Το λειόκαννο τουφέκι δεν έχει την ακρίβεια ενός ραβδωτού, αλλά με τα κατάλληλα μονόβολα μπορεί κι αυτό να παράσχει ακρίβεια που ξαφνιάζει…
Του Γιώργου Ρουπακιά
Πολλά έχουν γραφεί και πολλά έχουν λεχθεί για τη χρήση του μονόβολου στο κυνήγι του αγριόχοιρου, τόσο όσον αφορά την ισχύ του, όσο και σε ότι έχει να κάνει με την ακρίβεια της βολής.
Ειδικός σε θέματα βλητικής δεν είμαι, ούτε και πρόκειται να τον προσποιηθώ. Κυνηγάω, όμως, αγριογούρουνα πολλά χρόνια, και λίγες αράδες αισθάνομαι πως τις δικαιούμαι…
Oι προϋποθέσεις…
Προσωπικά, λοιπόν, “αναμετρούμαι” με τα καπριά μόνο με μονόβολα. Αν το όπλο δεν έχει “σφαίρες”, αισθάνομαι σαν να κρατάω στα χέρια ένα… άδειο και άχρηστο τουφέκι!
Ωστόσο, το να βρει κανείς το μονόβολο που “ταιριάζει” στο όπλο του, δεν είναι απλή υπόθεση. Τα πρώτα χρόνια παιδεύτηκα κι εγώ αρκετά… Την μία ημέρα αισθανόμουν “θεός” με τις επιλογές μου, και την άλλη το έφερναν έτσι οι καταστάσεις που αισθανόμουν… άσχετος.
Τελικά, δεν ήμουν ούτε το ένα, ούτε και το άλλο. Απλά, όλα τα μονόβολα δεν ταιριάζουν το ίδιο σε όλα τα όπλα.
Όταν κατέληξα σε μία καραμπίνα με κάννη Slug εγνωσμένης ποιότητας, αποφάσισα να λύσω τα “θέματά” μου με δραστικό τρόπο: άρχισα τις συνεχείς δοκιμές και έγινα ο αγαπημένος πελάτης, όλων των κυνηγομάγαζων της περιοχής μου!
Αγόραζα και δοκίμαζα οποιαδήποτε μάρκα μονόβολου υπήρχε διαθέσιμη, για να δω και να μάθω…
Κατέγραψα τις δοκιμές μου, τις μελέτησα, τις επαλήθευσα ξανά και με νέες δοκιμές.
Το λειόκαννο τουφέκι δεν έχει την ακρίβεια ενός ραβδωτού, αλλά με τα κατάλληλα πυρομαχικά μπορεί κι’ αυτό να παράσχει ακρίβεια που ξαφνιάζει, αρκεί ο ενδιαφερόμενος να κάνει δύο πράγματα:
• Nα ξοδέψει μερικά χρήματα παραπάνω και να ρίξει αρκετές βολές.
• Nα ρίξει τις βολές των δοκιμών του με τον σωστό τρόπο, ώστε να βγουν συμπεράσματα σωστά για τον τύπο του φυσιγγίου και το όπλο του.
Ο τρόπος των δοκιμών
Πρώτο και βασικό γι’ αυτές τις δοκιμές είναι, να υπάρχει ένα ασφαλές πεδίο με άφθονο ελεύθερο χώρο. Τα 50 μέτρα δεν αρκούν, στις δοκιμές των μονόβολων!
Σημαντική, επίσης, προϋπόθεση είναι, να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή σταθερότητα βολής του όπλου, ώστε να μην μεταβάλλεται σημαντικά η σκοπευτική γραμμή.
Χρησιμοποιήστε ένα τραπέζι και ένα σάκο για να στηρίξετε το όπλο σας.
Καλό είναι το τουφέκι να έχει επαφή μόνο με τον ώμο σας, όταν ήρεμα θα πατήσετε την σκανδάλη. Προσωπικά, σχεδιάζω μία φιγούρα αγριόχοιρου σε φυσικό μέγεθος, στους στόχους των δοκιμών μου.
Οι αποστάσεις που δοκιμάζονται οι βολές, δεν πρέπει να περιορίζονται στα 50 μέτρα, που είναι το σύνηθες βεληνεκές του μηδενισμού της βολής.
Εγώ αυξάνω προοδευτικά τις αποστάσεις βολής μέχρι τα 100 μέτρα, γιατί άλλη η συμπεριφορά ενός μονόβολου σε όπλο με αυλό 18,3, και άλλη σε ένα όπλο με αυλό 18,5.
Και στα 100 μέτρα!
Υπήρξαν μονόβολα που μετά από μία απόσταση, δεν είχαν τη δύναμη να διαπεράσουν τη λαμαρίνα που χρησιμοποιούσα, ως μέσον διακρίβωσης της ισχύος. Εάν στα 50 μέτρα έχετε μία ικανοποιητική συγκέντρωση των βολίδων σας, βρίσκεστε σε καλό δρόμο… Έπειτα, κάνετε την ίδια δοκιμή και στα 100 μέτρα, για να διαπιστώσετε την κάθετη μετατόπιση του βλήματος.
Έτσι, θα ξέρετε πως να ρυθμίσετε τα σκοπευτικά σας ή πώς να τουφεκίσετε, ιδιαίτερα σε ένα καρτέρι όπου οι μακρινές βολές είναι αναγκαίες. Ο κύλινδρος ή ο βελτιωμένος κύλινδρος, δίνουν πολύ αξιόπιστα αποτελέσματα βολής, με κάποιους τύπους μονόβολων…
Η κάννη δημιουργεί διαφορές
Γενικά το μονόβολο είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση, αν σκεφτεί κανείς ότι η ίδια η κάννη του κάθε όπλου επηρεάζει διαφορετικά τη βολή.
Το μήκος της, η σύσφιξη στομίου, το μήκος της σύσφιξης και η διάμετρος του αυλού του κάθε όπλου, μπορούν να διαφοροποιήσουν το βλητικό αποτέλεσμα…
