Οι πραγματικές αιτίες για τις άσχημες τουφεκιές, πέρα από τις… φτηνές δικαιολογίες περί “κακών” φυσιγγίων, που γίνονται αφορμή για πολλές συζητήσεις μεταξύ των κυνηγών…
Του Σοφοκλή Κοσκινά
Δεν πρόκειται να αναλύσουμε και πάλι το πολυσυζητημένο θέμα περί καλής εφαρμογής του όπλου, ούτε θα αναφερθούμε ξανά στην σωστή επώμιση. Αυτά τα έχουμε χιλιοαναλύσει και, πέραν όλων των άλλων, θεωρούνται δεδομένα για να μπορούμε να συζητήσουμε για σκόπευση με λειόκαννο όπλο.
Ένας βασικός παράγοντας που έχει να κάνει με τη σκόπευση είναι η ψυχολογία, αφού δεν αρκεί μόνο να έχουμε προπονηθεί επαρκώς, ούτε να έχουμε καλή και σταθερή επώμιση και όπλο στα “μέτρα μας”. Η σκοποβολή όπως και πολλά άλλα πράγματα είναι εγκεφαλική δραστηριότητα. Όπως δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε για να αναλύσουμε κάτι σε ένα περιβάλλον με πολύ θόρυβο, έτσι αδυνατούμε να έχουμε επιτυχημένες τουφεκιές, όταν κατά τη διάρκεια της βολής παράλληλα σκεφτόμαστε και άλλα πράγματα.
Τα προβλήματα επιδρούν αρνητικά
Οι περισσότεροι έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιόδους δύσκολες, φορτισμένες και με πίεση, η σκοπευτική μας απόδοση δεν αποδίδει τα μέγιστα. Μπορεί το κυνήγι ως δραστηριότητα να μας χαροποιεί, να μας απαλλάσσει, έστω και για λίγες ώρες, από πολλές έγνοιες, αλλά σε κάθε περίπτωση τα προβλήματα της καθημερινότητας… παραμονεύουν. Ακόμα και αν θεωρούμε ότι δεν μας επηρεάζουν, πιστέψτε με, κάνουμε μέγα λάθος.
Πως μπορεί να αποδώσει κάποιος υπό πίεση;
Φανταστείτε κάποιον που έχει μία οικονομική υποχρέωση που πρέπει οπωσδήποτε να καλύψει και δεν υπάρχουν τα χρήματα. Πως είναι δυνατόν να μπορεί να συγκεντρωθεί ή να βγάλει τη σκέψη αυτή από το μυαλό του; Μπορεί να προσπαθεί και να νομίζει ότι τα καταφέρνει, αλλά υποσυνείδητα αυτό λειτουργεί αρνητικά.
Η ψυχολογική αποφόρτιση
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι πίσω από παγκοσμίου φήμης σκοπευτές, υπάρχει η καλύτερη δυνατή ψυχολογική υποστήριξη ειδικών θεραπευτών, που τους υποστηρίζουν με επιστημονικές μεθόδους, ώστε να μπορούν να ανέβουν στους βατήρες έχοντας “καθαρό” μυαλό. Η σκοποβολή είναι ένα άθλημα στο οποίο ναι μεν ο κάθε σκοπευτής έχει τις δικές του ικανότητες, σαφώς υπάρχουν ταλέντα, αλλά δεν εξαρτώνται όλα μόνο απ’ αυτούς τους παράγοντες. Ο Μάκης Μύτας, ο Νίκος Μαυρομάτης και αρκετοί άλλοι Έλληνας σκοπευτές, που κατάφεραν να διακριθούν σε παγκόσμιο επίπεδο, στηρίχτηκαν επάνω στο φυσικό τους ταλέντο. Φανταστείτε τι θα μπορούσαν να πετύχουν αν υπήρχε ψυχολογική υποστήριξη με επιστημονικό υπόβαθρο. Δυστυχώς για αυτούς, γεννήθηκαν σε λάθος τόπο, σε ότι έχει να κάνει με την αξιοποίησή τους σαν σκοπευτές.
Όσο γίνεται λιγότερα προβλήματα
Ο ψυχολογικός παράγοντας παίζει το σημαντικότερο ρόλο σε αυτό που με δύο λέξεις ονομάζουμε σκοπευτική απόδοση. Συνήθως οι νέοι είναι σε θέση να ξεπεράσουν γρηγορότερα τα όποια προβλήματα τους βασανίζουν, όχι γιατί έχουν μεγαλύτερες αντοχές, αλλά γιατί δεν τα αναλύουν τόσο όσο οι μεγαλύτεροι. Η “κακή” σκοπευτική περίοδος για ένα νεαρό κυνηγό (κάτω από την ηλικία των 30 χρόνων) έχει μικρότερη διάρκεια από ότι σε ένα ωριμότερο σε ηλικία άνθρωπο.
Πρακτικά, δεν υπάρχει τρόπος για να μη βιώνει κάποιος τέτοιες περιόδους έντασης, το θέμα είναι να βιώνει όσο γίνεται λιγότερες. Γιατί νομίζετε ότι όλους τους μεγάλους αθλητές προσπαθούν να τους απομονώσουν από τα όποια προβλήματα, εξασφαλίζοντάς τους οικονομικά, αλλά και σε όλες τις άλλες παραμέτρους;
Απλά για να καταφέρουν να αποδώσουν τα μέγιστα.
