Ενώ εποχές, θηράματα και τρόπος κυνηγιού είναι απολύτως ξεκαθαρισμένα, το θέμα φυσίγγι παραμένει σε ομιχλώδες τοπίο για αρκετούς συνάδελφους που εξακολουθούν να δυσκολεύουν τη ζωή τους, δοκιμάζοντας, μπερδεύοντας και ανακατεύοντας γομώσεις, σκάγια, τσοκάρισμα και προσκόπευση…

Αυτοί οι κυνηγοί μπορεί να έχουν ίδιο ή μεγαλύτερο πάθος από τους υπόλοιπους, συνήθως όμως, αναζητώντας τρόπους να δικαιολογήσουν δικές τους αποτυχίες συγκρινόμενες με επιτυχίες άλλων, εφευρίσκουν απαντήσεις για διαφορές ανάμεσα σε στένεμα και μήκος κάννης, αποστάσεις από στόχους κ.λπ.

Οι μόνιμοι “ξερόλες”…

Μειονεκτώντας στο αποτέλεσμα, φορτώνουν τα αίτια σε οτιδήποτε, εκτός από δικό τους φταίξιμο. Δεν υπάρχει λογική στο σκεπτικό τους και κυρίως δεν υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Αναθεωρούν απόψεις κατά το δοκούν, αρνούμενοι να δεχθούν υποδείξεις και επιμένοντας πως ξέρουν καλύτερα. Έτσι, μία φταίνε τα 30 γραμμάρια που προτίμησαν τον Αύγουστο, άλλη τα 32άρια γιατί δεν βαράνε στη νοτιαδούρα, τα 33άρια που κάνουν διαμπερή τραύματα και χάνονται τα πουλιά, τα 34 που δεν ρίχνουν τις φάσσες, η κάννη τους που είναι 66άρα και η γυναίκα του κυρ Μανώλη που δεν κρέμασε σημαία στην παρέλαση της 28ης…

Απεναντίας, αν βρεθούν χάραμα σε τσιχλότοπο και πάρουν μερικές μαύρες με διασποράς των 36 (!!!) με αυτά συνεχίζουν και μετά, κι ας είναι ζέστη νοτιάς με 23 βαθμούς, κι ας μπαίνουν οι τσίχλες στο Θεό ψηλωμένες… Ένα δύο κυνήγια αργότερα, και αυτά άχρηστα θα τα χαρακτηρίσουν, αναζητώντας και πάλι άλλα “που να σκοτώνουν”. Αλίμονο σε όσους μέσα από αναρίθμητους τύπους φυσιγγίων δεν βρήκαν ακόμη τα κατάλληλα που τους ταιριάζουν και που εξακολουθούν να βασανίζονται, τι φταίει… Τέτοιες περιπτώσεις προκύπτουν κυρίως ανάμεσα σε κυνηγούς που ρίχνουν εκατοντάδες φυσίγγια σε κυνήγια καρτεριού και περπατητού. Αυτοί οι συνάδελφοι δεν θα συμφιλιωθούν ποτέ με την ιδέα, πως ανάμεσά μας θα υπάρχουν πάντα και οι καλύτεροι.

Αξιοζήλευτα χαρίσματα…

Η σκόπευση, και κατ’ επέκταση όλη η δραστηριότητα στο κυνήγι, είναι μία καθαρά χειρωνακτική εργασία, η οποία εκφράζεται με εγκεφαλική λειτουργία που βασίζεται στην οπτική μνήμη. Για να έχουμε επιτυχίες τόσο στο κυνήγι, όσο και στο σκοπευτήριο, δεν αρκεί ούτε ο αυτοσχεδιασμός, ούτε βέβαια η λανθασμένη εφαρμογή των βιαστικών και επιπόλαιων δοκιμών.

Αυτά μπορεί απλά να θεωρηθούν ως στείρα άσκηση. Αν οι ίδιοι δεν έχουμε σαφή συνείδηση για το τι πρέπει να κάνουμε, αλλά και πως θα το κάνουμε, μάλλον θα γεράσουμε αυτοσχεδιάζοντας και δοκιμάζοντας συνεχώς διαφορετικά φυσίγγια, αλλά και μεθόδους προσκόπευσης.

Στην εποχή της πληροφορικής, το ζήτημα αυτό η επιστήμη δεν έχει ακόμη τη  δυνατότητα να το λύσει μόνη της. Διότι υπεισέρχεται ο αστάθμητος παράγων των χαρισμάτων που δίνει η φύση στην ταχύτητα αντίληψης και εκτέλεσης βολής σε μερίδα συναδέλφων κυνηγών, για τους οποίους ισχύει, ότι τα εξαγόμενα συμπεράσματα των υπολογισμών, εξουδετερώνονται από τις φυσικές τους ικανότητες πάνω στο στόχο. Φυσίγγι, σκόπευση, θήραμα και κυνήγι είναι έννοιες άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους, που η κάθε μία ξεχωριστά και όλες μαζί συνολικά θα καθορίσουν το αποτέλεσμα κάθε εξόρμησης. Κατά καιρούς, είτε μέσα από κυνηγετικά έντυπα, είτε πάνω από τις συσκευασίες, διαβάζουμε για κάποια φυσίγγια μεγάλης ταχύτητας. Λένε δηλαδή, πως αν και τα φυσίγγια αυτά δεν καταργούν τελείως την προσκόπευση, εντούτοις την μειώνουν δραστικά.

Για τους μονίμως ανικανοποίητους, μία κατά βούληση ερμηνεία της περιγραφής αυτής είναι αρκετή για να προκαλέσει ενθουσιασμό και να τους οδηγήσει στο ράφι… Βέβαια την επόμενη φορά θα ψάχνουν πάλι άλλα. 

Ετοιμότητα αντίδρασης…

Στη γλώσσα μας, τα δέκατα που μεσολαβούν από την στιγμή που οπτικά κλειδώνει ο στόχος μέχρι το πάτημα της σκανδάλης, μεταφράζονται από τα Αγγλικά ως “ετοιμότητα ακαριαίας αντίδρασης”, ενώ η αντίστοιχη στιγμή στο σκοπευτήριο αναφέρεται ως “προετοιμασία αντίδρασης”. Η διαφορά στην διατύπωση εξηγείται σε κείμενο του Tom Enterg, από το βιβλίο του Στόχος και Προσκόπευση. Οι Άγγλοι, ειδικοί της βλητικής υποστηρίζουν πως στο κυνήγι ειδικότερα των φτερωτών θηραμάτων η ετοιμότητα είναι το παν, διότι ο στόχος που πολλές φορές αιφνιδιάζει, προβάλει από απροσδιόριστες κατευθύνσεις και με διαφορετική ταχύτητα, απόσταση και μέγεθος κάθε φορά.

Από τον πήλινο στόχο του σκοπευτηρίου, διαπιστώνουν, ότι απουσιάζουν τα στοιχεία αιφνιδιασμού, και οι διαφορές απόστασης και μεγέθους. Ισχυρίζονται πως ο φτερωτός στόχος είναι δυσκολότερος και κανένας δεν μοιάζει με τον προηγούμενο. Η ματιά πρέπει εγκεφαλικά να εκτιμήσει αστραπιαία το είδος του θηράματος, την ταχύτητα πτήσης του, την απόσταση που το χωρίζει από τη θέση μας και αναλόγως να επιλέξει κατάλληλη προσκόπευση, αν κρίνεται απαραίτητο. Και για την προσκόπευση όμως λένε πως ενίοτε χρειάζεται “ρύθμιση” και ως παραδείγματα αναφέρουν πως αλλιώς την υπολογίζουμε όταν ο στόχος έρχεται προς εμάς, αλλιώς όταν μας έχει καβαλήσει και απομακρύνεται και τελείως διαφορετικά όταν διέρχεται χαμηλά και στο πλάι μας.

Για την μικρή αλλά υπαρκτή μερίδα αυτών των συναδέλφων που “ξέρουν καλύτερα” αλλά διαρκώς ψάχνουν φυσίγγια “τηλεκατεύθυνσης”, συνήθως στα μπασίματα αρχίζουν τα πολλά μπερδέματα… Παρασυρμένοι από ενθουσιασμό, εγωισμό, ή και παραπληροφόρηση, είναι ικανοί να αγοράσουν, να δοκιμάσουν και τελικά να χαρακτηρίσουν τελείως ακατάλληλα μία σειρά από τύπους φυσιγγίων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι αναγνωρισμένης αξίας και συχνά οι πωλήσεις τους τα καθιερώνουν ως “σημαία” της κάθε εταιρείας.

Πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι…

Μέχρι τώρα είδα πολλούς συναδέλφους με χέρι “φαρμάκι”, κι ανάμεσά τους δύο ήταν γυναίκες!!!

Όταν συνεχόμενα κάνουν τη διαφορά, αποδεχόμαστε πως είναι καλύτεροι, και αντί να ψάχνουμε δικαιολογίες για κάννες, στενέματα, υγρασία και ζέστη, είναι καλύτερα να ψάχνουμε τρόπους δικής μας βελτίωσης. Οι επιτυχίες αποκτώνται με εμπειρία, και αυτή δεν αποκτάται από γραφήματα και υπολογιστές, αλλά από προσπάθεια που περιλαμβάνει ψυχραιμία και μεθοδικότητα.

Μπορεί στις επίσημες αναφορές να βρίσκουμε στοιχεία που λένε πως δύο φυσίγγια γεμισμένα το ένα με 6άρια και το άλλο με 10άρια, έχουν αρχική ταχύτητα και τα δύο 380 μέτρα το δευτερόλεπτο. Μπορεί επίσης να μάθουμε, πως τα 6άρια που έχουν περισσότερη μάζα σχίζουν ευκολότερα την αντίσταση του αέρα και φτάνουν στα 30 μέτρα έπειτα από 0,10563 δευτερόλεπτα, ενώ τα 10άρια κάνουν την ίδια απόσταση σε 0,11583. Μπορεί επίσης, αν έχουμε μεράκι για διάβασμα να μάθουμε όσα δεν βάζει ο νους μας, όμως το σίγουρο είναι, πως αυτά από μόνα τους ποτέ δεν θα είναι αρκετά να μας προσφέρουν ένα αποδοτικό κυνήγι, αν δεν μάθουμε καλά το κεφάλαιο προσκόπευση…