Το 1896 η Britte S.A. κατασκεύαζε εξαρτήματα πυροβόλων όπλο και κυνηγετικά τουφέκια. Σήμερα «ταξιδεύει» στο διάστημα…
Ο Théophile Britte ήταν μόλις 22 ετών όταν δημιούργησε την ομώνυμη εταιρία με έδρα το Βέλγιο. Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Φεβρουαρίου το 1896 και στο ξεκίνημά της η Britte S.A. ασχολήθηκε με την κατασκευή εξαρτημάτων πυροβόλων όπλων, αλλά και με την παραγωγή κυνηγετικών τουφεκιών.
Εξαρτήματα και σουπερποζέ
Σε ότι αφορά τα όπλα που προορισμό είχαν το κυνήγι, η Britte S.A. χρησιμοποίησε μια σειρά διαφορετικών μηχανισμών λειτουργίας για τα κλασικά δίκαννα, όπως Anson, Holland & Holland ενώ παράλληλα ασχολήθηκε και με την κατασκευή σουπερποζέ. Σε αντίθεση με τις ανταγωνιστικές εταιρίες που βασίζονταν σχεδόν καθ’ ολοκληρία, στην κατασκευή χειροποίητων όπλων χρησιμοποιώντας γι’ αυτόν το σκοπό εξαιρετικά ικανούς και έμπειρους εργάτες, η Brittes εγκατέστησε τα πιο εξελιγμένα μηχανήματα που ήταν διαθέσιμα εκείνη την εποχή, παίρνοντας με αυτόν τον τρόπο στην σύγχρονη εποχή στον χώρο των κάθε λογής κατασκευών.
Βεβαίως, παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό κομμάτι της παραγωγής γινόταν από εξειδικευμένα μηχανήματα, εν τούτοις εταιρεία, απασχολούσε στα φόρτε της έως και 300 εργαζόμενους. Οι σωλήνες των καννών αγοράζονταν από διάφορους προμηθευτές της περιοχής, ορισμένοι από τους οποίους απολάμβαναν παγκόσμια αναγνώριση. Οι Γάλλοι και οι Γερμανοί κυνηγοί ήταν από τους μεγάλους πελάτες της βελγικής φίρμας. Μάλιστα, προκειμένου να μπορέσει ν’ ανταποκριθεί στον όγκο των παραγγελιών που είχε από την Γαλλία, η Britte κατασκεύασε ένα εργοστάσιο στο Σεντ Ετιέν, που θεωρείται ο παραδοσιακός τόπος κατασκευής όπλων στην Γαλλία. Στο ξεκίνημά της η Britte ειδικεύονταν, τόσο στην κατασκευή εξαρτημάτων υψηλής ποιότητας όσο και στην παραγωγή πολυτελών όπλων εξαιρετικής ποιότητας.
Μεταξύ των πελατών της που αγοράζαν εξαρτήματα για τα όπλα που κατασκεύαζαν, ήταν φημισμένες μάρκες της εποχής, όπως: Lebeau Courally, Francotte, Dumoulin, Westley Richards, Dixon και αρκετές άλλες, ακόμη. Μέχρι το 1923, η Etablissements Britte, όπως ήταν το πλήρες όνομα της εταιρείας, εξακολουθούσε να εμπορεύεται εξαρτήματα. Εκείνη την χρονιά τρεις εταιρίες που ασχολούνταν με την κατασκευή και εμπορία όπλων δημιούργησαν μια νέα εταιρεία, την “Etablissements Britte Atelier de Mecanique de Precision, Armes en Blanc”.
Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας
Ο Britte κέρδισε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1931 για την κατασκευή ενός αλληλεπίθετου όπλου που διέφερε από όλα τα υπόλοιπα. Τον επόμενο χρόνο το παρουσίασε με την ονομασία «SuperBritte». Το «Super» προέρχεται από τη γαλλική λέξη superpose (αλληλεπίθετο) και η διαφορά που είχε σε σχέση με τα υπόλοιπα σουπερποζέ ήταν ότι άνοιγε στο πλάι. Δεν ήταν ο πρώτος που σκέφτηκε αυτόν τον έξυπνο σχεδιασμό. Ο WW Greener κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1873 την δική του παρόμοια πατέντα αλλά το Wedge-Fast (έτσι ονομάζονταν η πατέντα του Greener) ήταν διαφορετική γιατί η βάση περιστρέφονταν για να ανοίξει κατά 90 μοίρες. Ο John Dickson, αργότερα έκανε ουσιαστικά το ίδιο πράγμα με τη διάσημη στρογγυλή βάση. Η βασική διαφορά μεταξύ αυτών των όπλων και του SuperBritte είναι ότι ενώ ο Greener και ο Dickson επέλεξαν εφαρμοσμένες τεχνικές, ο Théophile Britte σχεδίασε το δικό του όπλο από το μηδέν.
Ο σχεδιασμός της πλάγιας βάσης είχε ως αποτέλεσμα το ύψος της να είναι όσο ακριβώς αυτό των καννών. Πράγμα που σημαίνει πολύ χαμηλό προφίλ. Δεν γίνεται να υπάρξει σχεδιασμός όπλου με πιο χαμηλό προφίλ από αυτό. Η βάση του Britte είναι επίσης τόσο στενή όσο μπορεί να είναι σε ένα over / under, και η πεταλούδα ανοίγματος είναι στο πλάι. Ίσως αυτό να είναι ένα από τα βασικά μειονεκτήματα του συγκεκριμένου σχεδιασμού. Δεν γνωρίζουμε αν ο Britte είχε φροντίσει να σχεδιάσει και μοντέλο με τον μοχλό ανοίγματος από την άλλη πλευρά για όσους είναι αριστερόχειρες.
Παραγωγή 200 – 300 όπλων
Τα περισσότερα από τα όπλα που παρήχθησαν από την Britte Company έφεραν το όνομα της Masquelier ή του Jules Bury. Η Αμερικανική εταιρεία Abercrombie & Fitch εισήγαγε αρκετά SuperBrittes στην Αμερική. Το «αρκετά», ωστόσο, μπορεί να είναι παραπλανητικό, γιατί η συνολική παραγωγή ανερχόταν μόνο σε περίπου 250-300 όπλα τον χρόνο. Όπως αποδείχθηκε ιστορικά, το SuperBritte ήρθε σε μια κακή στιγμή.
Το 1936 η Etablissements Britte διέκοψε την παραγωγή εξαρτημάτων και όπλων στρέφοντας την παραγωγή της σε άλλους τομείς ενώ «έκλεισε» και η μονάδα στο Σεντ Ετιέν της Γαλλίας. Αν και ποτέ δεν έχει ειπωθεί κάτι επισήμως, εν τούτοις οι φήμες της εποχής έλεγαν πως η βέλγικη φίρμα δεν μπορούσε ν’ ανταγωνιστεί τους κατασκευαστές που «έριχναν» στην αγορά όπλα σε πολύ χαμηλές τιμές.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα ολοκληρωμένα πυροβόλα όπλα, οι κάννες και τα εξαρτήματα που υπήρχαν στο εργοστάσιο στο Σεντ Ετιέν, τυλίχτηκαν σε κερόκολλες, συσκευάστηκαν σε ξύλινες θήκες και αποθηκεύτηκαν στο κελάρι της οικογένειας Dessart (εγγονός του Théophile Britte).
Στις επάλξεις έως σήμερα
Η Britte παραμένει ενεργή επιχείρηση έως και σήμερα, αλλά με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό, σε σχέση με αυτόν που είχε πριν. Μετά τον πόλεμο, ο εγγονός του Théophile Britte, Louis Dessart, ανέλαβε τη διοίκηση της εταιρίας, σε ηλικία 26 χρόνων. Η πρώτη, και καθοριστική απόφαση που πήρε, ήταν ν’ αφήσει πίσω την κατασκευή εξαρτημάτων για όπλα, και την παραγωγή όπλων, και να επικεντρωθεί σε κατασκευές υψηλής τεχνολογίας.
Η στράφηκε στην κατασκευή εξαρτημάτων και προϊόντων υψηλής τεχνολογίας, και σε σύντομα διάστημα έγινε βασικός προμηθευτής κορυφαίων εταιριών στον κόσμο, είναι οι Ρhilips, FZ, Ford, Belgo, Fabrique Nationale και Caterpillar. Το 1995, η Britte εξελίχθηκε ακόμη περισσότερο και ασχολήθηκε με τεχνολογίες που αφορούν στην αεροναυπηγική αλλά και τις διαστημικές αποστολές!
