Το αν έκαναν λάθος οι παλιοί γουρουνοκυνηγοί που επέλεγαν όπλα με τσοκαρισμένες και μακριές κάννες, εκείνοι μόνο το γνωρίζουν. Η βλητική και ειδικά στον τομέα των λειόκανων, λέει συγκεκριμένα πράγματα που δεν συμφωνούν με αυτές τις απόψεις.
Βολή ακριβείας με λειόκανο όπλο δεν νοείται. Αυτό το θέτω ως δεδομένο και βάση για την περεταίρω ανάλυση. Η κάννη στα λειόκαννα όπλα πάλλεται κατά τον πυροβολισμό και ο παλμός αυτός ταξιδεύει πολύ πιο γρήγορα από ότι η γόμωση προς την έξοδο της κάννης. Το αποτέλεσμα είναι όταν η γόμωση βρίσκεται στο στόμιο, να παίρνει κατεύθυνση με βάση το σημείο που βρίσκεται εκείνη τη στιγμή η κάννη.
Μεγάλος παλμός, μεγάλη απόκλιση
Η συγκεκριμένη παρατήρηση από μόνη της, είναι αρκετή για να καταδείξει, ότι όσο πιο μεγάλη σε μήκος είναι η κάννη, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο παλμός που δημιουργείται. Συμπέρασμα; Όσο μεγαλύτερος είναι ο παλμός, τόσο μεγαλύτερη είναι και η απόκλιση από το στόχο. Βεβαίως, όταν κάποιος χρησιμοποιεί φυσίγγια με σκάγια, ο παλμός της κάννης έχει πολύ μικρή σημασία. Κι αυτό επειδή τα σκάγια δημιουργούν έναν κύκλο με διάμετρο ανάλογη της απόστασης και η προσπάθεια του κυνηγού είναι να βάλει το θήραμα μέσα στον κύκλο των σκαγιών στέφεται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, από επιτυχία.
Για να το πούμε ακόμη πιο απλά, στην προκειμένη περίπτωση η απόκλιση από το κέντρο του στόχου έχει μικρή σημασία. Άλλωστε, δεν νομίζω να έχετε ακούσει ποτέ, κυνηγούς φτερωτών να συζητούν για βολές ακριβείας στο σημείο που βρίσκονται τα ζωτικά όργανα του θηράματος ή στο κεφάλι κ.λπ. Αντιθέτως θα έχετε ακούσει αρκετούς γουρουνοκυνηγούς να συζητούν για το σημείο στο σώμα του θηράματος, που επέλεξαν να ρίξουν τους ψήφους ή τα μονόβολα. Κάτι που σημαίνει ότι αναζητούν την καλύτερη δυνατή ευθυβολία.
Μονόβολα και αστοχίες
Όπως, επίσης, ενδεχομένως να έχετε ακούσει και αρκετούς κυνηγούς αγριόχοιρου να παραπονιούνται, ότι έριξαν μονόβολα και διαπίστωσαν ότι οι βολές τους ξεφεύγουν από το κέντρο του στόχου, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και 30 εκατοστά. Συνήθως αποδίδουν το φαινόμενο αυτό στο ότι η κάννη του όπλου τους είναι στραβή. Κανείς, βεβαίως, δεν μπορεί εκ προοιμίου να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, όμως, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η απόκλιση από το κέντρο οφείλεται στο φαινόμενο της παλλόμενης κάννης. Μάλιστα, μία ακόμη παράμετρος που πρέπει να έχει κατά νου ο κυνηγός του μεγάλου τριχωτού, είναι πως όσο πιο ισχυρά είναι τα μονόβολα που ρίχνει, τόσο εντονότερο γίνεται το φαινόμενο της ταλάντωσης.
Kάννες slug και ευθυβολία
Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι κάννες τύπου slug που προορίζονται για τα λειόκαννα όπλα, εκτός από τα ρυθμιζόμενα σκοπευτικά που διαθέτουν, όλες ανεξαιρέτως είναι κοντές, με μήκος που δεν ξεπερνά τα 60 εκατοστά. Επειδή προορίζονται για χρήση και μονόβολων, οι κατασκευαστές μετά από πολλές δοκιμές έχουν κατασταλάξει στο συμπεράσματα, ότι οι κοντές κάννες ρίχνουν αρκετά πιο ευθύβολα συγκριτικά με τις μακρύτερες. Η ηπιότερη μορφή ταλάντωσης που παρουσιάζουν οι κοντές κάννες βελτιώνει την ευθυβολία τους. Ειδικά στις καραμπίνες, που είναι τα όπλα που χρησιμοποιούν σε ποσοστό άνω του 90% οι κυνηγοί του αγριόχοιρου, επειδή η κάννη είναι μονή, η ταλάντωση είναι εντονότερη συγκριτικά με τα δίκαννα όπλα.
Στα δίκαννα επειδή οι δύο κάννες ενώνονται μεταξύ τους, το φαινόμενο της ταλάντωσης είναι μειωμένο.
Όμως, είναι χρήσιμο να γνωρίζει κάποιος ότι τα προτερήματα της κοντής κάννης δεν περιορίζονται μόνο στην ευθυβολία. Γενικότερα το όπλο είναι πιο εύχρηστο μέσα στα πυκνά όταν έχει, συνολικά, μικρότερο μήκος. Απτό παράδειγμα οι μπεκατσοκυνηγοί που χρησιμοποιούν κατά κανόνα κοντόκαννα όπλα, όχι μόνο γιατί ρίχνουν κοντινές βολές αλλά γιατί τους είναι πολύ ευκολότερο να τα χειριστούν στα πυκνά. Κάτι αντίστοιχο προκύπτει σαν ανάγκη και για τους κυνηγούς του αγριόχοιρου.
