Το Hunter 1250, το ισχυρότερο αεροβόλο της ισπανικής εταιρείας Gamo παίρνει μιά καινούρια μορφή στην “μαύρη” έκδοση με το πλαστικό κοντάκι και τον κωδικό SOCOM Extreme
του Κώστα Λακαφώση
Για την εξέλιξη της ισπανικής Gamo τα τελευταία χρόνια έχουμε αναφερθεί και άλλες φορές στο παρελθόν, αφού είναι αξιοσημείωτη η πρόοδος μίας εταιρείας που ξεκίνησε με χαμηλότερου κόστους και προδιαγραφών αεροβόλα και σιγά σιγά εξελίχθηκε σε έναν από τους δυνατότερους “παίκτες” στην αγορά του αεροβόλου, σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας μία μεγάλη ποικιλία από πιστόλια διοξειδίου, και έπειτα βελτιώνοντας τη σειρά των τουφεκιών ελατηρίου που εμπλουτίστηκε με μοντέλα όλων των κλάσεων και των κατηγοριών.
Το ισχυρότερο της σειράς των τουφεκιών ελατηρίου ήταν το Gamo Hunter 1250, ένα κλασικό στη σχεδίαση αεροβόλο τουφέκι ελατηρίου με σπαστή κάννη και ξύλινο κοντάκι, το οποίο όμως έγινε αμέσως γνωστό στην αγορά από τη δύναμή του. Το “1250” στην ονομασία του είναι η ταχύτητα του βλήματος μετρημένη σε πόδια ανά δευτερόλεπτο, ένας εντυπωσιακός αριθμός στον οποίο βασίστηκε και ολόκληρη η στρατηγική προώθησης του συγκεκριμένου όπλου της ισπανικής εταιρείας. Εμείς βέβαια, ως πιο αυστηροί στις κρίσεις μας, ποτέ δεν σταθήκαμε στις θεωρητικές ταχύτητες και στο μάρκετινγκ κάθε εταιρείας, αλλά είχαμε κρίνει το Hunter 1250 με βάση τη συμπεριφορά του σε πραγματικές συνθήκες. Το ίδιο, φυσικά, θα κάνουμε και στην περίπτωση του SOCOM Extreme, το οποίο στην ουσία είναι μιά καινούρια έκδοση του προηγούμενου μοντέλου, με πιο ουσιαστική διαφορά την αντικατάσταση του κλασικού ξύλινου κοντακίου με ένα μαύρο, συνθετικό κοντάκι που του δίνει διαφορετικό ζύγισμα, διαφορετική λαβή, αλλά (κυρίως) διαφορετική όψη.
Εδώ ακριβώς χωράει η εξήγηση του νέου κωδικού: SOCOM είναι αρχικά που σημαίνουν Special Operations Command, δηλαδή “Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων”. Εκεί, λοιπόν, στο σχετικό τμήμα του αμερικανικού στρατού, παραπέμπουν τα αρχικά που διάλεξε η Gamo για να φτιάξει έναν “μιλιταριστικό” συνειρμό για το καινούριο της αεροβόλο. Εννοείται, βέβαια, ότι κανένα αεροβόλο δεν έχει πραγματική χρήση σε καμία στρατιωτική μονάδα του κόσμου (πέρα ίσως από ορισμένες που μπορεί να χρησιμοποιούν κάποιο είδος αεροβόλου για βασική εκπαίδευση), οπότε είναι σαφές ότι το συγκεκριμένο αεροβόλο χρησιμοποιεί το όνομα SOCOM απλώς για να κερδίσει σε κύρος και να δημιουργήσει συνειρμό στο μυαλό του υποψήφιου πελάτη. Πάντως, πρέπει να παραδεχθούμε ότι είναι μία εύστοχη αντίθεση που χαρακτηρίζει σαφώς το “μαύρο” μοντέλο σε σχέση με το κλασικό ξύλινο μοντέλο με το όνομα Hunter (“κυνηγός”). Όποια και να είναι η ονομασία, όμως, η ουσία ενός αεροβόλου είναι στην επίδοσή του στην πράξη, γιατί από εκεί κρίνονται όλα. Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι με τον όρο “επίδοση” σαφώς και δεν εννοούμε μόνο την ταχύτητα του βλήματος, αλλά εννοούμε το σύνολο των στοιχείων (ταχύτητα, ευθυβολία, ευκολία χειρισμών κλπ) που τελικά οδηγούν σε μία επιτυχημένη βολή ακριβείας σε μεγάλη απόσταση. Το έχουμε γράψει πολλές φορές αλλά αξίζει να το επαναλάβουμε: ένα αεροβόλο χρησιμοποιεί τη δύναμή του για να στέλνει ένα βλήμα με ακρίβεια σε μεγάλη απόσταση (και όχι για να σπάει τούβλα και γλάστρες στα 3 μέτρα!). Αυτό εξηγεί και το λόγο για τον οποίο αδιαφορούμε εντελώς για τις θεωρητικές ταχύτητες που δίνουν οι κατασκευαστές στις προδιαγραφές τους για να μας πείσουν ότι το δικό τους όπλο “πιάνει μεγαλύτερη τελική” από το όπλο του ανταγωνιστή. Αυτό που πραγματικά μας ενδιαφέρει είναι η δυνατότητα του όπλου να στείλει ένα βλήμα με απόλυτη ακρίβεια σε έναν δύσκολο, μακρινό στόχο. Και, όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι έμπειροι αεροβολιστές, αυτό το αποτέλεσμα πολύ σπάνια επιτυγχάνεται με τα πανάλαφρα βλήματα που επιλέγουν οι κατασκευαστές για να “πιάσουν τελική”. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, ελάχιστα μας ενδιαφέρει αν το SOCOM Extreme “πιάνει” 1650 fps με τα πιο ελαφριά βλήματα που κυκλοφορούν στην αγορά. Η ουσία (και το γρήγορο συμπέρασμα της δοκιμής μας) είναι το γεγονός ότι αξίζει να πειραματιστεί κανείς με τα πιο βαριά βλήματα που κυκλοφορούν στα 4,5 χιλιοστά μέχρι να βρει εκείνο το βλήμα που ταιριάζει καλύτερα στο SOCOM Extreme (ή αντίστοιχα στο Hunter 1250), γιατί με το σωστό βλήμα το αεροβόλο αυτό είναι ικανό για πραγματικά πολύ καλές επιδόσεις. Στη σύντομη δοκιμή μας, δοκιμάσαμε βαριά H&N Barracuda καθώς και Crosman Premier 10,5grains (προσοχή υπάρχουν Premier σε δύο εκδόσεις, τα 10,5 είναι τα βαριά) και είχαμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τα ελαφριά βλήματα των 7 και 7,5grains που πετυχαίνουν υψηλότερες ταχύτητες (γύρω στα 1150fps μετρήσαμε) αλλά χειρότερη ακρίβεια. Δεν είχαμε τον χρόνο για πλήρη και εξαντλητική δοκιμή με κάθε είδος βλήματος, όμως ήταν φανερό ότι το συγκεκριμένο αεροβόλο συμπεριφέρεται καλύτερα με βλήματα άνω των 10 grains και σε ταχύτητες γύρω στα 1050 με 1100 fps. Από εκεί και πάνω, όταν η βολή σπάει το φράγμα του ήχου και γίνεται υπερηχητική, ο θόρυβος αυξάνεται ακόμα περισσότερο, το “μπαμ” είναι εντυπωσιακό αλλά η ακρίβεια είναι “πότε έτσι, πότε αλλιώς”. Άρα, ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου πολύ ισχυρού αεροβόλου, πριν από οτιδήποτε άλλο θα πρέπει να αφιερώσει ένα σαββατοκύριακο και αρκετή υπομονή για να δοκιμάσει όσο το δυνατόν περισσότερα διαφορετικά βλήματα, ψάχνοντας ανάμεσα στα βαρύτερα της αγοράς για να βρει εκείνο το βλήμα που ταιριάζει καλά στο συγκεκριμένο όπλο αλλά και στη συγκεκριμένη κάννη. Καθένας πρέπει να το κάνει για λογαριασμό του, αφού ακόμα και οι κατασκευαστικές ανοχές ή μία αλλαγή σε μία μεταγενέστερη παρτίδα ενός όπλου μπορεί να αλλάξει ελάχιστα τα χαρακτηριστικά μίας κάννης και να κάνει έναν διαφορετικό τύπο βλήματος να ταιριάζει πιο καλά. Η γενική κατεύθυνση είναι “βαριά βλήματα με γερά τοιχώματα που δεν διαλύονται εύκολα μέσα στις ραβδώσεις”, αλλά για τη συγκεκριμένη μάρκα και τύπο ο καθένας ας πειραματιστεί από μόνος του-αξίζει τον κόπο!
Κατά τα άλλα, σε σύγκριση με το Hunter 1250 που είχαμε δοκιμάσει παλαιότερα, το SOCOM Extreme έχει την ίδια κάπως βαριά, “στρατιωτική” σκανδάλη (κάπως σαν τα Μ1 του στρατού), ενώ στη όψη είναι πιο όμορφο ή πιο άσχημο ανάλογα με την οπτική γωνία του πελάτη (περί ορέξεως…). Πάντως, το σίγουρο είναι ότι το πλαστικό κοντάκι είναι εργονομικά άψογο, με ωραία κάθετη λαβή για το χέρι που τραβά τη σκανδάλη (τύπου pistol grip όπως στα σκοπευτικά αεροβόλα) ενώ το πλαστικό σαν πιο ανθεκτικό δεν έχει να φοβάται τίποτα από μικροχτυπήματα, γρατσουνιές και υγρασία. Το λαστιχένιο πέλμα παραμένει στο πίσω μέρος, τα ανοικτά σκοπευτικά όργανα είναι κλασικά με ωραία, καθαρή εικόνα και δυνατότητα μικρορύθμισης, ενώ στο πίσω μέρος της ράγας υπάρχει ένα “στοπ” για να συγκρατεί τη διόπτρα που ενδεχομένως να τοποθετήσει ο αγοραστής του όπλου. Η τοποθέτηση διόπτρας, πάντως, πέρα από τις νομικές δυσκολίες στη χώρα μας (απαιτεί ειδική άδεια), δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση σε ένα τόσο ισχυρό αεροβόλο, αφού η πολύ “ξερή” ανάκρουση σε κάθε βολή ταλαιπωρεί πολύ τις βάσεις και καταστρέφει φθηνές διόπτρες που δεν έχουν την απαραίτητη αντοχή. Επίσης, ο υποψήφιος αγοραστής του Gamo SOCOM Extreme θα πρέπει να γνωρίζει ότι ένα τόσο ισχυρό αεροβόλο αναγκαστικά είναι αρκετά βαρύ (4,3 κιλά), ενώ χρειάζεται και αρκετή δύναμη για την όπλιση. Σύμφωνα με τις προδιαγραφές, η δύναμη όπλισης είναι 27 κιλά, κάνοντας το όπλο κάπως κουραστικό στη χρήση για τον μέσο σκοπευτή (και πρακτικά ακατάλληλο για γυναίκες και νεότερους σκοπευτές).
Το συμπέρασμά μας από όλα τα παραπάνω είναι σαφώς θετικό, όμως υπό τις προϋποθέσεις που αναφέρθηκαν. Η σειρά “1250” δεν απευθύνεται σε αρχάριους σκοπευτές, αλλά σε έμπειρους που γνωρίζουν την τεχνική του ελέγχου της ανάκρουσης σε ένα ισχυρό αεροβόλο, ξέρουν τον σωστό έλεγχο της σκανδάλης και τη σωστή ρύθμιση των σκοπευτικών οργάνων, και έχουν την εμπειρία να επιλέξουν το σωστό βλήμα για το καλύτερο αποτέλεσμα. Ο αρχάριος που θα το επιλέξει, θα το κάνει απλώς για να λέει ότι “πιάνει μεγαλύτερη τελική” από τους φίλους του, όμως δεν είναι αυτή η ουσία της σκοποβολής. Στα κατάλληλα χέρια και υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις, το Gamo SOCOM Extreme έχει τη δυνατότητα να πετύχει πολύ δύσκολους στόχους σε πολύ μεγάλη απόσταση, και αυτό είναι το απόλυτο ζητούμενο από ένα αεροβόλο τουφέκι υψηλών προδιαγραφών.
