spot_img
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
spot_img
ΑρχικήΌπλα-ΒλητικήBeretta DT10 Trident Sporting VS Krieghoff K-80 Sporting

Beretta DT10 Trident Sporting VS Krieghoff K-80 Sporting

|

Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food
Laky Pet Food

Η ενημέρωση των κυνηγών έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια ένα καθεστώς αναζήτησης και προβληματισμού, όπου πολλοί, ενδιαφέρονται να βελτιώσουν τις σκοπευτικές τους επιδόσεις, ή να διασκεδάσουν και να απολαύσουν με τον καλύτερο τρόπο, την αγάπη τους για τα όπλα. Η σκοποβολή με λειόκαννο όπλο, είναι ένα καταξιωμένο άθλημα με σοβαρή θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες και όχι μόνο, αλλά και σε επίπεδο απλής ενασχόλησης.

των Μηνά Ιορδάνογλου & Σοφοκλή Κοσκινά

Το αγώνισμα του Sporting ξεκίνησε σαν υποκατάστατο του κυνηγίου, με βολές που προσομοιάζουν σε σκόπευση συγκεκριμένων θηραμάτων. Στη συνέχεια εξελίχθηκε σε βαθμό που ώθησε ακόμη και σκοπευτές των κλασικών αγωνισμάτων, να επισκέπτονται συχνά το Sporting, για να χαλαρώνουν και να ξεφεύγουν από τις τυποποιημένες βολές.
Τα όπλα του Sporting, προσεγγίζουν εργονομικά περισσότερο τα κυνηγετικά και λιγότερο τα σκοπευτικά όπλα, διότι το αγώνισμα αυτό έχει ποικιλία κινήσεων και αποστάσεων. Οι αθλητές του Sporting, αλλά και οι κυνηγοί που θέλουν να ασκούνται και να διασκεδάζουν, επιλέγουν ειδικά όπλα για το αγώνισμα αυτό και οι σοβαρές εταιρείες ασχολούνται ολοένα και περισσότερο, με τα τουφέκια του sporting. Επειδή το κυνήγι με την έννοια της δραστηριότητας δεν επιτρέπεται τούτο τον καιρό, σκεφθήκαμε να δοκιμάσουμε δύο φημισμένα όπλα Sporting, τα οποία προέρχονται από δύο εντελώς διαφορετικές “σχολές”. Ιταλική λοιπόν σχολή, η οποία εκπροσωπείται από το Beretta DT10 Trident εναντίον Γερμανικής (με αμερικάνικη ιστορία), η οποία εκπροσωπείται από το Krieghoff K80.

Beretta DT 10 Trident Sporting
Τεχνικά χαρακτηριστικά

Η είσοδος της Beretta στον χώρο των σκοπευτηρίων ξεκίνησε με το αλληλεπίθετο μοντέλο S58. Για το συγκεκριμένο μοντέλο η Beretta είχε επιλέξει κάννες από χάλυβα Beller. Το S58 κατασκευάστηκε για το αγώνισμα TRAP. Πραγματικά είναι τυχεροί όσοι έχουν στη κατοχή τους τέτοια όπλα.
Μετέπειτα που το SKEET άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές άθλημα, η Beretta είχε αντικαταστήσει τη σειρά S 55 – 56 – 57 – 58, την με τη σειρά 686-687.
Ειδικά για το άθλημα του SKEET σχεδίασε το 682. Η επιτυχία του συγκεκριμένου μοντέλου ήταν τεράστια. Οι “σκτηταδόροι” ανά τον κόσμο βρήκαν στο όπλο αυτό, ότι ακριβώς ζητούσαν. Σε αυτή τη σειρά προστέθηκαν μοντέλα Trap και Sporting. Τα όπλα αυτής της σειράς συνδύαζαν την υψηλή ποιότητα και την αξιοπιστία με το χαμηλό κόστος κτήσης. Στα σκοπευτικά μοντέλα υπάρχει και η σειρά SO αλλά τα συγκεκριμένα όπλα προορίζονται για λίγους, λόγω κόστους. Μεταξύ των όπλων της σειράς 682 και της σειράς SO υπήρχε μεγάλη διαφορά σε ότι αφορά το κόστος κτήσης. Η Beretta, θέλοντας να μην αφήσει μεγάλο κενό, δημιούργησε την σειρά ASE και πιο πρόσφατα την σειρά DT10. Ο ανταγωνισμός στο χώρο τον σκοπευτικών όπλων είναι έντονος, όπως υψηλές είναι και οι απαιτήσεις των σκοπευτών για τα όπλα.

Αξιοπιστία, εργονομικά χαρακτηριστικά, τεχνικές προδιαγραφές κλπ εξετάζονται και αξιολογούνται από τους έμπειρους σκοπευτές. Η παραμικρή λεπτομέρεια αποτελεί αιτία ανάλυσης, απόρριψης ή επιλογής. Στο σκοπευτήριο υπάρχει το σκορ, κάτι που δεν υπάρχει στο κυνήγι. Αρκετές φορές αρκεί ένας δίσκος, για να καθορίσει το ποιος θα κερδίσει ή το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, ή ακόμα και το ποιος θα πάρει τις παχυλές χορηγίες.
Η πολύ μεγάλη εμπειρία που διαθέτει η Beretta στα σκοπευτικά όπλα, λειτουργεί πλέον ως βάση ποιοτικών κατασκευών. Έχοντας τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, για να καλύπτει τις προδιαγραφές των σκοπευτικών όπλων, παρακολουθεί συνεχώς τον ανταγωνισμό και ανάλογα πράττει. Θα μπορούσε η Beretta, μεταξύ της σειράς 682 και SO να παραμείνει στη σειρά ASE. Αυτό όμως που καθόρισε την ανάγκη ύπαρξης άλλης μια ενδιάμεσης σειράς (DT) ήταν το γεγονός, ότι η σειρά ASE ξέφυγε στα κοστολόγια, με αποτέλεσμα να καταλήγει να έχει υψηλό κόστος.
Η σειρά DT δημιουργήθηκε για να καλύψει το κενό μεταξύ 682 και ASE. Αυτό που καθορίζει στη συγκεκριμένη εταιρεία, τις διαφορές μεταξύ των μοντέλων, είναι κυρίως οι εργατοώρες που χρειάζονται για την κατασκευή κάθε όπλου. Η ποιότητα των πρώτων υλών είναι δεδομένη και ελεγχόμενη. Η επεξεργασία τους, είναι μηχανολογικά άρτια. Ότι πιο σύγχρονο υπάρχει σε μηχάνημα, υπάρχει στη γραμμή παραγωγής του ιταλικού εργοστασίου. Η σειρά SO και ASE συναρμολογείται στην δεύτερη μονάδα στο Beretta 2. Εκεί μέσα δεν υπάρχει ούτε δράπανο. Όλα γίνονται στο χέρι. Αντιλαμβάνεστε, αυτό πόσο ανεβάζει το κοστολόγιο. Οι σειρές 682 και DT 10 παράγονται στο κεντρικό εργοστάσιο, όπου η διαδικασία είναι πιο βιομηχανοποιημένη, με αποτέλεσμα ο χρόνος παραγωγής να είναι πιο σύντομος. Οι πρώτες ύλες είναι ίδιες, αλλά ο χρόνος κοστίζει καθώς και η διαφορά στις αμοιβές του εργατικού δυναμικού. Το DT 10 συγκεντρώνει χαρακτηριστικά που είναι πολύ χρήσιμα, κυρίως για τους σκοπευτές. Η σκανδαλοθήκη αφαιρείται, έτσι ώστε να μπορεί εύκολα να καθαριστεί ή ακόμη και να αντικατασταθεί κατά τη διάρκεια του αγώνα, μέσα στα χρονικά πλαίσια που προβλέπουν οι κανονισμοί. Η σκανδάλη είναι ρυθμιζόμενη (εμπρός – πίσω) για να μπορεί ο σκοπευτής να την τοποθετήσει στο σημείο που τον εξυπηρετεί. Το μεγάλο προσόν του DT 10 Trident είναι η μικροκαμωμένη βάση του. Το ύψος της είναι 6,4 cm και το μήκος της 9,3 cm. Το σύστημα κλειδώματος είναι δανεικό από τη σειρά SO. Περαστό κλειδί, εναλλάξιμοι πείροι και ρυθμιζόμενη ώμοι, έχουν αναλάβει το κλείδωμα των κανών στη βάση. Οι κάνες είναι τεχνολογίας Optima Bore με διάμετρο 18,6 mm. και εσωτερικά είναι χρωμιωμένες.

Το DT10 Trident διατίθεται:

• Σε μοντέλο Trap με μονή σκανδάλη χωρίς επιλογέα, με λαστιχένιο πέλμα και ρίγα πάχους 10mm που λεπταίνει σταδιακά.
• Σε μοντέλο X TRAP με OPTIMA CHOKE, σκανδάλη με επιλογέα και κοντάκι τύπου MONTE CARLΟ και
• Σε μοντέλο SPORTING, σκανδάλη με επιλογέα και OPTIMA CHOKE. Όλα τα μοντέλα διατίθενται και με ρυθμιζόμενο καθ’ ύψος κοντάκι, με σύστημα μνήμης.
• Οι κάννες, ανάλογα με το μοντέλο υπάρχουν σε μήκη από 71 έως 76 cm. Οι σφραγίδες δοκιμής πιστοποιούν 1.370 Bar πίεσης και χρήση ατσάλινων σκαγιών.
• Το DT 10 Trident καλύπτεται από 3 χρόνια εγγύηση καλής λειτουργίας.
Παραδίδεται σε βαλίτσα μεταφοράς με τα τσοκ (αν έχει το μοντέλο), κλειδί για την γρήγορη αφαίρεση του κοντακίου, θήκες για το κοντάκι και τις κάννες και οδηγίες χρήσεως. Στο μοντέλο SPORTING που είχαμε στη διάθεσή μας, υπήρχαν επιπλέον δύο ακίδες πυροδότησης, με τα ελατήριά τους, δεύτερη σκανδάλη, δύο ακίδες σκόπευσης και κατσαβίδι για τη ρύθμιση της σκόπευσης.

Συμπεράσματα
Μηνάς Ιορδάνογλου

Η μακρόχρονη ενασχόλησή μου με τα όπλα και η οι πολλές επισκέψεις μου σε εκθέσεις και εργοστάσια σε όλο τον κόσμο με έχουν φέρει σε σημείο να μην εντυπωσιάζομαι εύκολα στη θέα ενός όπλου. Ίσως να εξετάζω πλέον πράγματα που ένας απλός κυνηγός ή σκοπευτής δεν θα τα κοίταζε ποτέ. Παρόλα αυτά κάθε φορά που θα έλθουν στα χέρια μου “καλά”, με την πλήρη έννοια του όρου, όπλα, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό και να αρχίσω να τα ψάχνω βαθύτερα από όσο θα έψαχνα ένα όπλο μαζικής παραγωγής.
Μπορεί το Trident να μην είναι ένα χειροποίητο SO το οποίο πάντοτε θα αποσπά το θαυμασμό μου, σε καμία περίπτωση όμως δεν θα το χαρακτήριζα όπλο μαζικής παραγωγής, το οποίο φτιάχνεται με ημερομηνία λήξης και προορίζεται για τη μαζική κατανάλωση. Τέλειο μπορεί να μην είναι, άλλωστε τίποτε δεν είναι τέλειο, είναι όμως εξαιρετικό και το πρώτο που σου εμπνέει είναι εμπιστοσύνη. Ένα βασικό πράγμα που με ενδιαφέρει περισσότερο από κάθε τι άλλο όταν δοκιμάζω όπλα, είναι να μην μου αποσπούν την προσοχή, όταν επωμίζω και πυροβολώ. Αν εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή κάτι πάνω στο όπλο, μου αποσπάσει την προσοχή, σημαίνει ότι δεν είμαι συγκεντρωμένος στο στόχο, αλλά σε κάποιον ή κάποιους, εξωγενείς παράγοντες. Το Trident, μου απέσπασε την προσοχή σε δύο σημεία. Το πρώτο ήταν το ελαστικό του πέλμα, το οποίο σε συνδυασμό με το μεγάλο όγκο του κοντακίου και το πλεονάζον λίπος του στήθους μου, κόλλαγε μερικές φορές στο πουκάμισο και με έκανε να πυροβολώ στου καραγκιόζη το γάμο. Το δεύτερο που μου απέσπασε την προσοχή, ήταν το μπουτόν απελευθέρωσης της πάπιας, το οποίο αντλώντας θερμότητα από την κάτω κάννη, μετά τις αλλεπάλληλες βολές, υπερθερμάνθηκε και μου έκαιγε την παλάμη, σε βαθμό που δεν μπορούσα να πυροβολήσω αν δεν περίμενα να κρυώσει και αναγκάστηκα να χρησιμοποιώ μόνο την επάνω κάννη.
Πέρα όμως από αυτά, το βρήκα να έχει εξαιρετικό ζύγισμα και αστεία ανάκρουση, αν και τα φυσίγγια που χρησιμοποιήσαμε ήταν και πάλι κυνηγετικά, καθώς ο Σοφοκλής επιμένει να προσπαθεί να μου διαλύσει τα άλατα που έχω στην αυχένα. Η αφαίρεση της σκανδάλης είναι μια διαδικασία εύκολη, διασκεδαστική και πρακτική, διότι δεν υπάρχει πλέον, κανένας λόγος να αφαιρείται το κοντάκι. Μου άρεσε πάρα πολύ η “πεταλούδα” με την οποία ανοίγει το όπλο, η οποία είναι λοξή και το γεγονός ότι συνοδεύεται από εφεδρικούς επικρουστήρες. Είναι τραγικό να σου σπάσει κάποια στιγμή ο επικρουστήρας, διότι τα όπλα της σκοποβολής καταναλώνουν σε αντίθεση με τα κυνηγετικά, χιλιάδες φυσίγγια, και να ψάχνεις σε αντιπροσωπείες και οπλουργούς, για κάτι το οποίο δεν είναι απίθανο να συμβεί. Εξαιρετική είναι επίσης, η ποιότητα στα τσοκάκια τα οποία είναι μακριά, βγαίνουν έξω από τις κάνες για να αλλάζουν εύκολα και έχουν και χρωματική διάκριση σχετικά με τη στένωση. Εργονομικά το βρήκα εξαιρετικό και εύχρηστο, με εξαιρετική σκανδάλη, αν και θεωρώ τη σκανδάλη του “ανταγωνιστή” του, σε αυτή τη δοκιμή αξεπέραστη.

Σοφοκλής Κοσκινάς

Για κάθε μοντέλο που κατασκευάζει το ιταλικό εργοστάσιο υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία έως ότου φτάσει να βρεθεί στις βιτρίνες των καταστημάτων προς πώληση. Πρώτα είναι η ιδέα, μετά ο σχεδιασμός, οι τελικές αποφάσεις, οι δοκιμές και η διαδικασία παραγωγής. Ο μέσος όρος χρονικής διάρκειας της όλης διαδικασίας είναι τα 3 χρόνια. Η σειρά DT 10 επινοήθηκε για να καλύψει το κενό μεταξύ 682 και ASE.
Ο ανταγωνισμός στα σκοπευτικά όπλα είναι εντονότερος από αυτόν που υπάρχει στα κυνηγετικά. Παρά το ότι τα δεύτερα πουλάνε περισσότερο, τα σκοπευτικά όπλα κρίνονται κυρίως από άτομα (σκοπευτές) που έχουν πολύ συγκεκριμένες ανάγκες, δίνουν τεράστια σημασία στην λεπτομέρεια και λόγω πείρας και χιλιάδων φυσιγγίων που “καίνε” στους βατήρες, έχουν υψηλότερες απαιτήσεις εργονομίας και τεχνικών χαρακτηριστικών από τα όπλα τους.
Με όποια στάνταρ και αν κριθεί το DT 10 είναι σίγουρο ότι θα πάρει πολύ καλή βαθμολογία. Ξεκινώντας από τα εργονομικά του χαρακτηριστικά, έχει όλες εκείνες τις λεπτομέρειες που είναι απαραίτητες για να κάνουν το όπλο εύκολο στον χειρισμό του. Βάση χαμηλού προφίλ που συντελεί στη μείωση της γωνίας που δημιουργείται με το κοντάκι με αποτέλεσμα μικρότερη αναπήδηση (flip) των καννών. Κοντάκι και πάπια σκοπευτικών προδιαγραφών που προσφέρουν άριστο κράτημα. Οι κάννες, εσωτερικά και εξωτερικά έχουν τις τεχνικές προδιαγραφές που εγγυώνται πολύ καλό βλητικό αποτέλεσμα και εύκολη τοποθέτησή τους επάνω στον στόχο.
Για το ζύγισμα δεν μιλάμε. Αλίμονο αν οι Ιταλοί δεν έδιναν την πρέπουσα σημασία σε αυτή τη σημαντική λεπτομέρεια…
Η σκανδαλοθήκη αφαιρείται και τοποθετείται εύκολα στη βάση, αρκεί να μάθει κανείς τον τρόπο που γίνεται. Η σκανδάλη έχει πολύ καλή αίσθηση και μπορεί να ρυθμιστεί κατάλληλα ώστε να έρθει στα μέτρα του χειριστή.
Το σύστημα κλειδώματος του όπλου εκτός από στιβαρό, δίνει τη δυνατότητα μικρορυθμίσεων στις εφαρμογές, αν ποτέ χρειαστεί να γίνουν. Όποιος έχει λίγες γνώσεις σχετικά με τα όπλα, θα καταλάβει εύκολα ότι το συγκεκριμένο όπλο είναι στιβαρό, καλοφτιαγμένο και με πολύ καλά εργονομικά χαρακτηριστικά. Αναφέρομαι συνεχώς στα εργονομικά χαρακτηριστικά γιατί αυτά θεωρώ ότι αποτελούν βασική προτεραιότητα για τους σκοπευτές. Η συγκεκριμένη κατηγορία αγοραστών δεν ρωτάει αν το όπλο που θα αγοράσει είναι καλό – με την έννοια της καλής λειτουργίας των μηχανισμών. Αυτό το γνωρίζει πριν φτάσει να αγοράσει το όπλο. Έχει ρωτήσει τους φίλους του που το έχουν, το έχει δει στο σκοπευτήριο, το έχει δει στους αγώνες, ξέρει ότι άλλα τέτοια όπλα έχουν ρίξει χιλιάδες φυσίγγια και γενικότερα γνωρίζει τι θα αγοράσει. Αυτό που μελετάει με προσοχή είναι το κατά πόσο του “κάθεται”, πως το αισθάνεται στα χέρια του, πώς είναι η σκοπευτική του γραμμή, το ζύγισμα, οι κλίσεις του κοντακίου κ.λπ.
Από αυτά που αναφέρω αν εξαιρέσουμε τις κλίσεις στο κοντάκι που είναι ξεχωριστές για τον κάθε ένα, σε όλα τα υπόλοιπα το Trident είναι εξαιρετικό. Για τις κλίσεις στο κοντάκι και τις μικροεφαρμογές υπάρχει το ρυθμιζόμενο κοντάκι που αποτελεί καλή επιλογή για εκείνους που δεν τους ταιριάζουν οι εργοστασιακές κλίσεις. Μπορεί να είναι λύση συμβιβασμού αλλά είναι πολύ προτιμότερη από τις ράσπες και τους ειδικούς στόκους.
Το Trident είναι ένα εξειδικευμένο όπλο για το σκοπευτήριο και με αυτά τα κριτήρια κρίνεται. Το αν θα το χρησιμοποιήσει ο σκοπευτής στο κυνήγι ή θα το αγοράσει κάποιος και για χρήση στο κυνήγι (το μοντέλο sporting) αυτό είναι θέμα προσωπικής επιλογής.
Τα Trident μελετήθηκαν για χρήση στο σκοπευτήριο, είναι καθαρόαιμα σκοπευτικά όπλα και συγκαταλέγονται στα κορυφαία όπλα για αυτή τη χρήση. Είναι όμορφο όπλο – ιταλικό είναι άλλωστε! Προσωπικά, θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα.

Krieghoff K-80 Sporting
Τεχνικά χαρακτηριστικά

Η πλειοψηφία των όπλων που κατασκευάζονται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού σε μεγάλο βαθμό έχει επιρροές από την Ευρώπη. Αυτό ισχύει κυρίως στα δίκανα. Αρκετοί τεχνίτες όπλων “πέρασαν” από την Ευρώπη προς τις Η.Π.Α. αναζητώντας καλύτερη ζωή.
Σε μεγάλο βαθμό απορροφήθηκαν από τις Αμερικανικές οπλοβιομηχανίες και μερικοί από αυτούς κατάφεραν να φτιάξουν τις δικές τους βιοτεχνίες ή βιομηχανίες. Συγκριτικά με την Ευρωπαϊκή παράδοση, ειδικά στα δίκανα η Αμερική δεν έχει κάτι αντίστοιχο. Λίγα όπλα κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να τύχουν παγκόσμιας αναγνώρισης. Μερικά από αυτά είναι μοντέλα της A-H FOX. Το WINCHESTER μοντέλο 21 και το θρυλικό Remington μοντέλο 32. Η επιτυχία του τελευταίου μοντέλου, ήταν τόσο μεγάλη που σε κάποιο βαθμό επηρέασε και τους Ευρωπαίους κατασκευαστές.
Η παραγωγή του Remington μοντέλο 32 ξεκίνησε τον Μάιο του 1930. Την ιδέα για την κατασκευή του την είχε ο Grawford C. Loomis το 1912. Το 1932, ο F.C. Ness για το συγκεκριμένο όπλο έγραψε: “ξεκινάει μια νέα εποχή για τα αλληλεπίθετα”. Εκτός όμως της τεχνολογίας της διαφορετικότητας και των ξεχωριστών συστημάτων, το όπλο είχε και πολύ χαμηλή τιμή… Για παράδειγμα το Browning με στάνταρ σκαλίσματα κόστιζε 107,50 δολάρια και το μοντέλο 32 κόστιζε 75 δολάρια. Τη δεκαετία του ’40 η Remington πούλησε τα δικαιώματα για την κατασκευή του όπλου στην Αυστριακή εταιρεία του Heinrich Krieghoff. Εκείνο τον καιρό η εταιρεία μεταφερόταν από την παλιά της έδρα της πόλης Suhl στη Νότια Γερμανία στην πόλη Ulm. Το μοντέλο εξακολουθούσε να παράγεται πλέον ως Krieghoff μοντέλο 32. Το αρχικό σχέδιο του Grawford Loomis είχε περάσει πλέον σε άλλα χέρια. Τη δεκαετία του ΄70 μετά τις αλλαγές και όσες βελτιώσεις έγιναν από την Krieghoff το μοντέλο μετονομάστηκε σε Krieghoff Κ-80. Είναι από τις ελάχιστες φορές που όπλο που κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ αγοράστηκε από Ευρωπαϊκή εταιρεία. Η εξαίρεση αυτή ήταν δικαιολογημένη γιατί το συγκεκριμένο όπλο, και σαν Remington mod 32 και τώρα σαν Κrieghoff K-80 είναι εξαιρετικό.
Η Γερμανική εταιρεία εξέλιξε ένα σύστημα σκανδάλης για το K-80 που κατατάσσεται στα κορυφαία. Άλλες επεμβάσεις που υπήρξαν στο όπλο και έγιναν από την Krieghoff είναι στην ποιότητα των εξαρτημάτων και στο φινίρισμα.

Το K-80 είναι γνωστό κυρίως στον χώρο των σκοπευτών. Η Γερμανική εταιρεία έχει φροντίσει το όπλο αυτό, να το εξοπλίζει με όλα τα απαραίτητα καλούδια που η σκοπευτές θεωρούν αναγκαία. Η σκανδάλη είναι μονή και λειτουργεί μηχανικά, διαθέτει ρύθμιση ως προς το σημείο που θα επιλέξει ο κάτοχος του όπλου να την τοποθετήσει. Οι κάννες έχουν διευρυμένο αυλό και διαθέτουν “ιδιαίτερο” σύστημα σύνδεσης στο εμπρός μέρος, που τους επιτρέπει να ψύχονται γρηγορότερα. Ο μηχανισμός σκανδάλης είναι ένας από τους καλύτερους που εφαρμόζονται.
Το Κ-80 διατίθεται σε Trap – Skeet – Sporting με σταθερά τσοκ ή βιδωτά. Ανάλογα με το μοντέλο ή την παραγγελία μπορεί να τοποθετηθεί επιλογέας σκανδάλης. Υπάρχει δυνατότητα τοποθέτησης ρυθμιζόμενου κοντακιού. Το σημαντικό είναι ότι αν επιθυμεί ο αγοραστής μπορεί να αγοράσει επιπλέον κάνες, σε διαφορετικά μήκη, που θα τις τοποθετήσει για να μετατραπεί το όπλο του από Trap σε Skeet ή Sporting.
Μια άλλη δυνατότητα που υπάρχει, είναι η επιλογή σκαλισμάτων. Η Krieghoff ουσιαστικά κατασκευάζει ένα σκοπευτικό μοντέλο αλληλεπίθετου, αλλά δίνει τη δυνατότητα στον αγοραστή να παρέμβει και να προσθέσει τις δικές του ιδιαιτερότητες επάνω στο όπλο.
Ανεξαρτήτως μοντέλου, το όπλο παραδίδεται σε αλουμινένια βαλίτσα μεταφοράς με 5 τσοκ (αν οι κάνες δέχονται βιδωτά τσοκ), κλειδί για την γρήγορη αφαίρεση του κοντακίου και οδηγίες χρήσεως.

Συμπεράσματα
Σοφοκλής Κοσκινάς

Μόλις πιάσεις το Krieghoff στα χέρια σου αντιλαμβάνεσαι αμέσως τη στιβαρότητα της κατασκευής του. Στο όπλο αυτό δεν υπάρχει κανένας συμβιβασμός στην ποιότητα. Μπορεί αυτό να έχει επίπτωση στο βάρος, αλλά για το σκοπό που έχει κατασκευαστεί το συγκεκριμένο όπλο, το βάρος είναι πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα. Όταν σε κάθε προπόνηση στο σκοπευτήριο ή στον αγώνα, ο σκοπευτής ρίχνει μερικές εκατοντάδες φυσίγγια, το βάρος του όπλου είναι σύμμαχός του. Το βάρος δεν συντελεί θετικά μόνο στο λάκτισμα αλλά παράλληλα συμβάλει και στην μειωμένη αναπήδηση των κανών (flip) αλλά και στη σταθερή επώμιση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλα τα σκοπευτικά όπλα είναι πιο βαριά συγκριτικά με αυτά που προορίζονται για το κυνήγι.
Το Κ-80 έχει φτιαχτεί για να ρίξει εκατομμύρια φυσίγγια. Αυτό διασφαλίζεται και από την ποιότητα των πρώτων υλών και από τον τρόπο που έχουν επεξεργαστεί και από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του (σύστημα σκανδάλης, σύστημα κλειδώματος κ.λπ.).
Ένα από τα σημεία που διαφοροποιεί τα Krieghoff από τα υπόλοιπα όπλα είναι το μήκος της βάσης. Αν σκέπτεστε να αγοράσετε τέτοιο όπλο, καλό είναι πριν δώσετε τα μέτρα για το κοντάκι (αυτά που έχετε ως στάνταρ), να τα ελέγξετε. Υπάρχει περίπτωση το κοντάκι για το συγκεκριμένο όπλο να χρειαστεί να γίνει λίγο πιο κοντό, λόγω μήκους βάσης. Το αν είναι όμορφο όπλο, αυτό αποτελεί θέμα συζήτησης. Αξιόπιστο και στιβαρό είναι. Όσο για την ομορφιά, αυτό θα εξαρτηθεί από το ποια μάτια το κοιτάζουν.
Ένα μεγάλο ατού, που προσφέρει το συγκεκριμένο όπλο είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα να συνοδευτεί από δεύτερο ζευγάρι κάνες. Και αυτό δεν είναι ανάγκη να γίνει στην αρχική παραγγελία, αλλά μπορεί και αργότερα. Συγκριτικά με το Beretta, το Krieghoff δεν διαθέτει την κομψότητα και την εμφάνισή του.
Και τα δύο όπλα είναι εξίσου στιβαρά και καλοφτιαγμένα. Αν κάποιος καλεστεί να διαλέξει από απόσταση, το Beretta έχει περισσότερες πιθανότητες λόγω κομψότητας. Οι Ιταλοί ξέρουν να κλέβουν σχεδιαστικά την παράσταση, όχι μόνο στα όπλα.
Στο Krieghoff θα βρείτε όλα εκείνα τα στοιχεία που ζητάτε σε ένα σκοπευτικό όπλο. Αντοχή, απόδοση, αξιοπιστία. Στο Beretta θα βρείτε εξίσου τα ίδια και λίγο πιο κομψή εμφάνιση. Επαναλαμβάνω, γούστα είναι αυτά και κάποιος μπορεί να έχει διαφορετικά από τα δικά μου. Με το Κ-80 ρίξαμε αρκετά φυσίγγια όπως και με το DT10. Κατά τη διάρκεια των δοκιμών δεν με κούρασε ούτε με ταλαιπώρησε με το λάκτισμά του. Ανοίγει και κλείνει εύκολα, έχει δυνατούς εξωλκείς και έριξε αδιαμαρτύρητα όλα τα φυσίγγια που χρησιμοποιήσαμε. Οι κλίσεις κοντακίου στο όπλο που είχαμε για δοκιμή, παραδόξως ταίριαζαν στα μέτρα μου. Ήταν περίπου 3 cm για τη μικρή κλίση και 5 cm για τη μεγάλη. Λέω παραδόξως, γιατί σε όσα Γερμανικά όπλα έχω δοκιμάσει (κυρίως κυνηγετικά) οι κλίσεις είναι 6,5 -7 cm.
Όσο καλά έριχνα με το ένα όπλο, εξίσου καλά έριχνα και με το άλλο. Άρα μπορώ να πω ότι η κρίση μου δεν επηρεάστηκε από τα αποτελέσματα που είχα με το ένα ή το άλλο όπλο. Και το λάκτισμα κινήθηκε στα ίδια επίπεδα. Στο βάρος, υπήρχε διαφορά. Το ιταλικό όπλο ήταν ελαφρύτερο. Αυτό δεν το αντιλήφθηκα στον βατήρα γιατί και τα δύο ήταν καλοζυγισμένα και δεν μπορούσα να αντιληφθώ την διαφορά. Αργότερα, όταν τα έπιασα και τα δύο μαζί, το κατάλαβα. Το Krieghoff θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα για σκοπευτικό όπλο. Δεν έχω να του καταλογίσω κάτι αρνητικό. Μπορεί με το Beretta να ένιωσα αρχικά πιο άνετα, αλλά πιστεύω ότι και με τα το Krieghoff σε μικρό χρονικό διάστημα προσαρμογής το ίδιο άνετα θα νιώθω.
Και το Beretta και το Krieghoff είναι δύο κορυφαία σκοπευτικά όπλα.

Μηνάς Ιορδάνογλου

Την προσωπική μου άποψη για τα Krieghoff την έχω εκφράσει και στο παρελθόν. Από μικρός ένοιωθα ένα δέος για τα όπλα αυτά και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα ξεπεράσω ποτέ. Μπορεί το Beretta να είναι πιο όμορφο, ίσως και πιο ελαφρύ κατά τι. Μπορεί η βάση του να είναι μακριά και το δαχτυλίδι που συγκρατεί τις κάνες στο στόμιο να θυμίζει το Winchester του Τζων Γουαίην, μπορεί να μην έχει πολλά νερά στο κοντάκι, δεν παύει όμως να είναι το Krieghoff K80. Ένα όπλο θρύλος. Ένα όπλο την πατρότητα του οποίου διεκδικούν Αμερικανοί, Γερμανοί, ή δεν ξέρω ποιοι άλλοι, ένα όπλο του οποίου, τα επί μέρους στοιχεία, έγιναν σχολή οπλουργικής. Εξετάζοντας με προσοχή τις λεπτομέρειες, ακόμη και ο άσχετος παρατηρεί ότι στο όπλο αυτό έχει πέσει πολλή δουλειά στο χέρι, σε αντίθεση με το Beretta το οποίο είναι προϊόν σύγχρονης τεχνολογίας, υπολογιστών CNC και λέιζερ. Οι εξολκείς του γυαλίζουν σαν το καθαρό κρύσταλλο, τα σημεία εφαρμογής δείχνουν ότι δούλεψε πολύ γυαλόχαρτο, οι κάνες φαίνονται ότι πέρασαν και ξαναπέρασαν από τις βούρτσες πριν βαφτούν. Κάθε τι επάνω του κραυγάζει ότι έχει φινιριστεί στο χέρι. Έχει πράγματα που θα ήθελα να του αλλάξω, όπως για παράδειγμα το μπουτόν πάνω στην ασφάλεια το οποίο θεωρώ περιττό. Όμως αυτές οι μικροατέλειές του, είναι που το κάνουν ξεχωριστό. Δεν έχω συναντήσει, εξ όσων θυμάμαι, σκανδάλη με τέτοια απόκριση και ευαισθησία όπως αυτή του Κ-80. Ο Σοφοκλής, το βρήκε να κλοτσά λίγο περισσότερο από το Beretta. Προσωπικά δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι κλοτσούσε λιγότερο. Βέβαια και στα δύο όπλα η ανάκρουση είναι αστεία, αλλά προσπαθούμε να τα συγκρίνουμε μεταξύ τους. Το κοντάκι του, ήταν για τα δικά μου μέτρα καλύτερο από εκείνο του Beretta, και για το λόγο αυτό έσπαζα τους δίσκους καλύτερα με αυτό το όπλο. Αισθητικά βέβαια το Beretta υπερτερεί, αν το κρίνει κάποιος με αντικειμενικά κριτήρια, όμως το θέμα είναι ποιος μπορεί να είναι τόσο αντικειμενικός, που θα ξεπεράσει τους παιδικούς του έρωτες. Εργονομικά το βρήκα πολύ καλό και δεν μπορώ να του προσάψω προβλήματα στον τομέα αυτό. Ίσως ο επιλογέας να έχει λίγο περίεργη θέση σε σχέση με τα σύγχρονου σχεδιασμού όπλα, όταν όμως κάποιος τον συνηθίσει, ίσως να γίνεται και πιο εύχρηστος. Ο σκοπευτικός τύπος ταιριάζει περισσότερο λόγω βάρους στο Κ80, αν και δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να κυνηγώ τα καρτεράτα θηράματα, με ένα τέτοιο όπλο. Μπορεί το Trident να είναι φτιαγμένο σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα για τα σκοπευτήρια, ενώ το Κ80 να προσπαθεί να συγκεράσει με μικροαλλαγές τα πάντα, στην πραγματικότητα δεν παύει να είναι ένα όπλο το οποίο βασίζει την καταγωγή του στο κυνήγι.
Σε τελική ανάλυση μεταξύ των δύο καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα στη σύγχρονη τεχνολογία και την ιταλική φινέτσα του Beretta και στην ιστορία, την παράδοση τη δουλειά στο χέρι και τη γερμανική στιβαρότητα του Krieghoff. Το θέμα είναι καθαρά υποκειμενικό.

 

Ακολουθήστε το kynigesia.gr στο Google News.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024»

To «SGKmarket.gr» στην έκθεση «Κυνηγεσία 2024» Άλλη μια επιχείρηση συνυφασμένη με τη φύση και το κυνήγι θα βρίσκεται και φέτος στη μεγάλη γιορτή των κυνηγών,...
spot_img
spot_img

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ