτόχρονα απομακρυνόμαστε από το διασκεδαστικό χαρακτήρα της ενασχόλησής μας, εμπλέκοντας τα «πρέπει» μέσα στην προσπάθειά μας. Τα «πρέπει να ευστοχήσω» μεταλλάσσονται σε «πρέπει να μην αστοχήσω» που με τη σειρά τους φέρνουν φόβο της αποτυχίας, αναστολές και τελικά πλήρη αδυναμία επίτευξης αξιοπρεπούς απόδοσης. Αυτά τα παιχνίδια του μυαλού είναι το αντικείμενο του κλάδου της αθλητικής ψυχολογίας, αναπόσπαστο κομμάτι του αγωνιστικού σκέλους της αθλητικής σκοποβολής, τα μυστικά της οποίας θα χρησιμοποιήσουμε σε αυτό το άρθρο για να εξηγήσουμε και να αντιμετωπίσουμε καταστάσεις που συναντούμε στο κυνήγι.
Μεγάλο μέρος της αθλητικής ψυχολογίας περιστρέφεται γύρω από τη διαχείριση του άγχους. Παρ’ όλο που πραγματεύεται το άγχος σαν παράμετρο αθλητικής απόδοσης, με ποικίλες προεκτάσεις που δεν μας αφορούν ως κυνηγούς, έχει να μας διδάξει πράγματα που είναι εξαιρετικά χρήσιμα εάν τα εφαρμόσουμε στην αγαπημένη μας ενασχόληση. Αυτό που πρέπει εξαρχής να κατανοήσετε είναι, ότι το άγχος στα κατάλληλα επίπεδα είναι κάτι το θετικό που ίσως έχετε ακούσει να περιγράφεται ως «δημιουργικό άγχος».

Μία υπεραπλουστευμένη και εμπειρική μαθηματική φόρμουλα του άγχους, θα το όριζε ως γινόμενο ενός κλάσματος με τις προσδοκίες απόδοσης στον αριθμητή και την εγνωσμένη ικανότητα απόδοσης στον παρονομαστή. Όσο μεγαλύτερη ικανότητα έχουμε λοιπόν, άρα και υψηλότερη αυτοπεποίθηση, τόσο λιγότερο άγχος θα βιώσουμε στην προσπάθειά μας.

Παράλληλα όσο περισσότερες προσδοκίες απόδοσης ή αποτελέσματος έχουμε, τόσο περισσότερο θα αγχωθούμε στην προσπάθειά μας. Καλά μέχρι εδώ και εύκολα κατανοητά όλα αυτά. «Μικρό το κακό» θα σκεφτεί κάποιος λογικά, «εκμηδενίζοντας τις προσδοκίες, εξαλείφω και το άγχος». Σωστά; Ολόσωστα θα του απαντήσω, αλλά εδώ υπεισέρχεται ο παράγοντας «πρόσεχε τι εύχεσαι». Η εξάλειψη του άγχους λόγω της εξάλειψης του κινήτρου ισούται με αδιαφορία και ουσιαστικά οδηγεί στην κατάρρευση της αθλητικής απόδοσης. Έγραψα νωρίτερα για τα ιδανικά ποσοστά άγχους, τα οποία ουσιαστικά φροντίζουν για την έκκριση της ιδανικής ποσότητας αδρεναλίνης στον οργανισμό, η οποία με τη σειρά της οξύνει την όραση και τα αντανακλαστικά και αυξάνει την μυϊκή δύναμη, την ταχύτητα και την σωματική αντοχή. Χωρίς την αδρεναλίνη δεν έχουμε και υψηλές αποδόσεις σε οποιοδήποτε άθλημα, ακόμα και στη σκοποβολή.
Οδηγούμαστε λοιπόν σε ένα ηθικό ουσιαστικά δίλλημα: Να θεωρήσουμε το κυνήγι και πιο συγκεκριμένα τη σκοπευτική απόδοση μέσα σε αυτό ως κύριο ζητούμενο, «σκοτώνοντας» παράλληλα όλα τα όμορφα κίνητρα που θα έπρεπε να υπερισχύουν ή να αγνοήσουμε επιδεικτικά το αποτέλεσμα, εκμηδενίζοντας την προσδοκία ευστοχίας και κάρπωσης για να μην κινδυνέψουμε να θεωρήσουμε το κυνήγι ως άθλημα σκοποβολής σε ζωντανά όντα; Η απάντηση είναι μάλλον κάπου στη μέση και σίγουρα μπορεί να απαντηθεί μόνο από τον καθένα σας για τον καθένα σας ξεχωριστά.

Εάν η κάρπωση είναι κάτι που σας ενδιαφέρει (και δεν γνωρίζω κάποιον που να την σνομπάρει ολοκληρωτικά) και δεν είστε διατεθειμένοι να βασιστείτε σε τυχαίες ευστοχίες, τότε ένα ποσοστό παραγωγικού άγχους είναι εξίσου απαραίτητο με το όπλο σας και τα φυσίγγια σας. Εάν δεν σας αρέσει η λέξη «άγχος» μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη «ανησυχία», αλλά η ουσία παραμένει η ίδια. «Εφόσον με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα των ενεργειών μου, αναγκαστικά θα αγχωθώ για να το επιτύχω». Το αντίθετο της ανησυχίας είναι ο εφησυχασμός, η ψευδαίσθηση δηλαδή ότι θα επιτύχω τους στόχους μου χωρίς να καταβάλω την παραμικρή προσπάθεια. Φαντάζομαι συμφωνείτε ότι ο εφησυχασμός δεν είναι ο καλύτερος σύμμαχος στην επίτευξη οποιουδήποτε στόχου βάλουμε στη ζωή.
Ταυτόχρονα με τους στόχους απόδοσης στον αριθμητή, που όπως είπαμε αυξάνουν το άγχος θα πρέπει να ασχοληθούμε και με τον παρονομαστή, την ικανότητα απόδοσης δηλαδή, που εξισορροπεί το κλάσμα και διατηρεί το άγχος σε διαχειρίσιμα επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίσουμε να κάνουμε όλες τις ενέργειες, που θα μας εξελίξουν ως ικανό χειριστή του κυνηγετικού όπλου, όπως είναι η εκπαίδευση, η προσαρμογή του κοντακιού στα μέτρα μας, η συχνή εξάσκηση κ.λπ.

Η υψηλή αυτοπεποίθηση αποτελεί βασικό συστατικό κάθε μηχανισμού αγωνιστικής ψυχολογίας. Η αυτοπεποίθηση ορίζεται από το πόσο θεωρεί κάποιος τον εαυτό του αντάξιο των προσδοκιών του, δικών του ή τρίτων. Με την αύξηση της ικανότητας έρχονται φυσικά και οι αυξημένες επιδόσεις και συνακόλουθα οι αυξημένες προσδοκίες αποτελέσματος. Συγκεκριμένα οι αυξημένες προσδοκίες είναι μία αναγκαιότητα στην αθλητική σκοποβολή διότι ωθεί τον αθλητή να εργάζεται ασταμάτητα για την προσωπική του βελτίωση και ταυτόχρονα αυξάνει την τιμή του αριθμητή του κλάσματος, κρατώντας το γινόμενο άγχος στα ιδανικά παραγωγικά επίπεδα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους, όπου κατά τον ορισμό προσωπικών στόχων απόδοσης των αθλητών, συνίσταται οι στόχοι αυτοί να είναι απαιτητικοί μεν αλλά οριακά ρεαλιστικοί.
Από την ίδια γνώση μπορεί να ωφεληθεί και ο κυνηγός που παίρνει την κυνηγετική του δραστηριότητα στα σοβαρά και αναζητεί κάθε τρόπο, πέρα από τους προφανείς, ώστε να βελτιώσει τις σκοπευτικές του επιδόσεις.

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης – Βίντεο

Λύκοι καταβροχθίζουν ένα ελάφι σε χώρο στάθμευσης Οι λύκοι έχουν αυξηθεί κατά πολύ σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σε σημείο που αποτελεί και αντικείμενο συζήτησης της κομισιόν....
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ